Ja, ik weet het, het is weer lang geleden. Lijkt me of ik hier nooit meer raak. Misschien eerder bewust dan onbewust. Ondertussen zijn we december, voor vele mensen een leuke, fijne en gezellige tijd. Tijd om met het gezinnetje door te brengen. Maar niet voor mij dus. Aja, de oplossing is een vriend zoeken. Al ben ik geen zoeker...
Waarom zoekt iedereen naar negatieve kanten in een andere persoon? Zou het niet eenvoudiger zijn om je meer op de positieve kanten te focussen... Misschien zoú dat minder energie vragen en die kan je dan weer ergens anders in investeren!
Voortdurend afvragen of je goed bezig bent met je leven, dat is vermoeiend. En ja, ook ik heb dat gedaan...en soms betrap ik me erop het nog (misschien teveel) te doen. De aard van het beestje. Eigenlijk weet je maar al te goed dat je je uiterste best doet, voor jezelf, voor je kinderen om elke dag de moeite waard te maken. En soms lukt dat, andere dagen iets minder.
Soms moeten we ons ook eens afvragen voor wie wil je je best doen. Is dat voor jezelf of voor de buitenwereld. We leven in een heel ingewikkeld samenleving. De één wil niet onder doen voor de ander. En dat is ook op gebied van gevoelens zo. Neem nu mezelf, ik ben al geruime tijd "alleen". Ja, ik weet wat je gaat zeggen: en Mr Right dan...en Firefly... Laat me zeggen dat ik nu alleen ben...Ik noem een relatie pas een echte relatie als je een koppel bent, een echt koppel naar de buitenwereld toe. Moest Mr Right hier plots voor de deur zou staan...wat zou ik doen? Awel das een moeilijken...Hij heeft me pijn gedaan...maar ik hem ook. Dat besef ik...
Ik merk genoeg aan singels dat ze soms niet alleen kunnen zijn. De ene relatie is nog maar net foutief afgelopen, of de andere zit als binnen. Daarom dat ik het moeilijk blijf hebben met de beslissing van Firefly... Maar ja, zo weet je wel direct waar je staat. We hebben er een goeie band door laten knappen. Hoe kan je nu als je zoooo graag iemand graag ziet, plots een ander in je hart binnen laten... Zou die plaats niet volledig bezet moeten zijn?
Ben ik dan de enigste, die vindt dat een nieuwe relatie starten, zo moeilijk is? (Oei, die zin klinkt niet zo goed) Ik heb totaal geen moeite met een man die kindjes heeft... Ik heb totaal geen moeite met leeftijdsverschil, als die persoon jeugdig is...jong van geest. Ik heb totaal geen moeite met een nieuwe start te nemen, al wil dit eventueel zeggen, dat ik normaal zou moeten verhuizen. Maar ik heb wel moeite met afstand tussen mensen. Ik ben zo iemand, die veel bij de ander wil zijn...maar als ik daar telkens ver voor moet rijden, dan moet de liefde super groot zijn!!! Ik zou dat wel kunnen, maar enkel en alleen als de ander ook veel moeite doet. Als je voelt dat die ander je ook stapel verliefd op je is.
Als ik dit alles zo lees, ben ik waarschijnlijk niet zo gemakkelijk... Zal ze ooit iemand in dit plaatje passen...
Ik wil nochtans niet veel hoor, gewoon uiterst gelukkig zijn...das toch niet teveel gevraagd?!?!
Venten é...weten ze eigenlijk wel wat ze willen? Heb het gevoel van niet...ze zeggen dat ik niet uitkomt voor mijn gevoelens...maar zelf doen ze dat ook... Firefly, Mr Right, Mister Wrong, andere misters...zeg me gewoon waar het op staat é, hallo zeg... Ik heb graag duidelijkheid in mijn leven, tis anders al stressy genoeg...ggrr...
Eerst doen ze praktisch geen moeite voor je en nadien spreken ze raadsels...willen ze je terug voor hen winnen.
Blijkbaar ben ik niet de enigste die soms niet weet wat ze wil... Ik dacht dat andere mensen "sterk" zijn, waarmee ik bedoel, een beslissing nemen waar je volledig achterstaat. Maar zo zie je wel, dat iedereen soms eens twijfelt. Maar op zich is daar niets ergs aan, das een evolutie die je meemaakt, waar je doorheen moet. Je leert ervan, je groeit erdoor. We moeten gewoon proberen uit onze muizenissen te raken.
Gisteren hier niet meer geraakt...in de apero gerold en ja.... Het was een hell of a night, heb echt niet goed geslapen...balen! Gelukkig moet ik nergens heen vandaag en zit er niemand achter mij. Misschien na de middag een hazetukje doen. We zien wel.
Ook al doe je niet dom, let je op wat je drinkt, de dag nadien is het nooit zo leuk...☺️ Vooral als je weet dat je kinderen geen lang slapers zijn. Wat zeggen ze dan, plezier is een geseling waard!
Och ja, dit is verlof, weten dat je maandag niet vroeg op zal moeten, dus tijd genoeg om slaaptekort beetje in te halen.
Was fijn, heel lang buiten gezeten tot de muziek op volle toeren begon te draaien...dan maar de high heels ingeruild voor slippers. Een verstandige keuze!
Alweer dag, de nachten gaan snel...in je dromen kan je gaan waar je wilt zijn. De realiteit de dag nadien is natuurlijk niet altijd even geweldig.
Ik heb me voorgehouden dat ik mijn leven verder ga leiden zoals ik bezig ben, vind het lang niet slecht. Mijn kinderen zijn gelukkig, mama ook... Tis een feit dat ik liever gelukkig alleen ben dan dat ik in een slecht relatie zou zitten als vroeger. Komt er iemand opdagen, dan is die welkom, komt er niemand dan zal ik ook wel mijn weg vinden hoor. Ik heb mijn werk, ik heb mijn huisje, ik sta financieel op mijn poten, ik ben van niemand afhankelijk. Das lang niet slecht zeker?
Ondertussen hou ik me bezig met de mensen die bij mij willen zijn en sta ik open voor nieuwe vriendschappen...wederzijdse vriendschap.
Iemand zal me toch eens meer uitleg moeten geven over hoe mannen nu in elkaar zitten hoor!
De mannen die ik ken...waarmee ik bedoel, die ik hoor...waar ik iets mee gehad heb...die smossen er maar op los!
De ene is getrouwd met een ijskonigin. Die zou niet liever hebben dan af en toe eens af te spreken voor stomende sex zonder enige gebondenheid...sorry, maar niet met mij...zo zou hij mij telkens achter met stijgende verwachtingen en misschien ook met ontluikende gevoelens en dat wil ik niet!
De tweede is bij zijn vriendin en komt regelmatig eens...hij zou, ik zeg heel nadrukkelijk "zou" (want ik heb het meer en meer moeilijk zulke verhalen te geloven) een studio of appartement zoeken om dan nadien iets met mij op te bouwen... Ondertussen verwacht hij van mij dat ik doodbraaf alle dagen thuis zit, nooit wegga met vrienden (en zeker niet met mannelijke vrienden) - lees tussen de lijntjes WACHT op hem!!! Ja hallo zeg, ik heb ook een leven hoor...als mijn "activiteiten" hem nu al niet aanstaan, wat zou dat later dan zijn??? Jaja, een punt om diep over na te denken!
Nummer drie ook getrouwd (ondertussen hoor ik hem totaal niet meer) had bepaalde fantasieën en had maar al te graag gehad dat ik daar eens in mee ging gaan...toen hij merkte dat zijn vlieger niet opging, was hij verdwenen, zo snel als hij gekomen was...
Nummer vier, waarmee ik iets wou opbouwen, liet me zitten van dag op dag, met kleine uitleg waarom: had iemand anders gevonden (hoe kan je dat als je enkele dagen ervoor nog zei dat je me graag zag...?) en gaat het met haar eens proberen...net of wij zijn probeersels...Hopelijk voor die vrouw is ze geen probeersel...want hij "ziet mij ook nog graag?! Na maar maanden neemt hij terug contact (ja, hoe kan ik iemand laten vallen die ik al paar jaar ken?!) Verwacht hij dan dat alles nog hetzelfde zou worden als voordien? Sorry, maar het zit me diep...die andere vrouw weet af van ons "vernieuwde" contact...Vraag me af hie zij zich voelt! Ik weet één iets: ik zou dat niet moeten weten... Maar eingelijk moet dit mijn eigen fout zijn, ik moest maar opener geweest zijn...tja, sommige onder ons hebben al serieus wat bagage en doen het graag wat voorzichtiger bij het opbouwen van een relatie. Maar ja, wie ben ik?
Heb ik nog iemand vergeten? Kan zijn, maar dan kom ik daar later eens op terug.
Wat hebben die mannen toch allemaal? Bestaan er nog andere ook? Mannen die voor één vrouw gaan... Of kan een man dat niet? Ik denk dat ik dan toch liever alleen blijf...want ik deel mijn man met niemand... Noem me een "Old romantic". Of misschien een domme vrouw...? Sorry, ik laat niet met me sollen...en zeker al niet met mijn gevoelens.
Nu al enkele jaren na mijn relatiebreuk, ik moest meermaals mijn mannetje staan maar dat lukt me aardig.
Gezocht: een alleenstaande man met liefde in overvloed te geven aan één vrouw! Te geven: single mama met heel veel liefde, vriendschap en genegenheid te geven aan één man!
Zoals het weekend was, zo zou ik altijd willen leven. Tevreden zijn met kleine dingen, Remember... En toch wil een mens altijd zijn grenzen verleggen. We willen steeds meer en meer. Tis eigen aan mens-zijn zeker. En ja, ook ik doe mee, maar tot aan een bepaalde grens.
Momenteel probeer ik tot rust te komen, ja, dat betekent dat ik in verlof ben. Raar hoe moe eigenlijk ben...alles komt nu uit. Ben nog niet in vakantie-ritme. Deze morgen op uur wakker om te gaan werken, das echt balen... Zal wel beteren, tegen dat ik opnieuw moet gaan werken...😁
Ben nu al een uur bezig met deze pagina, voel dat het er eentje al worden met tusenpauzes. Terwijl met middag eten bezig...was plooien...en ook wegdromen... Ja, ik kan het niet laten... ik blijf dromen en denken aan een toekomst met iemand aan mijn zijde. Mischien nog een geluk dat ik kan blijven dromen. Zou ons leven anders niet saai zijn? Ik ben overtuigd van wel. Ben nu ook éénmaal een romantische ziel... Gisteren zat ik nog tot laat buiten. Ik kijk dan hoe de zon ondergaat. De natuur is toch wel mooi. Ja, ik kan daar optimaal van genieten. Maar die plaats naast me blijft leeg...en toch hou ik die plaats vrij...
Haal het beste uit jullie dag! Ik doe alvast mee! x Sophietjee
