Na een technisch foutje gaan we nu verder met den donderdag. Toen kregen we telefoon van Ana om te vragen waar de Tivoli was. Dus gingen we naar hun toe en moesten we nog wachten op de anderen. Hoe kan het ook anders dat we weer moesten wachten op onze Spaanse vrienden. We besloten al een café binnen te stappen om op te warmen. Na 2 uur en half wachten besloten we om naar de Tivoli te trekken. Op donderdag mogen studenten er gratis binnen. We moesten wel elk onze jas in de vestiare laten voor 1 euro. Als we onze trui wilde uit doen moest deze ook in de vestiare. Eenmaal binnen zagen we heel veel verschillende mensen. De muziek was niet altijd even goed maar we hadden een leuke avond.
Vrijdag: We vertokken wat later dan anders maar waren nog steeds meer dan op tijd. Vandaag hadden we les van Dick. "Only for your eyes" Van hem kregen we heel veel taken en dingen die we moeten doen tegen de volgende course. Dus nu is het werken geblazen Vandaag waren we zo moe dat we na ons middagmaal van 14 uur een siesta hebben gehouden. Daarna hadden we geen zin meer om eten te maken dus hebben we gegeten wat we het eerste vast hadden. Vanavond gaan we nog een dvdtje kijken en vroeg naar bed want morge hebben we een introduction day around and in the city Utrecht.
We gaan proberen om elke dag een stukje verslag uit te brengen want nu hebben we onze hersenen te hard gepijnigd.
Zondag: Eenmaal aangekomen in nederland gingen we onze sleutel ophalen. We dachten dit duurt 5 minuten en dan uitpakken maar.. niets was minder waar, er stond een rij van 2 uur. Toen we gingen betalen had Kim al "ambras" met enkele Italiaanse kerels. Ze dachten even voor te steken maar dan kennen ze ons nog niet!! Onze laatste halte was de sleutel oppikken en we zouden Kim en Sophie niet zijn als we daar geen problemen zouden hebben.... Sophie haar sleutel was zoek. Dus moesten we een half uur wachten op de reserve sleutel. Toen we die hadden snelde we naar ons huisje. Daar was het tweede probleem. De sleutel van Kim paste niet op de deur van Kim maar wil op de deur van Sophie. Wij dus terug naar de short stay solutions (de mensen die voor ons een kot zochten). De verwarde Martijn ging op zoek naar de juiste sleutels. We kregen andere sleutels mee en hij zei: "Als er iets mis is, bel mij meteen dan kom ik eraan gebiked." Natuurlijk was het probleem nog steeds niet van de baan. Sophie haar sleutel paste niet op de voordeur en die van Kim nog steeds niet op haar deur. Dus wat deden we? We belde onze nieuwe vriend Martijn. 10 minuten later stond hij aan onze deur met een hele bos sleutels. Kim haar sleutel was dus zoek. Met de reservesleutel ging haar deur wel open maar deze mocht ze niet houden. Daarom vertelde Martijn dat ze een slotenmakker zouden sturen.
Met 3 uur vertraging konden we eindelijk uitpakken. Na een moeilijk afscheid begon ons avontuur!
Maandag: Een kleine 20 minuten op voorhand zaten we in het lokaal. Geen kat te bespeuren. We dachten al dat we mis waren totdat de lector de klas binnen wandelde. We waren dus wel juist maar wat blijkt nu.. de Spanjaarden vonden het normaal om een half uur te laat te komen. De lector kon hier ook niet mee lachen want in Nederland zijn ze nogal stipt. Deze les ging over het voorstellen van elkaar. De lectoren gaven het goede voorbeeld en stelden hunzelf voor aan de hand van enkele jeugdfoto's (kei grappig) Daarna gingen we per 2 zitten en stelden we onszelf voor aan de hand van foto's. Dit deden we enkele keren zodat we toch de helft van de klas al wat beter kenden. We merkten dat ons Engels eigenlijk helemaal niet zo slecht was als dat we wel dachten. Dit was het einde van de les. We gingen onze fiets losmaken om naar huis te fietsen. Het duurde wel even voordat we de 3 sloten los hadden. Maar uiteindelijk konden we vertrekken. Van de eertse keer waren we juist Toen we thuis waren hadden we besloten om kip te eten met patatten en groenten. We moesten wel nog eerst naar de Lidl. Na het lekkere eten en de afwas besloten we om samen met 2 andere meisjes een film te kijken. Na een eerste vermoeiende dag vol indrukken gingen we slapen.
Dinsdag: Weeral te vroeg waren we in de klas. En WEERAL waren onze Spaanse vrienden te laat.. Toen iedereen er eindelijk was begon de saaiste les ooit. We voelde ons net terug kinderen van de lagere school. Hij had het over de ijstijden, het ontstaan van Nederland, de eerste beesten op aarde,... Hij vertelde dat de kinderen dit heel interessant vinden. We kijken elkaar meteen aan en dachten: "OH MY GOD. voor kleuters is dit helemaal niet interessant." In de landen zoals Spanje, Oostenrijk en Turkije bestaat er geen hogere studie voor kleuteronderwijs maar kunnen ze dit studeren tijdens hun middelbaar onderwijs. We zitten dus samen met studenten die leerkracht willen worden voor kinderen van 6 tot 10 jaar en zelfs enkele voor de middelbare school. We krijgen dus heel veel lessen voor die leeftijd. Dit is voor ons minder interessant om te gebruiken in de praktijk. We waren blij dat deze les gedaan was. En hoopte op interessantere dingen. Dan was het tijd voor Engels. Deze lector leek ons niet zo vriendelijk maar ja.. Na eventjes praten kregen we al een testje om te kijken hoe ver we stonden met onze Engelse taal. Hieruit bleek dat we allemaal een gemiddelde kennis van de taal beheersen. Wat heel goed is volgens de lector. Als laatste les van een lange dag (vooral voor de Spanjaarden) hadden we "tutorgroups." Dit lijkt een beetje op de leerbegeleiding bij ons in België. Daarna reden we terug richting Lidl. We hadden vlees nodig voor onze spaghetti. Na wat contact met het thuisfront was het tijd om ons klaar te maken voor ons eerste feestje. Na een kwartier fietsen kwamen we aan op ons eerste housing-party. We hadden een fles martini bij die maar niet open wilde. Half uitgedorst vroegen we aan de andere studenten om ons te helpen. Onze fles martini ging heel de kamer rond tot deze bij sterke mannelijke spaanse student kwam die hem open kreeg zonder enige moeite. Hilariteit alom. De spaanse student was oprecht trots. Na deze housing-party zetten we onze koers verder naar de "Maria's." Dit is een dinsdag the place to be for international students. Het was een te kleine ruimte voor te veel mensen. Maar we hadden een fijne avond en hebben veel nieuwe mensen leren kennen. Moe maar voldoen reden we naar huis. Om de volgende ochtend om 9 uur zo fris mogelijk terug op schoolbanken te zitten.
Woensdag: Vandaag was een beetje een surprising day. We wisten niet wat ze moesten verwachten. Wat bleek nu... we moesten een workshop organiseren voor de Nederlandse studenten die ook educatie studeren. Dit in slechts 1 uur tijd. Door de goede samenwerking van international students hebben we dit tot een goed einde gebracht. Iedereen was doodop maar we moesten nog naar de Engelse les. Iedereen zaagde en klaagde, vooral de Spaanse meiden omdat ze niet uitgebreid hebben kunnen lunchen zoals ze dit gewoon zijn. We waren super blij dat deze zware maar interessante schooldag voorbij was. Aangezien we bezoek hadden uit België zijn we pizza gaan halen. Na dit bezoek zijn we meteen ons bed ingetrokken want we waren stikop.
Donderdag: Vandaag hadden de Spanjaarden al wat beter hun best gedaan om op tijd te komen. We konden hier onze indrukken geven over hoe wij "de Nederlander" zien. Zoals Prinses Maxima (die wij waarschijnlijk 10 maart persoonlijk gaan ontmoeten) zei: "A typical Dutch person doesn't exist!!" Dit omdat Nederland heel cultureel is. Je ziet er allerlei soorten mensen. Dit was een hele interessante les. Na een uurtje pauze gingen we naar de bib voor een rondleiding. Daar gingen we opzoek naar Kees-Jan. We begonnen allemaal te lachen als we hem zagen. Het was een grappige verschijning... Hij heeft dezelfde functie als Björn bij ons maar hij is veel minder cool. Hierover meer uitleg als we terug zijn. (moeilijk te beschrijven, maar we zullen er een foto van maken) Vandaag moesten we niet naar de Lidl. Want we hadden al de dag ervoor worteltjes en cordon blue gekocht. Dit was echt heeeeeerlijk!!! We hadden om 22u aan de Domtoren afgesproken. Wij Belgen zijn steeds op tijd dus stonden we daar een kwartier te vroeg. Toen er om 22.30 nog niets te zien was belde we Thalia om te vragen waar ze bleven. Ze ging niet komen want ze waren te moe. Toen we wilden vertrekken kwamen onze Oostenrijkse vrienden aan. We gingen al naar de Tivoli maar daar stonden 2 jeromekes die zeiden dat we pas om 23 uur binnen mochten. We gingen dus op zoek naar een café.
