Na wat opzoekingswerk blijkt dat er wel degelijk mensen zijn geëxecuteerd voor dezelfde reden als die van Charlie in WO I.
Het boek zelf zou ik niet meteen aanraden omdat er naar mijn mening weinig spanning in zit. Zeker in de eerste helft van het verhaal.
Ik heb het boek echter wel graag gelezen doordat ik het in het Engels gelezen heb en dit gaf toch een extra waarde voor mij aan het lezen van het boek. Dit was zeker niet mijn laatste Engelse boek, ik heb er zelfs al eentje op het oog voor in de zomervakantie.
Hoofdstuk 13: "one minute to six" (laatste hoofdstuk)
Een beetje een teleurstellend einde naar mijn mening!
Ik kan moeilijk begrijpen dat voor zo'n reden echt mensen geëxecuteerd worden.
Ik vind het naar mijn mening een "plots" einde. Ik had nog een kort stukje verwacht over hoe de familie zou reageren en/of Molly. En of Tommy zijn belofte kan waarmaken en levend terug thuis komen om zijn horloge aan kleine Tommo te geven.
Dat brengt mijn besluit tot mijn eerste zin van dit bericht, naar mijn mening een teleurstellend einde.
Deze keer raakt Tommo gewond. Maar Charlie kan hem van onder de aarde halen en hem in veiligheid brengen. De sergeant beveelt iedereen om zich klaar te maken om ten strijde te trekken. Maar Charlie protesteert, hij zegt hem dat het zelfmoord is omdat het Duitse leger hen overhoop zal schieten maar de sergeant beveelt ze toch om op te staan. Maar Charlie blijft weigeren omdat hij zijn gewonde broer niet in de steek wilt laten. Charlie wordt hier echter tot de dood door veroordeelt. Bij een laatste groet aan zijn broer beloofde Tommo voor Molly en haar dochter te blijven zorgen als hij er niet meer is. Tommo krijgt ook Charlies horloge en vraagt hem deze door te geven aan zijn zoon op een dag.
Het stukje was mooi beschreven maar het einde van het verhaal stelt me teleur. Ook kan ik moeilijk geloven dat je voor zoiets echt ter dood kan veroordeeld worden.
Misschien brengt het laatste hoofdstuk nog wat vreugde maar ik heb zo mijn twijfels. We zullen zien...
De oorlog gaat verder en al snel is Charlie terug in de loopgrachten. Zijn zoontje is ondertussen ook geboren, ze hebben beslist om hem de naam "Tommo" te geven. Zo hebben ze het gevoel dat hij altijd bij hun is.
Voor Anna, het meisje dat Tommo heeft leren kennen liep het minder goed af. Ze is geraakt door een verdwaalde mortier en was al begraven toen hij het te weten is gekomen. Dit stukje toont duidelijk hoe wreed de oorlog kan zijn en dat niemand kan voorspellen wat gaat gebeuren. In oorlogstijden ben je nergens veilig.
Nog 25 pagina's te gaan... op naar het voorlaatste hoofdstuk...
Ook in dit hoofdstuk speelt het verhaal zich verder af achter de frontlinies.
Zijn broer Charlie Peaceful is echter wel gewond geraakt tijdens de strijd. Een kogel geeft zicht door zijn voet geboord.
De manier waarop dit stuk geschreven werd liet me even vermoeden dat de kans dat hij gesneuveld was redelijk groot was. Maar hij kwam terug en de dokter had hem een ticket naar huis beloofd. Charlie ging dus weldra terug herenigd worden met zijn moeder en Molly die ondertussen acht maanden zwanger was.
Ook heeft Tommo een meisje leren kennen die in een etablissement werkt, het lijkt te klikken. Ik ben benieuwd of het misschien wel iets meer kan worden.
Nu het verhaal ver over het midden zit hoopte ik in dit hoofdstuk wat meer avontuur te beleven.
En dat deed het ook, de Peaceful's zijn eindelijk aan het front aangekomen en hebben hun eerste missie er al opzitten. Ze zijn terechtgekomen in de loopgrachten van één van de rustigste dorpjes aan het front. Tommo en Charlie moesten voor een missie een gevangene nemen. Ze hebben het tot een goed eind kunnen brengen maar toch is er een slachtoffer gevallen, gedood met een kogel in het hoofd. Ook de bevelhebber werd verwond en moest naar het ziekenhuis, Charlie kreeg als beloning om de man van niemandsland levend weg te krijgen zijn horloge.
Dit hoofdstuk las vlotter dan de andere doordat er spanning werd opgebouwd. De spanning van wat er allemaal zal gebeuren aan het front en of ze het wel levend terug zouden halen steeg in dit hoofdstuk. En voor het eerst hebben we een cliffhanger :)
De broers zitten nu in een trainingskamp zich voor te bereiden op de oorlog. Ze zullen weldra naar het front worden gestuurd.
Het hoofdstuk las vlot maar weer ontbrak een zekere spanning in het verhaal naar mijn mening.
Het volgende hoofdstuk "a minute past three" - dat ongeveer 17 pagina's bevat - wekt toch een zekere verwachting op, ik ben benieuwd naar hoe de veldslag onder woorden zal worden gebracht.
Na meer dan de helft van het boek gelezen te hebben krijgen we meer info over de oorlog en krijgen we te horen dat Charlie samen met zijn broer gaan vechten voor koning en vaderland. Het zijn de soldaten die zijn dorp kwamen bezoeken die Tommo overtuigd hebben om te gaan. Terwijl de soldaten voorbij marcheerden zonden ze "it's a long way to tipperary". (Beluister het liedje door op de link onderaan dit bericht te klikken.)
Naar mijn mening heeft het zeer lang geduurd tegen de twee broers naar het front werden gestuurd. Meer dan de helft van het verhaal is al voorbij en we weten nog bijna niets over de oorlog. De tittel van het boek bevat "soldaat" wat deed vermoeden dat het verhaal zich meer ging afspelen in oorlogsgebied.
Hoofdstuk 6... een hoofdstuk waarin voor het eerst in dit boek er echt spanning word opgebouwd.
De broer, Big Joe was vermist en na een lange zoektocht met hulp van de kolonel, de inwoners en de politie konden Charlie en zijn broer het uiteindelijk terugvinden.
Nu de eerste hoofdstukken of 75 pagina's achter de rug zijn komt er nu eindelijk wat "actie" in het verhaal. Voor het eerst in dit boek is er een hoort cliffhanger waardoor ik wel benieuwd ben geworden naar wat het volgende hoofdstuk mij te vertellen zal hebben.
In de kranten verschijnen de eerste artikels over de oorlog wat doet vermoeden dat de jongens in het leger zullen worden opgeroepen. Ook is er nu wat spanning in de familie omdat Molly haar ouders haar hebben verboden haar vriendje Charlie nog te zien.