het is middernacht, naast me lig je te woelen je gedachten zijn je hersenen aan het overspoelen overdag wordt elke indruk door jou opgezogen elk detail wordt gevangen door je ogen je verwerkt het met honderden gedachten zoals je denkt dat ze van je verwachten 'ze' zijn voor ons abstract, maar voor jou heel concreet volgens 'ze' ben jij een profeet die hogere machten, die jij overal ziet en hoort zijn jou realiteit en helpen je met vraag en antwoord voor mij zijn 'ze' weer een bron van onrust en geven je een vals gevoel van levenslust die grote zwarte ogen met een dwingende blik het is weer zover, tot mijn grote schrik je ziekte steekt terug te kop op en ook zag ik het aankomen, ik zet het zomaar niet stop weken zijn weer voorbij van huilen, vrezen en praten tot ik niet anders kon of het grove geschut bovenhalen je medicatie terug verhogen om je terug op deze wereld te halen en weten dat jij eenmaal bij je positieven terug zal balen terug een psychose, terug die confrontatie dat het onmisbaar is in je leven, die medicatie maar we komen er samen wel uit, zoals iedere keer, en nog sterker of voordien en weten waar we nu op moeten letten om het te woorkomen, misschien...
Belofte maakt schuld, hier mijn persoonlijke 'love-story'
Laat ons even terugkeren naar mijn eerste bericht: 'Alle begin is moeilijk'. Herinneren jullie nog mijn zotte 'apen-jaren'? Wel in die periode leerde ik via een gemeenschappelijke kennis Ronsino kennen. Ik ging op bezoek bij dat meisje, die toen nog een goeie vriendin was. Laat ons haar Geilke noemen, met een knipoog naar haar seksverslaving. Ik had toen nog geen mensenkennis, ze bleek achteraf 1 van de meest achterbakse personen te zijn die ik ooit gekend heb. Terwijl ze nog steeds gelooft DE eerlijkste mens op aarde te zijn. Je zou denken, zeer lachwekkend? De gedachte in mijn hoofd was eerder: zielig... Het eerste moment dat ik Ronsino zag was hij weg van deze wereld, mentaal dan. ' Wat heeft ze nu terug binnengehaald' dacht ik in mezelf. Bleek dat het terug uit was met haar vriendje en Ronsino haar 'tussendoortje' was. En met dat tussendoortje kon ze lustig omspringen met hem en zijn drugs. Want ja, je leest het goed, ze had een drugsprobleem, net als hij. Ik zat erbij en keek ernaar. Hoe raar ik die Ronsino ook vond, toch zag ik hem regelmatig de tijd die volgde. Ik ging veel uit met Geilke, en Ronsino was natuurlijk ook van de partij. Bleek dat we het toch goed konden vinden, terwijl Geilke op de dansvloer zich uitleefde voerden we vele gesprekken. We wisselden emails uit en hadden op via msn chat contact. De dag kwam dat Geilke haar ex terugzag op een fuif en ze zich in zijn armen gooide, net voor de ogen van Ronsino. Ik kende haar ondertussen goed, deze gebeurtenis was onvermijdelijk. Hij was boos, ik praatte op hem in. De woede duurde niet lang, en we bleven contact houden via internet. Regelmatig kwamen we elkaar tegen op fuiven. Ondertussen had ik me losgetrokken van Geilke en een hele vriendenkring opgebouwd, ECHTE vrienden. En bleek, Ronsino en ik hadden veel gemeenschappelijke vrienden. Hij trok altijd naar me toe als we elkaar zagen, en op internet hadden we soms lange en intense gesprekken. Maar toch gebeurde het dat ik hem soms weken of maanden niet hoorde, ook niet zag op fuiven. En ineens was hij er terug en praatten we bijna iedere dag online. Ik zat in het laatste jaar middelbaar toen ik aan het studeren was voor examen wiskunde. Het ging over kansberekening en ik verstond er de ballen van. Ronsino was online en ik spuwde mijn gal uit , hij suste me en bood aan om me te komen helpen. Ik natuurlijk blij, en een uurtje later zat hij naast me in mijn kamer. Hij woonde in Roksem, ik in Oostende. Hij probeerde geduldig de kansberekening in mijn hoofd te krijgen, maar het enige waar ik op lette waren de vlinders in mijn buik. Ik had sinds de breuk met Geilke een boontje voor hem gekregen, maar nu was het onvermijdelijk, ik was verliefd!! De dag na het examen informeerde hij of het gegaan was(alles via msn hé) en raakten we terug aan de praat . Ik vertelde dat ik veel last van nachtmerries en vertelde dit aan hem. Hij zei me dat hij een boek over dromen thuis had liggen en bood aan om het te brengen. Toen ik op een zaterdag moest babysitten samen met mijn beste vriendin Sara kwam hij het brengen. En toen gebeurde er iets waar ik geen rekening mee had gehouden, maar toch veel mee in aanraking kwam. Hij kreeg een boontje voor Sara! Vergeet niet dat ik in die periode nog niet geopereerd was en nog zwaarlijvig was. Het was meer regel dan uitzondering dat jongens die ik leuk vond voor vriendinnen van me vielen. Hij viste daarna regelmatig waar Sara heen ging omdat hij haar wou terugzien. Ik heb toen de boot afgehouden en we zijn wat contact verloren. Maanden hoorde ik hem niet. Ondertussen had ik mijn operatie gehad en was ik al een 15tal kilotjes kwijt. Ik had hem eens teruggezien toen ik naar de fuse in brussel ging en ik voelde zijn ogen constant op mijn brandden maar ging er niet op in. Nog eens maanden later kreeg ik op een dag een bericht van hem op mijn gsm. Raar! Hoeveel we ook contact hielden, nooit reageerde hij op mijn sms berichten, het was altijd via de computer. Hij vroeg me of hij zijn boek van 'dromen' terug kon hebben, en schreef er een adres bij, of ik het wou opsturen. Ik zond terug dat ik het persoonlijk zou komen geven, zoals we destijds afgesproken hadden. Hij had me talloze keren gezegd dat ik maar eens 'een filmtje moest komen kijken'. Maar iedere keer als ik concreet wou afspreken hield hij de boot terug af. Ik besloot dat het nu genoeg was en ik zou en ging hem bezoeken! Het berichtje die ik terugkreeg schrok ik van. Hij stuurde dat hij opgenomen was in het ziekenhuis, hij had een psychose gehad door de drugs. Maar dat hield me niet tegen, ik vroeg of hij bezoek mocht ontvangen, ik zou wel daarheen komen. En zo kwam het ervan dat ik hem op een mooie lentemiddag ging ophalen aan het ziekenhuis met mijn brommertje. We reden naar stad en maakten een wandeling en gingen iets drinken. Ik was ondertussen mijn 30 kilo kwijt en had een hele nieuwe klerenkast aangeschaft en al zeg ik het zelf, ik zag er goed uit. En dat Ronsino hetzelfde gedacht had zag ik in zijn ogen, hij kon zijn ogen niet van me afhouden. Hij stelde voor om eens naar de kinepolis in Brugge te gaan. Ik zag dat wel zitten zei ik. Aan het einde van de middag bracht ik hem terug. Een grote week later zat in op de schoolbanken (ondertussen hogeschool) samen met Hanne, het was een saaie les en we verveelden ons. Hanne bladerde gedreven in haar roddelboekje (de story denk ik) en ik was bezig met mijn gsm, toen ik besloot te zenden naar Ronsino. "Hoe zit het nu met de cinema, wanneer gaan we?" Ik kreeg direct een antwoord: "Vanavond? Ik kom je ophalen." Ik stemde toe, en s avonds vertrokken we naar de kinepolis in Brugge (er was nog geen in Oostende). Hij had lichtjes in zijn ogen en ik kon het ook niet meer verbergen, ik was verliefd. Na nog een filmavondje bij hem ging ik op een mooie zondagmiddag bij hem bbq-en. Na het eten keken we een film in zijn kamer en toen kwam onze eerste kus.... Het was het begin van een stormachtige relatie, met heel veel om te overwinnen. Zo veel dat talloze koppels in onze situatie al lang uit elkaar zouden zijn. Maar we hebben het gehaald, en zijn vandaag ondertussen al 5 jaar samen. Veel van die stormen zullen jullie nog kunnen lezen, later....
dacht ik in mezelf. Bleek dat het terug uit was met haar vriendje en Ronsino haar 'tussendoortje' was. En met dat tussendoortje kon ze lustig omspringen met hem en zijn drugs. Want ja, je leest het goed, ze had een drugsprobleem, net als hij. Ik zat erbij en keek ernaar. 
