Moikka!
Na een lange tijd ben ik nog eens klaar om een blogje te typen. En deze keer zal ik het alleen moeten doen, want Sofie zit aan de andere kant van Tampere :) en gelijk heeft ze!
Vandaag normale stagedag gehad... om 9u begonnen, en zoals altijd is het zo net 2 minuten voor 9 dat ik aankom. Ik weet niet hoe het komt, ik probeer altijd iets vroeger er te zijn, aangezien we ons nog moeten omkleden, maar het lukt NIET!!!! Als ik een bus zou moeten nemen zou ik zeker 10 minuten opvoorhand aankomen, maar aangezien de stageplaats maar 2 straten verder ligt, blijf je precies altijd zo lang mogelijk op kot!! strange... Deze morgen dus weer net op tijd, en dan zie je je stagebegeleider al kijken van... hmmmz... maar we zijn er graag gezien, dus, tkan niet zo'n kwaad :D snel da we zijn, zijn we zo omgekleed en klaar om een eerste sessie mee te volgen aan 'de pool'. Een vrouw die zowel doof als blind is krijgt er wekelijks 'bewegingstherapie'. Maf om bezig te zien. Vooral de communicatie tussen haar begeleidster en zijzelf. De kinesiste legt dan uit aan de 'tolk' wat ze moet doen (ze zijn alledrie samen in het zwembad), en de tolk 'zegt' het aan de vrouw. De communicatie gebeurt aan de hand van gebaren die de tolk doet, terwijl ze elkaars hand vasthouden, niet via een alfabet, mar echt bewegingen die woorden uitbeelden. We stonden er echt versteld van. We hadden ook enkele vragen voor haar, die de tolk dan vertaalde, en de communicatie gaat echt wonderbaarlijk vree goe!!!! Zo vond ze het ook leuk dat er twee belgische studentjes stonden te kijken... :) om 10u kwam dan de volgpatient van Sofie. Een man van rond de 47, als ik me ni vergis... ook met neurologische klachten, die oefeningen moest krijgen in de Gym! En Sofie die weer eens super goeie oefeningen uitgedokterd heeft, heeft hem dus weer eens laten afzien :) met als gevolg dat die dan als beloning een pralientje (ECHTE leonidas uit Belgie) gekregen heeft! :) Die had Niels meegebracht en hadden we deze morgen in de kinekeuken neergeplaatst om de therpeutjes te bedanken!! met dank aan de mama van Sofie :) Om 11u hadden we de Poliogroep. elke week komen deze poliomensjes samen, voor deze 'sociale bewegingsactiviteit' :) en deze keer mochten wij dit dus nog eens doen!! :) jiha, ballonnekes opgeblazen, nederlandstalige (Sarah bettens) muziek opgelegd, en klaar waren we! tis allemaal vlot verlopen!!! (wel met 7 balonnen gestart, en met 4 geeindigd) HA! dan uurke pauze, snel omkleden, naar kot lopen, ei-ke bakken mjammie! en dan terug maken om toch iets voor 13u terug aan te komen op stage. En tis gelukt!!!! na 3 weken was dit vermoedelijk de eerste keer dat ik er MINSTENS 5minuten voor tijd was! :) van 13u-14u een pool-groep meegevolgd... saaaaaai, kijken... en oefeningen zien die we al zoveel hadden gezien.. dus het gele A4 boekje kwam als nel naar boven om ons Fins examen van 16u voor te bereiden :) en zo hebben we dan een conversatietje gehouden bij het zwembad! :) Mikä sun nimi on? Minun nimi on Valerie, entä sun? Ma olen Sofie, Hauska tutustua, Mitä kuussa sinä olet syntynyt? mina olen syntynyt heinakuussa... en zo gingen we door... :) om 14u hadden we nog een dwarslesiepatient, die we serieus hebben laten afzien... ale, positief he!! kmoet wel zeggen, nu Sofie en ik samen stage doen (in belgie altijd alleen...) kunnen we goe overleggen over patienten, en elkaar bijsturen enzoo... en we zijn "dubbel" (haja) zo goe in het vinden van oefeningen!! :) wiha!! om 15u hebben we dan nog een half uurke Mika kunnen begeleiden. Een jongen van 14 jaar die mentaal gehandicapt is. En die vond het zooo jammer dat het de laatste keer was dat we met hem oefeningetjes konden doen!! We gaan toch wel leuke herinneringen hebben aan deze stageperiode. Nu begonnen we eigenlijk echt de mensjes te leren kennen, en communicatie ging steeds beter... en ja, op die momenten moet je steeds gaan he... *bleit* om 15u50 op de bus gesprongen richting Piramk. we waren als eerste voor de finse conversatie aan te gaan... en it went very well!!! We zaten dus in groepje van 3 (Sofie, portugese en ik) en we moesten gewoon doen alsof het de eerste keer was dat we elkaar zagen, dus kennismaken, vraagjes stellen, antwoorden... enzovoort.... tleuke was da ik en sofie veel met elkaar geoefend hebben, dus we wisten wat we elkaar konden vragen... waardoor we er een grappige noot aan kunnen geven hebben :) derna kregen we onze uitslag van examen van dinsdag (het schriftelijke deel) wihaaaaaaaa and we got some excelllent news: alletwee 15/15! :) :) *vreugdedansje* en dan zei ze ook dat onze conversatie vree duidelijk was, bijna geen grammaticafouten enzo... dus juij!!! dus dit zalt gemiddelde van onze Ugent-puntjes wa omhoog trekken!!! :)
Gisteren (keskiviiko = woensdag) is onze supervising teacher langsgeweest, de stagebegeleidster van de PIRAMK school. Ze kwam es een gesprekje voeren met ons en onze supervising physiotherapist... (wordt dus zo genoemd... vind wel sjiek) en, jawel, da was echt positief amai!!!!!! alletwee al huppelend naar buiten gegaan :) wii de physiotherapeut (van stage) zei: 'They can manage very well', better than other erasmusstudents he had ever had before!! :) aleja,... we waren goe! omwille van de taal enzo die soms wa moelijk was wast dus in orde!! morgen eindevaluatie, dus dan zullen we ook snel de puntjes doorgeven!!! :) :)
en ja, morgen dus laatste stagedag. En de pralientjes zijn al op !!! Die hadden we er dus gezet om elk onze volgpatient ook eentje te kunnen geven, want die waren er vandaag voor de laatste keer (dat wij ze zagen) ... en dan op tafel gezet in de kinekeuken: conclusie: kinesitherapeuten fretten dat geen naam heeft!!! op een halve dag waren ze al op ! (een HALVE KILO!! ongelooflijk!!! They must be the best chocolates over the whole world!!!! :)
sooo... de volgenden die nog op bezoek komen: LAAT DIE CHOCOLADEKES MAAR KOMEN :)
Nähdään
Valerie*
|