"De woorden zijn tranen die geschreven werden. De tranen zijn woorden die moeten stromen. Zonder die heeft geen enkele vreugde glans, kent geen enkel verdriet een einde."
Ik besef nu dat je sommige dingen beter onuitgesproken laat. Eenmaal uitgesproken, wordt de pijn alleen maar groter. Als je daarvóór al de punt van het mes in je huid voelde prikken, laat het mes, na het uitspreken van de woorden, een diepe wonde achter... De illusie die er eerst nog was, hoe vals ook, is doorbroken. En het vleugje hoop, hoe klein ook, en waar je je uit alle macht aan vasthield, vervliegt in de wind... De magie is verdwenen.