|
Eens in lang vervlogen tijden
en hoe goed waren die tijden niet
kwam er een moekoe door de straat
en deze moekoe die zomaar eens door de straat kwam
ontmoette een lief ietepieterig ventje dat baby toekoe heette...
Die baby toekoe was ik.
O, de wilde rozen bloeien
Op dat groene plekje daar.
En ik zong dat liedje. Het was mijn liedje
O, de groene wozen boeien.
|
