Gelezen op een weekkalender bij iemand: Hoe verklaar je de liefde? Niet al te theoretisch!!! nu, dat vond ik dus wel een doordenkertje! Het is dus in mijn ogen een sublieme gave om et enkele simpele woorden een waarheid neer te zetten die je op geen enkele manier kan uiten zonder je hersenpan aan de kook te brengen! Dat is nu net zo moeilijk aan het beschrijven van gevoelstoestanden, je moet ze eerst ervaren, alvorens je de echtheid kan bevatten! Ik vergelijk het zo een beetje met de ervaring van een vliegtuigreis: je kunt tonnen boeken lezen over een toch door het luchtruim, je kan alle mogelijke situaties en belevenissen, door andere beschreven, van buiten leren en er uren lang over meepraten, maar je zal de waarheid over het beleven pas beseffen op het ogenblik dat je jouw eerste vlucht er hebt opzitten, dan pas weet je dat alles wat je gelezen hebt tijdverlies was en dat het persoonlijk beleven alles in een ander daglicht stelt. Dan pas weet je hoe ongelooflijk gemakkelijk het is om iets op papier te zetten, maar dat het een bijna onmogelijke taak is om het echte beleven over te brengen! Dus kijk maar eens rood je en bestudeer een verliefd koppel. Misschien valt het je op dat zij eigenlijk zeer weinig woorden nodig hebben om elkaar toch volledig te begrijpen in elkaars beleven van. Oké, dat is de euforie ven het verliefd zijn, maar een band die opgebouwd is door die unieke manier van beleven, gaat zeer zelden stuk, meestal zijn het de bemoeienissen van derde die stilaan, beetje bij beetje, gaan knagen aan die band, met alle gevolgen van dien! Zeer vele mensen die ik ken en die nog regelmatig in de problemen zitten met zich zelf, zijn gewoon nog steeds op zoek naar die band die ze ooit hebben gehad met hun ware liefde, die ze toen hebben laten stuk maken door toedoen van derde, maar het toenmalig gevoel hebben ze nergens meer gevonden, wel vele afgietsels ervan, maar de intensiteit van die echte ervaring was, is en blijft een uniek iets!! Wie kan het mij eens komen uitleggen? Wie kan deze vorm van beleven met woorden omschrijven? Volgens mij is dit inderdaad een levenservaring die met theorieën niet uit te leggen valt en waarvoor je de bijbehorende gevoelens moet ervaren hebben om alles naar waarde of waarheid te kunnen schatten! Wie kan het gevoel van onmacht beschrijven wanneer je jouw grote liefde ziet gelukkig worden met een ander iemand? Wie kan het gevoel van troost en hulp meegeven aan die geliefde persoon wanneer die dan weer met hangende pootjes en een ontgoocheling rijker aan de deur van zijn hart komt aankloppen? Ik denk alleen diegenen die deel heb uitgemaakt van die band zoals beschreven in het begin van mijn gejengel, is dit niet de sterkte van alle zelfhulpgroepen, het delen van levens ervaringen en de persoonlijke manier van beleven van, samen alle ervaringen in een pot gooien en er voor jezelf de best passende oplossing uithalen? Maar dan wel op een positieve en opbouwende manier voor zichzelf! Niemand kan jouw gevoelswereld veranderen behalve jijzelf, niemand kan mij zeggen wat ik moet aanvangen met mezelf, alleen ik beslis wat, waar, wanneer en door wie ik hulp toelaat in mijn bestaan! Alleen ik kies ervoor om uit dat wereldje van zelfmedelijden te stappen en op met opgeheven hoofd terug door het leven te gaan op weg naar: weet ik veel! Kijk daar begint de miserie, bij die uitdrukking van: weet ik veel! Niets of niemand kan mij helpen om vooruit te komen, om een andere weg in te slaan, om mezelf te bevrijden van die pijnlijke toestand in mijn innerlijke! Alleen ikzelf poest de beslissing nemen om er iets te willen aan doen! Alleen ik moest uit dat wereldje komen van passief mee te leven met inderdaad ik alleen moest terug uitmaken voor mezelf welke richting ik uit wou gaan en toen pas kon ik beslissingen nemen en hulp aanvaarden om de gekozen weg te gaan bewandelen. Mijn besluit: de liefde voor het leven, de liefde voor anderen, de liefde voor jezelf, je kan er geen theoretische oplossing voor geven of bedenken, de ervaring zal het je leren wat je moet doen! Laat mensen gewoon voelen wat je in petto hebt aan liefde, laat ze gewoon deel uitmaken van jouw liefdevol beleven. Wordt er misbruik van gemaakt trek je gewoon terug en wanneer het voor die persoon toch ergens waardevol is geweest komt die gewoon terug naar jou toe met een andere ingesteldheid, zo niet ben je tenminste voor jezelf gestopt met nutteloos smeren van boter aan de galg, zoals men vroeger zei! Heb je hier moeilijkheden mee, doe dan zoals ik, schrijf het op en laat je gedachten en gevoelens en gevolgen los op een stuk papier of op een pc, zodat je achteraf eens kan leen wat het allemaal betekend heeft en nog betekend. Dat je achteraf eens kan zien welke weg je hebt afgelegd en op welke manier, doorheen welke omstandigheden, vooral dat je weet wat een waarde het had en welke waarde het nu heeft, heeft het een meerwaarde aan je leven gegeven, of is het schrijven van dit alles een meerwaarde voor mezelf? Ik weet het nu voor mij en dat is wat telt, dat is wat de bedoeling van dit alles
Een knipsel uit een tijdschrift, ik hoop dat ik dat zomaar mag gebruiken zonder hiervoor gestraft te worden. Het is eigenlijk een rare uitdrukking wat hier gebruikt word: dieren zijn altijd wat ze zijn. Is dat wel zo? Hoeveel dieren kunnen of mogen zichzelf nog zijn! Zijn het niet telkens weer de mensen, de baasjes, die de dieren opvoeden naar hun hand, naar hun gemakzucht? Waar zie je nog ergens de natuurlijke omgeving voor huisdieren? Welke soorten dieren worden er niet huisdier gebombardeerd, hoeveel huisdieren weten wat het is om dier te zijn? In de natuur weet ieder dier te overleven op zijn eigen manier, maar wat gebeurd er met de vele huisdieren moesten we ze terug geven aan de natuur, hoe velen zouden binnen de kortste keren omkomen van ellende, gewoon omdat ze al generaties lang gewoon onderhouden worden door de alles overheersende soort: de mens! Is de mens niet stilaan bezig om zijn huisdieren gewoon om te vormen tot gezelschapspelletje dat zich gedragen moet zoals de regels door het baasje opgelegd? Waar zit het echte instinkt van die dieren nog? Ik weet het niet, maar weet wel dat het hondje van het vrouwtje een luxe leven heeft bij haar, maar ik weet ook dat datzelfde beestje de koning te rijk is wanneer het mij ziet, gewoon om naar buiten te mogen met me, aldaar kan het zich uitleven op een manier die onbegrijpbaar is voor het vrouwtje. Ja sommige dieren zijn razend enthousiast wanneer ze zich eens kunnen uitleven op een speelse maar voor hun een luxe manier! Laat ze maar eens uitrazen in de vrije natuur zonder al die bevelen en commandos, rol er maar eens lekker samen mee door het gras of zand, gewoon wat en waar zij het zelf willen en geloof mij die beestjes weten heel goed hoe dat te vragen en hun zinnen te verkrijgen, is misschien al het gevolg van de opleiding door de mensenhand. Ja, de beestjes leren stilaan de mensenwereld kennen en gebruiken, maar andersom is ook waar! De mensheid begint meer en meer terug de oerinstincten te volgen (mijn persoonlijke mening he). De mens is eigenlijk en kudde dier, denk ik toch, aan zijn doen en laten te merken. In elke kudde is een leider en bij ons mensen is dat niet anders, alleen de activiteiten lijken anders. In de dierenwereld is het de leider die de te volgen route aanduid door voor te gaan, is het de leider die de kudde naar nieuwe jacht terreinen brengt, is het de leider die voorgaat in de jacht en zich niet meer van de buit toe-eigent dan zijn portie om te leven, net als de rest van de kudde waarna ze gewoon hun weg verder te zetten, met weer de leider op kop. Diegene die niet meer mee kunnen, door ouderdom of ziekte worden gewoon achter gelaten, zonder meer. Wie niet tevreden is met de leider daagt hem gewoon uit tot en gevecht en de overwinnaar is de leider, simpel. Is er behoefte aan paring, gebeurd het gewoon, zonder meer, zonder scrupules en hun leven gaat gewoon door. In onze maatschappij verkiezen wij een leider, welke zich omringt met mede leiders of kompanen of hoe noem je zulke bende samenzweerders die toch maar gewoon de keuze van de burger naast zich leggen en onderling beslissen wie wat gaat doen en wie welk deel van de buit krijgt! En buit die ze niet gevangen of gedood hebben, nee gewoon dat deel wat ze van hun overige kudde genoten (dus de werkende mensen) opeisen zonder tegenstand te dulden! Ja, wie niet akkoord gaat mag in de oppositie zetelen met een kleiner deel van de buiten nog eens een gevecht aangaan met de leider op de volgende verkiezing, met welk gevolg? Dat zien we dan wel weer. Oudere kuddeleden, dat zijn problemen voor de familie, die zorgen wel voor een tehuis, een opvang of een formulier van euthanasie, dus de last welke nutteloos was voor de vooruitgang van de kudde is netjes op een beschaafde manier opgeruimd en weer een pensioentje uitgespaard, heerlijk toch, kunnen de leiders zich nog een extra premie voor laten uit betalen, gewoon zalig, zulk een kudde geest! De groei van de kudde is ook geen probleem, er wordt gewoon gepaard zonder scrupules en zonder schaamte, allen proberen om één ven de leiders in het spel te betrekken en dan moet je geen verkiezingen afwachten om die leider uit te dagen, nee, ze hoepelen dan zo op, toch mooi van ze he. Hebben we allemaal te danken aan onze moderne maatschappij waar het materiele, het bezit, de drang naar luxe, de jaloezie op alles en nog wat, gewoon alles overwoekerd ten koste van de menselijke waarde, maar ik zal er weer wel erg naast zitten en alles sterk overdreven aanvoelen, maar in de omgang met vrienden merk ik toch dat er vele zijn die stilaan beginnen met andere waardes in hun leven te brengen, de luxe en de warmte van oprechte, zuivere vriendschap. Om te sluiten een geschenkje dat ik heb ontvangen met de feestdagen, een klein plaatje met een enorme waarheid, volgens mijn bescheiden menig:
EEN VRIEND REIKT JE ZIJN HAND EN RAAKT JE HART!
Zaterdag avond, een van de zeven avonden van de week, gewoon niets speciaal zonder dat we er iets speciaal van maken. Maar beslissen we daar zelf over wat en wanneer iets speciaal word of is? Er is hier niets speciaal gebeurd, maar wel iets wat speciale gevolgen kan hebben voor mijn en onze toekomst! Heb het namelijk met het vrouwtje gehad over een gezonde geest in een gezond lichaam omdat ik van het idee of van de overtuiging ben dat elke lichamelijk uiting van letsel of pijnen een teken zijn waarmee ons lichaam ons wil laten weten dat we verkeerd bezig zijn met ons zelf. Dus wanneer er iets verkeerd zit in onze gevoels wereld, gaat zich dat uiten door een bepaalde kwaal of pijn of iets anders wat verkeerd aanvoelt. Zeer vele zeggen dat ik gek ben en misschien is dat ook wel zo, maar vertel mij waar het pijn doet in jou lichaam en ik zeg je wat er verkeerd is gelopen in jou leven, soms zijn dit zaken uit het zeer nabije verleden, maar soms zijn het ook zaken uit een ver verleden, die nooit zijn uitgepraat met een aanslepend en stilaan groeiend negatief gevoel zoals wrok of haat of spijt of zelfvernietiging of nog andere zaken. Ik ben alleen maar tot dit besluit gekomen omdat alles zo werkt bij mij ook bij de vele waarmee ik gesprekken heb gehad, dus al diegene die hier komen raad vragen en om hulp. Zij vertellen mij wat ze voelen en ik vertel hun wat die gevoelens voor mij betekende in mijn verleden en hoe ik ze veranderd heb in positieve ervaringen en oplossingen, die ook hun leven verlicht hebben en een beter inzicht hebben mee gebracht in zich zelf. Ik hoor je nu denken: wat vertelt die nu! Hoe kan iemand nu dezelfde ervaring hebben gehad als ikke of als diegene die bij hem komen praten! Wel ik heb een zeer rijk gevuld leven achter de rug met vele jaren leven als een egoïstische zak! Inderdaad ik heb vele jaren de gek gehouden met alles en iedereen, alleen maar aan mezelf gedacht en voor mezelf geleefd! Alles stond in het teken van mijn verslaving, de alcohol, voor die verslaving te bekostigen heb ik gelogen gestolen bedrogen, vele mensen pijn gedaan en nog vele meer negatieve dingen aan de maatschappij, maar vooral ook mezelf! Het heeft me maanden ziekenhuis opgeleverd, heeft me maanden afhankelijk gemaakt van hulp van anderen, heeft me vele mooie maanden van mijn leven gekost en ik ben telkens als een gek zonder zorgen eruit gekomen of er door gesparteld. Vele mensen kunnen aan de hand van een gebroken iets uit het verleden, of littekens, gewoon al een weersvoorspelling doen van: het gaat regenen of er is serieuze weersverandering op komst, of ik kan bijna niet meer bewegen van mijn reuma, dus haal de paraplu maar boven! Wel, mijn rechterarm en rechterhand zijn zowat de enige lichaamsdelen die nog niet gerestaureerd zijn bij mij, ook al inwendige organen ben ik door mijn actief verleden kwijt gespeeld, maar vraag mij niet hoe het aanvoelt of om een weersvoorspelling te doen, want ik weet het dus niet, heb daar totaal geen flauw idee van, wat ik wel aanvoel, zijn de gevoelens van anderen, door mijn zeer rijk gevoels verleden en de ondergane ervaringen, ben ik dus super gevoelig geworden voor alles wat mij aangaat, maar zeker wat andere betreft! Gewoon in iemands nabijheid zijn en weten met welk ongemak die persoon kampt, gewoon even het gesprek laten draaien tot ik kan zeggen van: vroeger, maar toen heb ik afgezien want door mijn stomme kop te gebruiken had ik mezelf pijn gedaan aan . Heb ik daar van afgezien! De persoon die op dat ogenblik met dat ongemak zit gaat onmiddellijk regeren en vragen stellen hier rond. Meer moet dat niet zijn want dan kan ik vertellen wat bij mij de oorzaak en het gevolg was, maar vooral wat ik er heb aan gedaan om verlost te zijn van dat ongemak. Zo, dat weet je nu ook weer van mij, ik zou nog uren kunnen doorgaan met zovele zaken en ondervindingen van me, maar moet nu vrouwtje haar medicatie gaan geven en ze onderdekken zodat ze een warme, gemoedelijke, verkwikkende nachtrust mag hebben, dus zeg ik tot een volgende keer maar weer.
Zo, zijn alweer enkele dagen ouder en wijzer(???) ondertussen. Ouder ben ik zeker van, van iedereen trouwens, wijzer ook, van mezelf dan toch daar de situatie hier aan het escaleren is, of hoe noemt men dat? Ik zelf zou zeggen: dank zij de lichte verbetering in de gezondheidstoestand van het vrouwtje, kom ik er zo stil aan achter wat ik allemaal niet of verkeerd heb gedaan! Ja, dat zijn de gevolgen van dat huishouden eens enkele weken op mijn manier trachten te runnen, zij het dan op afstand blindelings gestuurd door een afstandsbediening in het bed, bediend door een perfectionistisch bedlegerig iemand, door mezelf vechtgenote genoemd. Ik moet eerlijk zeggen, zolang zij echt bedlegerig was en dus alleen op de geluiden kon opmaken waarmee ik bezig was, verliep alles voor negentig procent perfect! Nu is er echter, gelukkig voor haar, een verbetering gekomen, waardoor ze al wel eens even uit bed kan en enkele stappen nemen op eigen kracht. Voor mij is dat dus ook een verandering, maar geen verbetering, daar zij dus nu alles kan controleren wat ik uit gespookt heb, niet veel goeds dus, de kasten die nu op mijn manier van werken zijn ingedeeld en gevuld, idem voor de lades van de diepvries, en zo verder. Heb dus al in haar bijzijn en op haar commandos alles al mogen uitladen en terug zetten zoals het hoort volgens haar normen, arme ikke dus( allee mijn gevoel he), maar ja, wie scheelt niets he, het ligt dus echt aan mij, ik heb dus geen kl..te verstand van huishoudelijke toestanden! Nochtans alles leek perfect te verlopen, zolang zij volledig afhankelijk was van mijn werkwijze en beperkte of achterlijke visie! Ik heb haar echter gezegd dat ik blij ben ik nu het bewijs heb dat ze echt aan de beterhand is, waarop ze me antwoorden: is toch al even bezig dat ik meer en meer kon beginnen steunen op dat been zonder die verlammende pijnscheuten naar mijn rug, ikke toen weer: sorry ik bedoel gewoon dat jou manier van reageren, het mij tegen mijn kl..te geven, dat is voor mij het ontegensprekelijk bewijs van: je bent terug de enige echt oude en mij zo bekende vechtgenoot! Dus met enkel dagen kan ik weer voor veel langere tijd naar mijn studio! Maar ook dat scheen weer eens een verkeerde reactie van mij, ze wil mij echt verder specialiseren in het beheersen van de huishoudkunde, koken, wassen, plassen, opruimen en onderhouden van al die gezinstoestanden. Sorry, maar dat zal dus zeker niet doorgaan! Ik wel daar wel nog bijkomende ervaring in opdoen, geen probleem, maar laat mij dat dan ook in mijn eigen tempo en naar mijn eigen kijk op al die dingen zijn! Het is niet omdat jij graag boterhammen met choco eet, dat ik dat ook moet graag gaan eten om een goede vechtgenoot te zijn, nee ik heb liever eentje met banaan en suiker, dat is mijn goesting en dat is dan pech voor jou! Ik zal wel choco eten voor jou, maar geef me a.u.b. ook af en toe eens de kans om op mijn manier een ervaring op te doen en laat mij dan ook eens van die ervaring genieten. Ja, eigenlijk is dit gewoon een vast stelling van: laat me toch ook eens, heel even, af en toe iets voor mezelf doen in mijn leven, gewoon ook eens iets op mijn manier beleven, ook al klopt dat niet met jouw visie! Ok, ik ben diegene die niets kan en voor niets goed is nu jij beter bent, maar geef me de kans om zelf iets te leren zonder steeds met strakke teugels jou pad te moeten lopen! Ook een ezel wil wel eens in een andere richting zich verlopen! Zelfs een steenezel zoals ik!
Zo, na die maandag kwam zoals ik gister dacht de dinsdag, wat ben ik soms toch goed he! Weet je soms is dat gevaarlijk, om zo goed te zijn! Je gaat al snel denken dat je het altijd juist weet, dat er niemand je moet tegen spreken, dat jouw visie de enige echte en ware visie is, van het ogenblik dat je zover bent geëvolueerd, wel dan ben je mis! Goed mis! Geloof me maar, ze hebben het mij al dikwijls gezegd, en ik geloof ook dat ze gelijk hebben, ooit zal de dag komen dat ook ik mis ben, en dan zal dat toegeven enorm moeilijk worden, gewoon al door het feit van: alle begin is moeilijk en als dat dan voor de eerste keer is, ja, dan weet ik nu ook nog niet hoe ik ga reageren. Het is een lesje uit het verleden van die ervaringen van: als mij zoiets zou overkomen, dan zou je eens iets zien ik ga onmiddellijk dat doen en dat en zo zal ik reageren, ze zullen wel zien met wie ze dan te doen hebben, enz. wanneer echter de feiten er ontegensprekelijk zijn, dan sta je gewoon met je mond vol tanden en een innerlijk gevoel zoals je nooit hebt gehad en zeker nooit verwacht van jezelf! Ja, dan is die illusie van zus of zo totaal spoorloos, ja je leven lijkt dan wel een tijdje spoorloos, je reageert of functioneert gewoon op automatische piloot! Later wanneer alles echt tot je is doorgedrongen en je beseft wat het eigenlijk allemaal inhoud en welke invloed die inhoud heeft op je leven, ja, dan is het tijd om stilaan een visie voor jezelf te bepalen en op welke manier je ermee omgaat of waar je het plaatst in je beleven van! Soms zie door de bomen het bos niet meer zeggen ze, wel soms kan een ervaring waarmee je geconfronteerd word zo erg zijn dat je gewoon totaal niets anders meer ziet en dat het gewone leven gewoon aan je voorbij gaat zonder dat je het merkt, of zelfs zonder dat je het WIL merken! Nu, dan ben je pas echt slecht bezig, geloof me ! Heb zelf weer net een zulke periode achter de rug, ben echt intens blij dat ik nu kan zeggen: achter de rug! Het dreigde echt fataal af te lopen voor me! Meer daarover vind je terug in het ontstaan van deze blog. Gelukkig kon ik gister zeggen: er is terug blijdschap in mijn leven! Vandaag is het er alleen maar beter op geworden, het is te zeggen ik heb mijn best gedaan om het nog beter te doen of te beleven dan gister, eigenlijk is me dat goed gelukt, ik dacht en denk nog steeds dat ik terug op de weg zit om de volmaakte alles weter te worden of te zijn, dat beloofd dus! Ja, het is moeilijk om bescheiden te blijven, als je goed bezig bent! Maar dan denk ik maar aan wie scheelt er niets! En ze zeggen toch ook niemand is perfect wel mijn naam is dus niemand! De rest is voor een volgende keer!
Voilà, het begin van de nieuwe week zit er bijna op, eigenlijk of eindelijk een beetje een positiever begin dan de voorbije weken. Ja, het begon al deze morgen met het gedacht van: ik ben ergens iets belangrijks vergeten en daar het vrouwtje toch nog niets gemist had, wist ik dat ik het bij mezelf moest gaan zoeken! Toen ik dan even later mijn plichten of ochtend rituelen als verzorger erop zitten had en hier in mijn studio kwam was het eerste wat me in het oog sprong mijn agenda van vorig jaar; nu dat was het dus, toen ik ging kijken erin zag ik dat er een blogvriendin, waarmee ik indertijd, dus met mijn vorige blog, toch een geweldige band had opgebouwd, wel die was gisteren jarig en ik was dat totaal vergeten, maar onbewust was er dan toch iets wat die agenda toch weer deed opvallen, die lieve vriendin werd 80! En ikke, de achterlijke, was dat gewoon uit het oog verloren doordat ik enkele maanden geleden alle banden heb verbroken voor de lieve vree! Gelukkig heb ik nog kunnen proberen om dat verzuim goed te maken, de toekomst zal nu uitwijzen in welke maten ze het me kwalijk neemt, dat zo plotseling verdwijnen van het net en alle banden gewoon weg, ook nog dat vergeten van die tachtigste verjaardag, wat toch ook wel een speciale gebeurtenis is hé. Maar kom al bij al ben ik toch weer de goede richting aan het uitgaan denk ik, want deze blog is tot stand gekomen met behulp van een andere vriendin uit mijn vroeger blog beleven, een eigenlijk zeer speciaal iemand, alleen al door het feit dat ik met haar altijd een meer dan normale verbintenis heb gevoeld, ja, echt meer dan alleen maar een blogmaatje, eigenlijk raar he. Maar ja als ik alle abnormale toestanden uit mijn verleden zou bannen had ik nu de leeftijd bereikt om naar de kleuterschool te gaan denk ik! Dit is voor mij ook weer een bewijs van: je beslist wel van wie je, al dan niet gedwongen afstand neemt, maar wie je hart bewoond, op de juiste manier, die blijft toch invloed op je leven hebben! Positieve invloed dan he. Deze wijsheid, zomaar een stomme gedachte vanmorgen heeft toch mee mijn dag bepaald, want telkens ik buiten ging om het vrouwtje haar hond uit te laten betrapte ik mezelf erop dat ik spontaan terug luidop goede morgen of goede middag of goede avond zei tegen een ieder die ik tegen kwam, eigenlijk een doodgewoon iets wat vroeger altijd gebeurde maar dat ik door mijn innerlijke strijd met mezelf totaal had verwaarloosd en het was me nog niet eens opgevallen! Zo snel was ik terug verzonken in die negatieve sfeer van zelfmedelijden en zelfbeklag! Verdomde stommerik die toch weer geweest ben! Heb nu wel de belofte gedaan aan mezelf om sterker en harder te zijn voor mezelf, zodat ik terug zachter en liefdevoller kan zijn voor alle anderen, zonder uitzondering! En wees maar gerust, het brengt snel terug een hele positieve verandering in je leven hoor. Mijn visie even bijschaven en mijn uitstraling naar de buitenwereld veranderd onmiddellijk mee! Zo is niet alleen de toestand van het vrouwtje terug een beetje in de goede richting aan het evolueren, maar heb ik ook al terug drie telefoontjes gehad van mensen met de vraag om een goed gesprek dat hun weer verder help op hun levenstocht! Is toch fantastisch! En dat was ik allemaal aan mij voorbij aan het laten gaan omdat ik als een egoïstische dorpsidioot mijn oogkleppen niet wilde afzetten en alleen eigen gevoelens mijn leven liet overnemen! Hoe stom kon ik toch zijn! Nu ben ik blij dat ik de raad van die vriendin heb opgevolgd en met deze blog ben begonnen, hierdoor heb ik inderdaad weer veel van mezelf ontdekt. Bedankt lieve zielsverwant!!! Want dat gevoel is het wat ik heb, jij bent voor mij mijn zielsverwant! Ik hoop dat ik jou er niet mee kwets, maar voor mij is dit een enorm verrijkend gevoel! Op naar een nieuwe dag, dinsdag genaamd, maar eerst nog eens gaan goochelen naar kleurige tekeningen om mijn teksten nog meer kleurrijke inhoud te geven!
Zo, de zondag zit er weer bijna op en hier kom ik nog eens even overlopen voor me wat hij heeft betekend tot nu toe voor me. Eigenlijk is hij voor mij begonnen vannacht na het etentje van de schutterij, is dus een vzw waarin ik actief ben, is dus heel geslaagd geweest, heb het toch uitgehouden tot half vier vanmorgen. Een goede vriendin van me was me komen halen om half zeven, maar was dus wel vroeger naar huis gegaan, met als gevolg dat ik dus te voet mocht terug komen, is niet zo erg en drie kilometertjes wandelen, valt best mee, behalve wanneer ik iets of wat teveel uit heb, maar dat was dus gister niet het geval, had wel twee of drie glaasjes wijn op en daar dan een pint of tien achterna, maar op de tijdspanne van zes uur is dat echt niet overdreven of voelbaar, voor mij toch niet! Wanneer ik door het vrouwtje daar naartoe werd gebracht zodat zij ongestoord naar haar minnaar kon wel dan waren er dat gedurende vier uur een stek of tien per uur! Dat was dus de ene na de andere en dan af en toe nog eentje tussendoor, voor de dorst, die veertig waren dan gewoon de verdoving die ik nodig had (???) om de pijnlijke gevoelens inwendig te verdoven en tijdelijk onbelangrijk te maken. In die toestand van verre gaande ontbinding had ik dan wel een uurtje of anderhalf nodig om thuis te geraken, waar ik gister op de normale twintig minuutjes er was. Ja, en die toestanden van mij werden dan door haar weer gebruikt als reden om vreemd te gaan en zo zitten of zaten wij in die neerwaartse spiraal zonder begin en zonder einde, op mijn verjaardag, nu al meer dan een half jaar geleden, heb ik haar voor de keuze gezet van: nu kiezen of ik ben echt weg! Daar we reeds een vijftal jaren officieel gescheiden zijn was dat eigenlijk niet zo moeilijk, ik heb mijn studio waar ik ook nu zit, een studio waarvan zij de huur betaald, zij het dan wel met mijn centen, want mijn inkomen staat gewoon op mijn rekening en zij heeft de bankkaart, dus mijn inkomen beheerd zij volledig, er zonder kan ze gewoon niet rond komen, dus laat ik haar maar, ook datgene wat ik links of rechts bijkrijg van mensen voor bewezen diensten, geef ik de helft af, sorry ik mag niet liegen, ik geef niets af, als ik thuis kom pakken ze het gewoon af, dat is de uitdrukking die zij het liefst gebruikt naar de anderen toe, gewoon om voor die anderen te bewijzen wat een sukkel ze is om te moeten leven met iemand die toch maar alles opzuipt! Terwijl ik als een snul (vandaar de titel van deze blog) haar gewoon stilzwijgend haar leven laat leiden, maar voor mij is het inwendig leiden met een korte ei. Ach ja, dat is nu eenmaal het gevolg van mijn eigen beleven van liefde geven, daarom dus dit schrijven, ik durf er met niemand over praten, dus probeer ik het gewoon van mij af te schrijven en dat helpt, ook op mijn vorige blog deed ik dat, alleen dat ik toe mijn eigen ervaringen en gevoelens liet overkomen als zijnde de ervaringen van iemand anders, maar toen zij mijn blog ontdekt had en alles ging lezen, nu, toen was het hek van de dam, want zij herkende natuurlijk die situaties maar al te goed en was dus razend omdat ik zomaar ons privé leven op het net gooide! Nu heb ik echter deze blog site gevonden, waarvan zij het bestaan niet weet, en daar ze mij toch te stom vind om zoiets alleen klaar te spelen, kan ik weer eens een beetje stoom afblazen, ongestoord. Wat een luxe eigenlijk, wat klaag ik dan nog? Ja, soms denk ik inderdaad: wat beklaag ik mezelf, ik ben toch mede schuldig aan alles, ik ben alcoholist die haar gedrag als uitvlucht gebruik om mijn verslaving voor mezelf te rechtvaardigen, wanneer ik in mezelf geen veranderingen aanbreng naar de hele situatie toe, wel dan veranderd er toch gewoon niets! Is eigenlijk wel een goede doordenker naar de toekomst toe!
Zie zo, weer weekend! Ik herinner me nog vele weekends uit het verleden, sommige boordevol gelukkige momenten, anderen met een bittere nasmaak van verdriet en pijn. Ja, dat is het risico van het leven zeggen ze dan, maar in welke mate zijn wij zelf niet verantwoordelijk voor de gevolgen van onze daden? Tenslotte zijn het toch maar een aaneenschakeling van momenten, dat verleden. En inderdaad voor zeer vele van die momenten uit mijn verleden ben ikzelf diegene die de verantwoordelijkheid draagt. Voor de mooie momenten moet ik gans alleen zorgen, er is niemand die plezier kan maken in mijn plaats. Wanneer ik dan met mijn plezierige fratsen en uitdrukkingen anderen mee aan het lachen breng, wel dan ben ik door mijn gedrag maar de stads gek, of het snulleke, maakt mij niet uit. Er is plezier en leute, dat is wat telt, die plezierige momenten die er mede voor zogen dat het verleden wel eens plezant kan zijn. Zo kan iemand als ik, na een shit-dag, toch nog mede zorgen dat alle ellende even vergeten en weg gelachen word, dat is toch fantastisch! Moest ik na zulk een shit-dag gewoon bij mijn hoopje miserie blijven zitten, ik zou morgenvroeg geen goesting hebben om aan een nieuwe dag te beginne! Waar ben ik dan mee bezig, met iets wat ik in het verleden dikwijls genoeg heb beleefd! Nee dank u! Vanavond is er een etentje van de vzw waar ik bij betrokken ben, en door de toestand van mijn vechtgenoot wist ik niet of ik aanwezig zou zijn, maar zij heeft beslist dat ik moet gaan, dus ben ik weer de brave en de gehoorzame en offer ik mij op het daar eens gezellig te gaan maken, voor wie allemaal is maar bijzaak, maar heel zeker voor mezelf! Zeker weten! Nu de reden dat ik moet gaan van mijn vechtgenoot kan zeer uiteenlopend zijn, ofwel uit dankbaarheid voor de goede(???) zorgen van de afgelopen weken, ofwel om gegarandeerd vrij spel en een leeg huis te hebben voor enkele uren, zodat eindelijk het gedroomde of geliefde bezoek eens kan ongestoord kan langs komen, het maakt mij niet uit. Verder gaan op de ervaringen van het verleden, zal het wel het bezoek zijn, want ze is vandaag plotseling veel fitter dan de afgelopen weken, kan terug uit bed, heeft zich al allen kunnen wassen en opknappen, dus dat belooft! Ik laat het mijn avond niet vergallen, wanneer zij zoiets plant, komt het er toch van, ongeacht wat ze ermee aanricht bij mij. Dus probeer ik gewoon om mijn voornemen van nieuwjaar in de praktijk te brengen, namelijk, mezelf niet meer zoveel laten afremmen om plezier en een lach onder de mensen te brengen, dat is toch ook een manier om liefde onder de mensen te brengen, want zij die lachen, hebben toch een beetje positieve uitstraling naar anderen toe, wel, meer moet dat toch niet zijn op een gewone zaterdag avond! Dus ga ik me nu klaar maken en erin vliegen!!!!!! Yoepi ahééé.
Als je single bent dan vragen mensen waarom heb je geen vriend(in)
Heb je een vriend(in) dan vragen ze wanneer ga je trouwen...
Ben je getrouwd dan vragen ze wanneer de 1ste komt...
Heb je de eerste dan vragen ze wanneer de 2de komt...
Ga je scheiden dan vragen ze waarom je gaat scheiden...
Ben je zoveel jaar getrouwd dan vragen ze hoe je het
volhoud om zo lang getrouwd te zijn...
Bij andere mensen is het toch nooit goed hoe je leeft,
dus daarom "ben trots op wie je bent en heb schijt aan
hoe andere mensen over je denken "
Dit is iets wat in een vandaag ontvangen mailtje stond. Ik denk dat de meeste mensen het gewoon lezen en onmiddellijk akkoord gaan met het besluit van heb schijt aan anderen. Ik denk echter dat we meer moeten bezig zijn met de beslissingen die we nemen in ons leven en wat de beslissingen voor gevolg hebben in ons verder leven, ongeacht wat de buitenwereld er van vind, het zijn toch meestal dingen die beslist worden met twee mensen, laat die beslissing dan ook in zijn belangrijkheid voor die twee mensen en laat die vragen van die buitenwereld niet je toekomst en je leven vergallen! Herschrijf die laatste alinea eens voor jezelf en je partner en laat hem eens klinken als: Wij zijn trots op wie we zijn en wat we doen, hoe anderen over ons denken is ondergeschikt aan onze keuzes. Ik persoonlijk denk dat wanneer twee mensen op zulk een manier kunnen samen leven en beleven, dat er veel minder scheidingen zouden zijn en dat hun kinderen een veel mooiere wereld als toekomst hebben! Maar ja, wie ben ik? Het tegenovergestelde? Daar ik alleen maar leef met de betrachting om voor zoveel mogelijk mensen goed te doen, om zo weinig mogelijk mensen teleur te stellen en mezelf zoveel mogelijk tracht uit te schakelen ten voordelen van anderen, met als gevolg dat ik ook tegen niemand in levende lijve durf laten blijken wat ik in mijn innerlijke voel, vandaar dat ik met deze blog ben begonnen, gewoon om alles wat mij bezig houd van me af te kunnen schrijven, in de hoop dat wanneer er eens lezers komen, dat die er misschien ergens een lesje kunnen uit trekken voor hun geluk, voor hun toekomst. Wanneer ik op deze manier, ook al is het maar één persoon, ergens een kleine hulp heb kunnen geven in de positieve zin, wel dan ben ik dubbel gelukkig omdat ik mijn hersenkronkels kwijt ben en vooral omdat er ergens iemand toch iets aan gehad heeft. Dit maakt weer deel uit van een geslaagde dag.
Hier gaan we dan, sorry, hier ga ikke dan, na een beetje blogervaring van vroeger nu mijn eigen blog, wat ga ik me hier proberen uit te leven! Alle begin is moeilijk, zeggen ze, maar ik vond het moeilijkste de beslissing om te (durven) beginnen. Tenslotte is het mijn bedoeling om gewoon mijn dag dagelijkse ervaringen, of belevenissen even op een rijtje te kunnen zetten, om zo een beter overzicht te hebben van wat er in mij of met mij gebeurd is die dag. Hoop zo een betere visie te krijgen over mijn eigen ervaren en de lessen die ik hieruit kan trekken naar de medemens toe, nog meer trachten te zijn wat deze medemensen van mij verwachten dat ik ben. Op deze manier tracht ik dan ook om de gevolgen voor mezelf te relativeren en te verwerken of te uiten zonder dat er iemand mee gekwetst word, want zo slim ben ik al geworden, wanneer je over je eigen tellerstelling in of over een bepaalde situatie praat word je alleen maar meer en erger pijn gedaan met alle gevolgen van dien voor mezelf. Dat is ook de reden waarom ik nu zo anoniem mogelijk tracht, mijn misschien wel egoïstische beschouwingen, toch van mij af te schrijven zonder anderen daarmee te betrekken of te kwetsen, ja, iemand kwetsen is het allerlaatste wat ik wil in mijn leven, ik ben dus zeer gevoelig voor gevoelens die ik aanvoel bij anderen en daar nog negatieve invloed van mezelf bijdoen, nee daar bedank ik voor, ik zal wel alles in het werk stellen om bij de anderen een beetje lach of glimlach op het gezicht te laten verschijnen, hiervoor gebruik ik alleen maar voorbeelden van mezelf in het verleden, ik heb dus wel een, aan ervaringen, goed gevuld verleden met zeer veel verscheidenheid in de soorten van ervaring, dat is straf hé, maar ik breid die reeks van ervaringen nog elke dag uit, net alsof ik nooit genoeg kan krijgen van het beleven, dat is wat mijn persoonlijk leven zo boeiend, maar soms ook zo teleur stellend, maakt. Ja, en een teleurstelling kan soms pijnlijk zijn, ik denk nu even aan mijn bezigheden binnen het gezin, vrouwtje met zware rug klachten aan bed gekluisterd en ik de verzorger van dienst, nu ik denk dat iedereen zich betere hulp kan voorstellen! Ik doe, nee sorry ik TRACHT alles te doen wat moet gebeuren, s morgens de zonen uit hun bed krijgen, hun boterhamen maken en ze werken sturen, is toch niet zo evident als je zou denken, het zijn tenslotte gasten van 20 en 29 jaar, die wel al hun ervaringen hebben opgedaan, maar door hun moeder nog steeds beteugeld worden als kleuters en daardoor dus ook geen verantwoordelijks zin hebben, of doen alsof uit gemakzucht, maakt niet uit, het resultaat is hetzelfde! De ouwe zal er nu wel voor zorgen, met al de nodige commentaar vanuit de bedstee van mijn dierbare vechtgenoot! De uitdrukking van vechtgenoot is iets dat ik jaren geleden al ben beginnen te gebruiken en ik gebruik ze niet om te zeggen dat wij vechten, ja de bedoeling was dat het zou overkomen als: wij zijn bondgenoten in het gevecht, dus wij vechten samen voor iets wat we samen willen bereiken of samen willen beleven, ach, blijf maar denken dat het nog zo is, want het enige wat er veranderd is, is gewoon dat ik nu vecht voor wat zij wil verwezenlijkt zien, maar ja, wie scheelt niks. Ach, ik zou nog zoveel en zolang kunnen doorgaan, maar er heeft iemand mij nu nodig, dus zeg ik hiermee: tot een volgende keer.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
