Ik ben dus Eline - of Pungu - en ben 15 jaartjes jong. Dat meisje met de evil blik op de foto, ben ik dus duidelijk niet :) Maar ze ziet er zoo vriendelijk uit, dat ze hier wel ene plaatsje verdient, niet? Ik speel al zeven jaar piano en doe het nog altijd graag, hou ook van lezen & schrijven, lopen, fietsen, trampolinespringen ^^, msn en computer in het algemeen. Ik heb thuis een schattig katje, Siësta, en een jongere zus (13 j), Louise. Verder hou ik nog van dance/house/R&B/folk (zo'n beetje alles dus) en ben fan van The Corrs & BEP Waar hou ik nog meer van: chocolade, slapen, zwemmen in de zee ^^, naar muziek luisteren, spinnen (echt waar!), ook kikkers, pasta's, op reis gaan, slaapfeestjes houden, me gewoon amuseren in het algemeen dus :) Dit ben ik dus zo'n beetje... Ohja en mijn haar is net geknipt (dat moest ik toch even kwijt!) Hoop dat mijn blog niet zo saai is als mijn eigenste leven, en dat je dus -met andere woorden- plezier hebt in het lezen X Pungu
Ik ben content! Gewoon zomaar, omdat het leven mooi is. Omdat het na een lange, regenachtige week eindelijk weer mogelijk is om op blote voeten door het gras te lopen. Omdat een weggelopen poezenjong al na vijf minuten is teruggevonden (en wel door mijn zus). Omdat ik me vanmiddag waarschijnlijk voor het eerst deze vakantie eens niet ga vervelen! :) Omdat morgen een andere vriendin terugkomt van reis, iemand die ik al meer dan een maand niet meer gezien of gesproken heb, en omdat we daarna naar Pirates gaan kijken in de cinema, iets waar ik ook al een tijdje op zit te wachten. Omdat donderdag nog iemand naar huis komt -of heb ik jullie dat al verteld?- Omdat ik de kappergeur uit mijn haar heb gewassen, en het nog mooier valt dan gisteren (glunder) Omdat ik zoveel leuke en lieve mensen ken en omdat we samen zoveel plezier hebben! Gewoon omdat ik een nutteloos, maar volmaakt perfect en gelukkig leventje heb, zonder enige problemen of andere lastige gevallen. :) Owk, soms gebeurt er wel eens iets, ben ik depressief, loop ik dagen aan één stuk door met een lang gezicht rond, is er ruzie, kan ik die grote stapels huiswerk niet meer aanzien, maak ik mezelf voor ongeveer de hele school of stad belachelijk of loopt zowat alles verkeerd. Maar vandaag niet, vandaag ben ik volmaakt GELUKKIG :) Jeej, het leven is mooi! Pungu
Er was eens, in een land hier heel dichtbij, een meisje dat zich zo hard verveelde dat ze er zelf gek van werd. Dat meisje was trouwens net naar de kapper geweest ^^ . Op een heel gewone avond, op een regenachtige dag in augustus, terwijl ze naar muziek van Krezip aan het luisteren was en zich aan het afvragen was waarom er nu maar godverdomme niemand online kwam op msn, kreeg ze een idee. Ze ging meteen aan de slag (wat klinkt dát professioneel) en na een halfuurtje goed doorwerken aan de layout was dan eindelijk haar blog geboren. En deze blog, mensen, geloof het of niet, is de site waarop jullie nu aan het lezen zijn. Dít, beste bezoekers, is het uiterst persoonlijke geheime saaie onverklaarbare oninteressante en onsamenhangde dagboek van dat meisje, dat zichzelf trouwens Pungu noemt, zonder enige aanwijsbare reden (de naam schoot haar gewoon te binnen) En -het wordt steeds ongeloofwaardiger- het meisje Pungu dat ben ik! Was dat even schrikken! :) Owk, nu even serieus dus ^^ Meer over mezelf kun je aan de linkerkant van deze blog lezen, onder die uiterst lieve foto. Mijn haartjes zijn bruin, mijn oogjes zijn bruin; dat stond er ook niet bij. Maar dat interesseert niemand, toch? Dat ik zojuist naar de kapper ben geweest, heb ik je zeker al verteld? Het is trouwens heel mooi geworden. Ervoor was het niet echt lelijk hoor, alleen wat saai en uitgegroeid. En de 'ik haat mijn haar'momenten kwamen meer en meer voor, dus werd het even tijd voor een goeie knipbeurt. Kheb er een schuine froefroe bijgekregen en het is wat meer opgeknipt, zodat er nu wat natuurlijk volume inzit. En trots dat ik erop ben! En het ruikt nog goed ook ^^ Die typische kappergeur die je 's morgens na het wakker worden meteen ruikt en die je eraan herinnert: ohjaaa! :D Joepie, dat is waar ook! Mijn haartjes geknipt! En dan ren je meteen naar de spiegel en bewonder je je nieuwe kapsel dat er zelfs ongekamd heel goed aanvaardbaar uitziet. Maar dat is allemaal voor morgen ^^ Vandaag duurt niet meer zo heel lang. Het is alweer 11 uur, terwijl ik mezelf had voorgenomen eens vroeg in bed te kruipen. Maar dat wordt steeds maar onbereikbaarder, alsof het een ongeschrven wet is dat je jezelf niet naar bed kunt slepen op een normaal uur in de vakantie. En ik ben zeker niet de uitzondering die de regel bevestigt! Vakantie met herfstweer vind ik maar saai. Ik verveel me hier al een tijdje dood, zonder vriendinnen, zonder zon, zonder nuttige bezigheid, en al helemaal zonder energie (maar dat komt waarschijnlijk door mijn slaaptekort) Morgen komt er een vriendin naar onze kattenjongen kijken :) Dat is al een dag minder verveling, en woensdag stond er ook nog iets op het programma, al ben ik vergeten wat. Ohja juist! De oogarts, dat ik dat kon vergeten. Lenzen gaan testen, en dan -hopelijk- van mijn af-aan-af-aan-net-niet-verplichte bril afgeraken! En donderdag wordt nog leuker! Want dan komt -tromgeroffel- iemand thuis van een zeker kamp. Iemand die ik al een tijdje wil spreken, maar daar vertel ik je later meer over. Ik wil mezelf er eerst van overtuigen dat het geen nutteloos gesprek zal zijn ^^ Op dat verhaal is het wachten tot donderdag, dus. Ik denk dat ik deze post maar eens afsluit. Ik heb trouwens al een heel originele titel bedacht: Het eerste bericht. Sterk he! Laat ik jullie maar gerustlaten. Ik ga niet smeken (alsjebliiieeeeeeft) om reacties te geven (alsjeblieft alsjeblieft 1 klein reactietje maar) dat laat ik aan jullie over ^^ Ohja en ik raad je aan: doe de rest van de avond iets núttigs - in plaats van het lezen van zo'n teksten als deze :) Pungu groet u met een dikke X (op de wang hej ;) ) X
