Verslag van de derby door de ogen van de trainer
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

FOTO'S GENOMEN DOOR KRIS TULKENS
https://picasaweb.google.com/107511875246839236087/SKWFCSintKruisWinkel_06112011?authkey=Gv1sRgCK2uuLuyq_uADQ&feat=email#

SK Wachtebeke – FC Sint Kruis Winkel 1-1    (rust 1-0)

Onder het toeziend oog van meer dan 500 toeschouwers betraden we het veld onder het motto “no sweat, no glory”.

We hadden niks te verliezen en wilden tonen aan de talrijk opgekomen supporters dat          SK Wachtebeke weer eens een trapje vooruit gezet heeft dit seizoen, vorig jaar wilden we in derde blijven, dit seizoen willen we graag een bescheiden middenmoter worden. Eerder gingen Mariakerke en Lembeke al voor de bijl in de hel van SKW, vandaag zouden we Winkel die periodetitel niet op een presenteerblaadje geven alhoewel we het hen wel gunden vorige week tegen Knesselare.

Vanaf de eerste minuut werd er door onze 3 spitsen hoog druk gezet om de bezoekende opbouw zo vroeg mogelijk te verstoren. De lange bal van Geert De Poorter naar hun sterke spitsen werd door ons gevreesd en die moesten we ten allen tijde vermijden. Ik wil mij als trainer best aanpassen aan de tegenstander maar dan alleen om er mij voordeel uit te halen en niet uit schrik.  Zolang er succes wordt geboekt is ieder systeem goed en als trainer kan je beter ten onder gaan met je eigen visie dan met de visie van een ander.

Een mooie actie op rechts werd al meteen beloond toen een driehoekje tussen Tars, Hannes en Lorenzo bij Kristof De Vos belandde. Deze laatste kapte zich mooi vrij en schoot overhoeks binnen waardoor het 1-0 stond na 3 minuten. Winkel was even aangeslagen en we kregen nog enkele mooie kansen via opnieuw Kristof De Vos (net over), Tars Stevens (nipt naast) en Lorenzo De Coninck (prachtige redding van de doelman). Na een kwartier herstelden de bezoekers het evenwicht en we mochten ons gelukkig prijzen dat eerst Dimitri 2 mooie reddingen uit zijn mouw schudde en Carlo Van den Bunder een bal kon redden op de lijn. Ook de thuisploeg kreeg nog enkele kansen op de counter via Tars en Kristof die beiden een gesel waren voor de bezoekers. De toeschouwers genoten met z’n allen van deze aangename partij voetbal die goed op en af ging, de thuisploeg met passie en moed tegen de iets meer kwaliteit van de bezoekers. Even dacht ik dat we nog recht hadden op een strafschop toen een vrijschop met de hand gered werd maar dat feestje ging  niet door waardoor we de rust ingingen met een krappe 1-0 voorsprong. Uit hun voorgaande wedstrijden wisten we dat winkel al enkele keren achter stond aan de rust waarna ze in de tweede helft genadeloos toesloegen, we waren dus gewaarschuwd !

Met de woorden “ik kan als trainer niet meer dan een andere maar ik wil wel meer dan een andere” stuurde ik mijn mannen het veld op voor de tweede helft.

Het eerste kwartier van de tweede helft konden we gemakkelijk gelijke tred houden maar naargelang de vermoeidheid toesloeg moesten we steeds meer achteruit en kregen we onze spitsen niet meer in stelling. Onze spelers hadden heel veel energie verbruikt in de eerste helft en door verschillende omstandigheden is fysiek niet ons sterkste punt. Kristof en Lorenzo verlieten moegestreden het veld waardoor het een beetje herschikken was met de inbreng van Seif en Mitchel. De bezoekers konden hiervan profiteren door een hoekschop snel te geven vooraleer alle posities waren ingenomen. Jurgen Van Heyghen zorgde met een schuiver in de linkerhoek voor de 1-1 na 70 minuten.

Winkel rook bloed en ze gingen voluit voor de 3 punten. Gelukkig waren er bij ons nog enkele jongens die een tandje konden bijsteken, Tars werkte zich te pletter voorin, op het middenveld werd geknokt voor iedere meter grond en achterin gaven we hun spitsen geen halve meter ruimte en bleven we spelen met het mes tussen de tanden,  als ze er dan eens door waren konden we rekenen op een sublieme doelman De Buck. In de laatste minuut kreeg de bezoekende doelman nog een lichte rode kaart (handspel buiten de box) van een nochtans goed leidende ref Bruggeman. Gelegenheidsdoelman D’hooge hield ons met een wereldsave  in blessuretijd van de 3 punten toen hij een bom van Tars uit de winkelhaak hield zonder dat hij het echt besefte. Eerlijkheid dient ons te zeggen dat een gelijkspel de juiste weergave was van een boeiende derby tussen 2 verschillende speelstijlen.

Ik heb al dikwijls gezegd dat voetbal niet op papier wordt  beslist, maar op het veld. Natuurlijk heeft Winkel als ploeg meer klasse dan ons maar voetbal is gelukkig geen wiskunde. Daarin is twee plus twee altijd vier, in voetbal is de uitkomst soms drie, soms vijf, dat maakt dit spelletje zo mooi.

Als je mij vraagt naar een uitblinker dan zeg ik resoluut dat er maar 1 grote uitblinker was en dat was SK Wachtebeke zelf want zowel trainers, bestuur, spelers en supporters zorgden ervoor dat het een onvergetelijke namiddag voetbal was van de bovenste plank.

Na de wedstrijd was er tussen spelers en supporters van beide ploegen nog een
verbroederingsfeestje dat duurde tot laat in de avond en zo hoort het ook.