|
Beste,
Het seizoen is al weer 4 wedstrijden oud, en het meest opmerkelijke feit, één waar geen van ons om rouwt, is volgens mij het feit dat Gunter ondanks zijn knieblessure, niet heeft kunnen weerstaan aan de trainersmicrobe.
Hij durft het misschien zelf niet toegeven, maar volgens mij miste hij ons allen, spelers en ouders, teveel. Passief langs de lijn toekijken hoe zijn groep van vorig jaar elke week opnieuw moest afwachten of en van wie ze training zouden krijgen was er teveel aan. Alvast, en ik meen te mogen spreken in naam van alle spelers en ouders, Gunter, welcome back.
29/08 SK Lochristi A SK Beervelde : 6-7.
Eerste wedstrijd van het seizoen, waarin vooral een gebrek aan scorend vermogen en fysieke paraatheid werden blootgelegd. Hoewel Beervelde slechts over 5 spelers beschikte, toonden ze toch een betere fysiek dan onze 8 spelertjes.
We verloren deze wedstrijd verdiend tegen een beter georganiseerd en beter afwerkend Beervelde. Hopelijk is dit een les voor de terugwedstrijd.
05/09 KRC Gent-Zeehaven B SK Lochristi A : 4 14.
Terwijl zowel trainer als afgevaardigde zich in het warme Barcelona bevond (beetje ongelukkig misverstand) werden de fiere buren afgedroogd. Dit onder een door alle spelers wel geapprecieerde coaching door David (papa Robbe). Zowaar een verborgen talent.
Ik kan hier moeilijk veel over de wedstrijd schrijven daar ik er zelf niet bij was. Van horen zeggen moet ik een sterke groepsprestatie vermelden waarbij iedereen naar beste vermogen zijn beste voetje (of handje) voorzette. Lesje van de eerste match dan toch doorgedrongen? Hoe dan ook de tegenstander werd van het kastje naar de muur gespeeld door een sterke groep. Hierbij mochten we ook een nieuwe speler verwelkomen, overgekomen van die andere buren (Oostakker). Welkom bij Lochristi, Anton. Hopelijk wordt het een aangenaam en leerrijk seizoen, in beide richtingen.
Zonder Anton hierbij te willen bestoefen of overroepen, ben ik zeker dat hij onze technisch sterke ploeg een beetje meer fysieke kracht zal bijbrengen, iets wat sommige jongens nog een beetje ontberen of niet durven te gebruiken.
12/09 SK Lochristi A SK Moerbeke : 4- 2.
Alweer een fysiek zware wedstrijd op een volgens mij (maar wie ben ik) iets te groot veld, iets waar beide ploegen onder leden. Door de vrij grote te overbruggen afstand kwamen beide eerder vermoeid voor het doel van de tegenstander, vandaar de vrij lage eindscore.
Gelukkig konden wij alweer rekenen op een voltallige ploeg, waardoor wij toch enkele wissels konden benutten. Iets waar onze tegenstander, met hun slechts 5 spelers, niet van kon genieten. Bovendien was het een schitterende nazomerdag, wat zich ook liet gevoelen op het veld.
Via Anton en Milan wisten we uit te lopen naar een 2 0 voorsprong, waarna we even de teugels lieten vieren en zo Moerbeke weer in de wedstrijd lieten komen. 2 1. Waarom weet ik niet, maar we lieten de kopjes hangen en Moerbeke bleef ons onder druk zetten. Op één van de tegenaanvallen waar we een hoekschop uit putten, viel een beetje gelukkig een own-goal (3 1).
Hieruit haalden we weer wat moed en de wedstrijd ging weer gelijkmatig op. Het was duidelijk dat een doelpunt langs elke kant mogelijk bleef. Moerbeke zag nog de kans om tot 3 2 terug te komen, alvorens we via een vlotte aanval, met schitterend ploegspel, Milan de laatste goal van de match zagen maken (4 2).
Verdiende en hard bevochten overwinning.
19/09 KVV Zelzate Lochristi A : 8 10.
Wedstrijd om 9u45. Hoewel hij voor Lochristi maar om 10u30 leek te beginnen.
In de eerste helft stonden we er bij en keken we er naar. Ieder deed zijn ochtendwandeling en zag af en toe een bal passeren. Als het goed uitkwam werd er zelfs een voet naar uitgestoken. Soms werd er zelfs achter gelopen, maar liefst niet te ver. Te vermoeiend!
Gevolg : onze keeper in een schietkraam en een ruststand van 6 2.
Ondertussen was Jonas V. gestopt wegens ziekte, dus verder met 7.
Tijd voor een beetje kinderpsychologie dacht onze trainer. Of ze het misschien leuk zouden vinden dat er in de krant zou staan dat ze allemaal nog sliepen. En dat ze het bestuur maar moesten vragen om s namiddags nog een match te mogen spelen, want dan zouden ze wel wakker zijn.
Dit leek hen wel wakker te schudden.
Vol goede moed stapten we weer het veld op. Na een halve minuut leek de hoop al vervlogen en stonden we 7 2 achter. Vervolgens werd het 7 3 en 7 4 (hoop?!) en onmiddellijk 8 4.
Een zelfde scenario als de eerste helft doemde op. En plots
.. k weet niet wie welk knopje omdraaide, maar plots stond er een ploeg op (werden ze wakker?), die vol vechtlust en inzet de tegenstander onder druk begonnen te zetten.
In de laatste 20 minuten toonden we eindelijk het voetbalde waar de trainer fier op mocht zijn. Geen individuele uitblinkers, maar een schitterend samenspel waarin elk zijn sterke punten benutte in het voordeel van de ploeg.
Zelzate werd met de rug tegen eigen doel gedrukt door ons sterk aanvallend 4-tal spelers (Milan, Anton, Keanu en Jari wisselend elkaar succesvol af) en als ze er al door kwamen werden ze vakkundig afgestopt door Robbe of Siebe, met in hun rug nog een secuur keepende Jonas VL.
Het leek ondoenbaar, maar toch wisten we de wedstrijd nog geheel om te keren en smeerden we Zelzate een 0 6 aan, wat leidde tot een overwinning, die op basis van de laatste 20 minuten toch nog verdiend mag genoemd worden.
Oh ja, toch nog even melden, want het gebeurd ook niet elke wedstrijd : de tweede goal kwam van de voet van onze keeper, Jonas VL, die de keeper van de tegenstander met een verre uittrap wist te verrassen.
Scoreverloop : 1 0 (na zon 30 seconden), 2 0, 3 0, 3 1 (Milan), 3 2 (Jonas VL), 4 2, 5 2, 6 2. RUST
. 7 2 (alweer na zon 30 seconden), 7 3 (Anton), 7 4 (Milan), 8 4, 8 5 (Robbe), 8 6 (Keanu), 8 7 (Anton), 8 8 (Robbe), 8 9 (Anton, 8 10 (Keanu).
OK, t was een lang verhaal. Vanaf nu wekelijks en korter.
Hoop toch dat jullie de tijd namen om het te lezen.
Tot gauw.
Sven. Den délégé ...
22-09-2009, 00:00
Geschreven door jeugd 
|
