Ondertussen zijn wij aangekomen in Melbourne. Wij hebben dus onze laatste rit met ons OZ-Experience busje achter de rug.
Gisteren zijn we langs Wilson Promontory geweest. Dat is een groot nationaal park dat spijtig genoeg vorig jaar voor 60 % is afgebrand. Nu zullen jullie denken, spijtig dat dat allemaal afgebrand is. Wel in australie malen ze daar dus niet om. Ze branden hier vaak stukken af omdat wat weg is gewoon opnieuw en beter tot leven komt. Een soort van heropleving van de natuur. Ondertussen waren de bomen die afgebrand waren weeral groen aan het worden hoor... ( een jaartje geleden zijn hier in Victoria 173 mensen gestorven door bosbranden die 80m hoog waren en een snelheid hadden van 80 km/u. toen was het ook een dag van 43 graden met 's avonds een mega onweer dat ze dus vandaag 12 januari ook weer verwachten.... )
We hebben daar een hike gedaan van een uurtje ongeveer naar een zalig strand. De foto hiervan kan je wel zien op onze blog... Het enige dat ons tegenstak was de temperatuur. Jawel, het was hier een schandalige 43 graden in de schaduw Zelfs voor Australiers was dat te heet en voor ons dus ook.... Het enige lichtpuntje was dat de zee waar dus de mega-golven waren, ( Pacific ocean ) op dat punt maar 17 graden was. Een aangename afkoeling dus... De golven zijn er enorm-mega-mooi omdat in Wilson Promontory de 2 oceanen samenkomen... De foto's zullen de hoogte wel verklappen...
Nadien zijn we dus verder gereden naar Melbourne. Overtuigd dat we waren van een goede nachtrust te hebben in een hostel bleek dat de hostel overboekt was. We hadden dus geen slaapplaats. Lindsay is op het internet gaan zien en heeft een hotel gevonden (Cosmopolitan) dat dus goedkoper was dan de hostel. Nu hebben we een deluxe kamer in plaats van een dorm gedeeld met 4 personen. We zitten nu trouwens in St Kilda, dit is een kunstzinnig deel van Melbourne. We zitten op een wandelafstand van 2 minuten van het strand en het is hier echt mooi. Prachtige huizen, geen hoge gebouwen, en 's avonds is het prachtig verlicht. Dit is trouwens ook de eerste keer dat we de zonsondergang in de zee voor onze neus kunnen bewonderen. Vannacht is de temperatuur niet onder de 37 graden gezakt. Dit is de warmste nacht hier ooit gemeten. Vandaag is het hier ook weer een bloedhete dag en het enigste dat we kunnen doen is de schaduw opzoeken en terrasjes doen
Geniet van de foto's, ze zijn in volgorde van Thredbo, Lakes Entrance en Wilsons Promomtory.
P.s: We gaan ook proberen van vandaag onze ticketten voor de Australian Open te bemachtigen..
Na 2 dagen in Canberra, de hoofdstad van Australie, zijn we vertrokken richting Thredbo. In Canberra hebben we vol-au-vent gekookt voor Chris ( een local ). Hij werkt in een belgisch cafe in Canberra en hij vond het zeer lekker.
Thredbo was fantastisch! Leuke hostel in het midden van de bergen. Hier hebben we ook de hoogste berg van Australie beklommen. Dit heeft toch een goede 4uur geduurd. De weg was lang en soms ook heel vermoeiend maar we hebben het gehaald zonder pauze te nemen. Er lag ook sneeuw op een zekere hoogte dus hebben wij ook ons sneeuwgevecht voor dit jaar gehad.
Dan zijn we verder getrokken richting lakes entrance. Dit heeft een goede 6uur geduurd. We zijn wel via een omweg door de bergen gereden. Hier hebben we ook enkele spectaculaire uitzichten gehad. Ook enkele lokale beestjes tegengekomen zoals de wombat,wallaby,kangoeroe's en emoe's. Wim heeft ook het lokale beekje eens uitgeprobeerd.'s Avonds zijn we dan nog een beetje vis gaan eten. Na het verfrissende avondpintje zijn we dan eens vroeg in bed gekropen...
Nu gaan we hier nog 2 dagen genieten van waanzinnig mooie stranden, pelikanen, zwarte zwanen, meren en de zon!!! De temperatuur is hier 38 graden voor de komende dagen.
We vertrekken de 11ste naar Melbourne... We passeren dan wel eerst Wilson's Promontory. Dit is ook een heel mooi stukje australie. Er heerst momenteel wel extreem brandgevaar. Normaal gingen wij daar overnachten voor een paar dagen maar dat gaat dus niet meer....
We komen wel pas in Melbourne terug op internet want samen met de extreme temperaturen vragen ze hier ook extreme prijzen voor het internet :). ( Papa en Mama Wim foto's staan op Facebook dus kijken bij Krista)
Hier zijn we weer. Ik zal beginnen van het begin. Na spot X ( de 29 ste ) zijn we aangekomen in sydney. Na een nachtje geslapen te hebben in base X ( hostel ) zijn we vertrokken naar ons hotel. Vol moed en met veel zin zijn we te voet vertrokken. Al snel begon onze rugzak teveel te wegen en hebben we besloten om eens aan een taxi te vragen wat het zou kosten om ons aan ons hotel af te zetten... 35 dollar vroeg hem. Lindsay heeft dan gezegd dat we wel een volgende taxi zullen nemen. Je zag de twijfel in de ogen van de man. Dan vroeg hij, wat willen jullie geven? Wel, voor 20 dollar zijn we dus naar ons hotel The Mercure Airport gereden....
Daar aangekomen verschoten we toch wel even want vanbuiten zag het er niet zo heel goed uit. Tot de taxidriver zei dat het een voormalig Hilton hotel was. Kon dus echt niet beter beginnen...
We hebben een kamer gekregen die echt wel mooi was en het allerbelangrijkste was dat we een bad hadden. Na 46 dagen nog eens volledig uitgestrekt ergens in kunnen dobberen... zalig gewoon...
Die avond hebben we in het restaurant van het hotel gegeten. Ik heb ribbekes gegeten en Lindsay een zalmke. Heerlijk gewoon zo nog eens verwend te worden en niet zelf te moeten koken of burgers te moeten eten... . Uiteraard hebben we een heerlijk flesje Australische wijn gedronken en ze hebben er hier heel goede hoor...
Dan bedje in, een kingsize bed en voor ons een tv om U tegen te zeggen... Om 5u lawaai van de kamer naast ons. Was niet te harden dus ik naar receptie. We zullen de kamer opbellen en vragen om het stiller te maken... 5.30u weeral lawaai, ik al wat slechtgezinder naar de receptie... om 6.15u weer lawaai en dan ben ik mezelf eens gaan moeien... Wat ik gezegd heb weet ik niet zo goed meer ( voor mijn ouders hun commentaar te besparen achteraf... ) maar het was daarna al een pak stiller... Aangezien we echt slecht geslapen hebben is Lindsay naar de receptie gegaan na ons heerlijk ontbijt. Ze heeft er beleefd van haar oren gemaakt en om ons tegemoed te komen kregen we een andere kamer. Als we daar binnenkwamen vielen we beiden omver. De kamer was 3 keer zo groot. We mochten namelijk in een suite slapen. De prijs ervan, 1200 dollar per nacht ( dat is ongeveer 700 Euro ) en dan hadden we 2 tv's enz. Het bed was nog groter dan daarvoor. Nu kon ons aftellen naar 2010 echt beginnen in alle glorie...
Rond 14u zijn we met de trein vertrokken naar het hart van Sydney. Eens aangekomen in de stad konden we echt al over de hoofden lopen. Niet normaal wetende dat ik al veel gewoon ben via het werk enz... Allee, nu moesten we een plek uitkiezen om het vuurwerk te zien, niet gemakkelijk met al dat volk dat ook een mooie plek wil hebben. (Voor de collega's, alles wordt hier nauwkeurig afgezet en een politiemacht om U tegen te zeggen ) Alcohol meebrengen was verboden om te voorkomen dat ze er andere dingen zouden bijdoen tijdens het feesten. Je mocht enkel alcohol kopen boven de 25 jaar. Ze moesten wel alles opendoen voor ons omdat ze die vergunning niet hebben om gesloten flessen te verkopen. Was wel even een teleurstelling. Iedereen kocht een fles champagne die al open moest gedaan worden. Ik heb toen dus geen gekocht omdat het nog te vroeg was. We hadden geluk want eens aangekomen in de botanic gardens hebben ze na 5min de poorten toegedaan omdat de plaats volzat. Het was ongeveer 14.45u. Zoveel volk, zoveel op voorhand om het vuurwerk te kunnen zien. Even later hoorden we dat er nergens geen plaats was omdat de limiet van 1.5 miljoen mensen was bereikt... We hadden dus echt wel geluk....
Om 17u was er een luchtshow met vliegtuigen. Dat was eigelijk het enige entertainment die namiddag. Voor de rest was het op het gras liggen en naar de ipod luisteren. Om 21u begon het eerste vuurwerk. Dat doen ze hier speciaal voor de kinderen... ( voor mij een leuk moment om de fles champagne te gaan kopen want dacht dat die toch aandachtig aan het kijken waren en misschien wel afgeleid waren door het vuurwerk. En ja hoor, ze waren afgeleid want heb mijn fles kunnen pakken zonder dat ze open werd gedaan voor mij... )
Qua organisatie was alles prachtig voorbereid want alles was nauwkeurig afgezet in vakken en je mocht wel van vak A naar vak B lopen maar je mocht niet blijven staan in de gangen. Wel ik ga heel eerlijk zijn. De beroepsmisvorming kwam boven rond 23.15u. We hadden wel een goede plek maar echt alles konden we niet zien. Daarom zei ik tegen Lindsay, we pakken alles bijeen en binnen 5min lopen we gewoon naar voor door de gang en dan staan we vooraan. we moesten wel in de gang staan en dat mocht niet maar we zijn maar 1 keer in sydney om het vuurwerk te zien dus ja.... en trouwens, wat kan de security zeggen als we daar staan. Zoals mijn vermoeden klopte, stonden we daar nog geen 10sec en iedereen volgde. Nu konden ze helemaal niets meer zeggen en we hadden toch maar de beste plaats van iedereen. Zicht op the opera house en zicht op de brug... kan dus niet beter...
Dan de countdown, 1.5miljoen mensen die je hoort aftellen. WAANZINNIG gewoon...
De pijlen begonnen te schieten in de lucht. Heb al veel vuurwerk zien afgeschoten worden maar zowel Lindsay als ik hebben 12min lang echt kippevel gehad... Zo mooi en zo veel... Hier steken ze 100 pijlen ineens af. Op een gegeven moment stond er zelfs een deeltje van de brug in brand... Het vuurwerk was echt prachtig en we zijn beiden heel blij dat we dit hebben mogen meemaken... Uiteraard hebben we hier onze fles bubbels zelf mogen opendoen... ( en echt, we hebben niemand anders ons zien nadoen )
Na het vuurwerk zijn we door de straten gelopen, wat een volk zeg... Rond 3.30u hebben we de trein genomen naar het hotel... Goed geslapen in onze kamer en toch nog een ontbijtje meegenomen in de ochtend...
Vandaag zijn we terug naar onze hostel ( base X ) gereden. Hier blijven we tot de 4de. Dan nemen we de bus richting Melbourne. Onze eerste stop is Canberra. Waar we slapen weten we nog niet...
Verder nieuws zal daar wel volgen...
Aan iedereen die onze blog leest, onze welgemeende groetjes en aan iedereen de beste wensen voor 2010!!!
PS; berichtjes lezen op onze blog is leuk dus laat jullie allemaal maar eens goed gaan he
En hier zijn we weer! En vanuit de plaats waar het allemaal begonnen is.... Sydney!
Maar we zullen beginnen bij het begin... Want eerst zijn we onze lichaamsconditie nog eens gaan uittesten in Spot X... Nu vragen jullie je zeker af wat we daar gaan doen zijn....
Wel.... Wij hebben onze eerste golven met een surfplank onder onze backpackvoetjes getrotseerd!!! Eerst hebben wij wat uitleg gekregen over de verschillende soorten zandbanken,stromingen,golven enz... Dan was het de wetsuitjes aantrekken ( het water is vrij koud daar ), en de surfplank onder de armen en Hop! Daar gingen we...richting strand en wilde zee... Eerst hebben we op het strand nog wat technieken aangeleerd... Kwestie van geen surfplanken in het gezicht te krijgen, niet te verdrinken, en de golven op een juiste manier te kunnen nemen. In het begin ging het allemaal niet zo gemakkelijk. Ik heb een paar borreltjes binnen gekregen ( lekker zout, maar dan denken we maar dat zout hier heel goed voor het lichaam is... ) de plank over me heen gehad, andere mensen hun planken tegen mij gehad... Wim vond het ook heel leuk om richting mij te surfen en mij dan te raken ... Wim was er van de eerste golf al mee weg... Volgens hem beginnersgeluk want daarna vond hij moeilijk het evenwicht terug... Maar uiteindelijk zijn we er allebei in geslaagd van mooi te blijven staan op onze plank tijdens de golven. En nee... Het zijn hier geen kleine,minieme,iedereen-kan-dat-daar-van-de-eerste-keer-golven Maar eenmaal je er een paar keer hebt opgestaan en de bodem hebt gevoeld ( met alle lichaamsdelen ) weet je perfect welk jouw manier is om te surfen en de perfecte golf uit te zoeken.
Het was voor ons allebei echt een onvergetelijke en superleuke ervaring! Misschien dat we het nog wel eens een paar keer gaan doen...
Maar dan... Jawel... Echt Waar... Bij het kampvuur....................... ..... .... .... ... Een ECHTE Stella Artois gedronken ( of waren het er nu meerdere?)
Wim heeft zijn befaamde drankspelletjes gespeeld en natuurlijk gewonnen... Onze Buschauffeur was iets minder blij want hij was zijn rum kwijt!
Vandaag hebben we een 10uur durende busrit achter de rug... Maar we zijn terug waar het allemaal begonnen is, en het geeft toch een beetje een vreemd gevoel hoor!!! We kunnen allebei maar moeilijk geloven dat er al 43 dagen gepasseerd zijn... Hoe dan ook, tot nu toe hebben we ons overal reuze geamuseerd en nog maar enkele seconden spijt gehad van de beslissing om naar hier te komen... (Ons enig moeilijk momentje was met de feestdagen omdat dat normaal toch wel een familiefeest is en tijd die je ook met de vrienden doorbrengt...).
Nu gaan we slapen in Base Backpackers en morgen trekken wij ons terug van de drukte en gaan we richting ontspanning. Namelijk voor 4 dagen in het MERCURE hotel ( aan de luchthaven )...
Een van de dagen zullen wij onze nieuwe lading foto's posten... Tot dan !
Eerst en vooral wensen wij jullie een heel prettige kerstmis toe! Geniet maar allemaal ten volle van deze gezellige familie-avonden. De cadeautjes die jullie met massa's hebben gekocht voor ons mogen bewaard worden ( zelfs onder de kerstboom ) tot wij terug zijn! En ja hoor... Wij zijn gisteren hier naar een avondmis geweest waar we vrolijk mee de Engelse kerstliedjes hebben gezongen Oh Christmas Three, Jingle Bells.... enz.... :)
Wij gaan er ook een zo gezellig mogelijk avondje van maken... Waarschijnlijk wordt het als voorgerecht een heerlijke zandtaart, Domino's overheerlijke pizza als hoofdgerecht, en als dessert een fles australische champagne bij de ondergaande zon :).... Op het strand te consumeren natuurlijk...
Hierbij worden ook nog enkele foto's toegevoegd... Reacties altijd welkom!
Hallo, heb maar even tijd, maar even meedelen dat wij morgen ' dreamworld ' gaan bezoeken. ( www.dreamworld.com.au )
Moet een waanzinnige dag worden naar het schijnt.
Nog even meedelen dat ik vandaag mijn haar heb laten knippen. Blijkbaar toch een klein taalfoutje gemaakt want ze heeft er alles afgedaan. Dus moet ik Australie verder reizen met een kort kopje...
De 23ste vetrekken we dus naar byron bay tot en met de 28ste. We gaan daar kerstmis vieren. Voor de rest hebben we vandaag onze eerste M.r.k...n gespot. Wat een luxe hebben wij toch gehad he...
Voor iedereen die vast in de sneeuw zit met de wagen, te laat komen door de sneeuw is geen verontschuldiging... Je moet maar op tijd vertrekken vinden wij...
We zullen snel fotos bij uploaden maar de internetverbindingen zijn hier zo goed niet blijkbaar...
Wij hebben nog altijd de tijd van ons leven hier en staat eigenlijk al zo goed als vast dat we het nog een keertje gaan doen. Maar eerst weer even sparen want het geld rolt de deur uit hier. Het is hier wel allemaal veel goedkoper, dat wel maar vast staat wel dat Australie het land is van de burgers. Een eigen voedselcultuur kennen ze hier niet.
Voor de rest hebben we vandaag onze eerste echte regendruppels gezien. Het is dan wel 38 graden dus daar heb je hier dan ook niets aan.
Zo, aan iedereen die in de sneeuw kan spelen, veel pret gewenst en hou een balleke in de vriezer voor mij he...
Groetjes van Wim en Lindsay... ( zijn volgens de locals toch al heel bruin hier )...
Hoi iedereen. Wegens omstandigheden kunnen we nu pas ons verslag verder zetten. De reden was dat er geen computer op dat eiland ( fraser island ) is.
Maar eerst even Hervey bay. Daar zaten we tot de 14de. Wel, het was een prachtige hostel ( 1 van de betere tot hiertoe ) met goede airconditioning enz. Het was er echt proper en dat was wel welkom na 2 dagen in de outback te zitten in het stof. Velen zullen nu denkenwat zijn nu 2 dagen ? Wel wij kunnen jullie verzekeren dat de temperaturen als de zon opkomt in de outback meteen stijgen tot 40 graden. Nu zijn we toch al veel zon en warmte gewoon ma zo extreem opstaan is toch voor iedereen moeilijk blijkbaar. We waren dus niet de enige. Allesinds, als we aankwamen in Hervey bay waren we beiden een wrak. Hebben daar eens goed uitgerust en lekker gaan eten. ( chinees )...
Dan de 14de vertrokken naar Rainbow beach. Daar begon het sprookje voor velen. Behalve voor ons want onderweg kregen we telefoon van de maatschappij waar we mee naar Fraser Island zouden gaan. Lindsay neemt de telefoon op en meteen de vraag waar we waren, want de veiligheidsbriefing begon om 14.30u. Lindsay zei dat wij nog steeds op onze bus aan het wachten waren en dat die niet voor 16u vertrok. Allee om een lang verhaal kort te maken, We mochten niet mee. Ik was om te ontploffen en heb de telefoon overgenomen en heb gevraagd wat het probleem was. ( aan mijn ouders, ja op een beleefde manier )We mochten dus niet mee. Na lang onderhandelen met de maatschappij toch klaargekregen dat we meemochten, alleen mochten we zeker niet rijden. Ik en Lindsay helemaal niet tevreden want wie wil er nu naar Fraser Island zonder door het zand te mogen crossen??? Wij dus duidelijk niet. Na lang zoeken toch de telefoonnummer gevonden van het travel agency waar we de trip geboekt hadden. Nu om aan die nummer te komen moesten we een hostel opbellen die vlakbij het travel agency lag. Zij zeiden onmiddellijk dat het niet onze fout was en dat we om een refund moesten vragen. Kregen we dat niet moesten we hen onmiddellijk terugbellen. ( ik had de hint direcht door, enige hostel naast een travel agency, we moesten iets kunnen klaarkrijgen dacht ik... )
Dus heb ik gebeld naar het travel agency en gezegd wat het probleem was. Onmiddellijk de boodschap, We cant give you a refund mate!!!
Ok, toen gingen voor het eerst mijn haren op mijn tenen rechtstaan. Dus ik doodleuk gezegd. Ok dan bel ik de hostel wel want zij zeiden dat ik hen moest terugbellen als wij geen refund kregen. Plotseling stilte aan de overkant. Ill call you back in 10 minutes. Inderdaad, 10 min later telefoon. We mochten naar Fraser EN we mochten zelf rijden. ( ergens wel logisch gezien het feit dat ik de oudste in de jeep zou zijn ) We mochten wel niets zeggen tegen niemand dat we de briefing gemist hadden.
Dus uiteindelijk pas om 19u aangekomen in de hostel. Gedaan of de neus bloeide en kennis gemaakt met de groep waarmee we naar Fraser zouden gaan. De volgende ochtend om 6u ( weeral, pff ) opgestaan. Pannekoekjes gegeten en dan naar de jeep. Een landrover in witte kleur. Wel mooie auto hoor. Uiteindelijk na alles ingeladen te hebben, vertrokken met 11personen in een jeep. Wat bij ons onbestaande is mag hier dus wel.
We moesten door heel diep zand op het strand rijden. ( voor de kenners, in low 4 ) Allee hup de boot op. Dan bootje af en we waren op Fraser. Een lang eiland met alleen maar strand en duinen en beetje regenwoud.
Die dag heel Fraser afgereden naar het eindpunt. Dan op de hoge rotsen geklommen en naar de zee gekeken. We hebben haaien en mega roggen en schildpadden gezien. Best allemaal wel mooi hoor.
Die avond hadden we de keus tussen kamperen op het strand achter de duinen of op een camping. Het werd achter de duinen. Vlug ons eten klaargemaakt en de tenten opgesteld.Het werd al snel donker. Wat een uitzicht, zoveel sterren. Nog nooit gezien.
We zijn vroeg in ons tentje gekropen want hadden al snel door dat het heel vermoeiend zou worden. Na geslapen te hebben op het zand zonder matje om 7u opgestaan. Je moest wel want de zon kwam gewoon door de tent door. Mijn termometer gaf 40 graden aan. Wat een hitte zeg. Wel geen probleem, ontbijtje genomen en naar lake Mackenzie vertrokken met de jeep. Ik heb gereden. Door putten van 80cm diep enz. 2uur lang in low 4 ( laagste vitesse voor een 4x4 ). Was wel zalig maar heel moeilijk. Heb maar 1 keer vastgezeten. De anderen minstens 8 keer dus dat is goed gedaan he. Dan gezwommen in het mooie heldere blauwe meer. Nog nooit gezien en met zoet water dus kan niet beter he.
Dan wederom vertrokken met de jeep naar het strand. Daar onze tenten opgeslagen en gekookt. We hadden geluk dat het net een maansverduistering was en dus konden we echt alle sterren weeral zien. Waanzinnig veel hoor... ( en die je bij ons niet kan zien en de sterrebeelden zijn hier ook anders vanwege de curve van de aarde... )
Volgende ochtend vroeg op en vertrokken naar lake wabby. Dat is een meer, met aan de ene kant zandduinen en aan de andere kant regenwoud. Een zeer uniek zicht dus. Dan met jeep weer bootje op en af en dan weer naar de hostel gereden. Kan jullie zeggen, als het zand 3 dagen tegen u lijf plakt ben je blij dat je thuis een douche kan nemen. Net zoals de bedden want hier liggen ze helemaal niet goed hoor. Maar we redden ons wel ...
Dan gisteren vertrokken naar Noosa. Logeren in Backpackers resort. Heel mooie hostel. Eerst alle was gedaan en de 2 dagen gebruikt om uit te rusten. Vandaag wel met Lindsay in de kayak gezeten en ons even laten dobberen. Was eigenlijk de 1ste dag dat er wat wolken aan de hemel waren dus deed wel eens goed...
Morgen ( 20 / 12 / 12 ) het busje naar Brisbane en in tegenstelling tot ons vorig bericht is de datum licht gewijzigd. De hostel is dezelfde gebleven. ( papa wees gerust dat we op tijd in Sydney geraken... ) We blijven 3 nachten in Brisbane om dan kerstmis te gaan vieren in Byron Bay. The place to be naar het schijnt om kerstmis te vieren...
Zou jullie al de fotos kunnen laten zien maar door omstandigheden doet deze computer niet wat ik wil dus zal het voor in Brisbane zijn...
Hallo iedereen, Ondertussen weer eventjes geleden maar hier dus het verslag van de afgelopen dagen. Vrijdag hebben wij Airlie beach verlaten. Die dag hebben we een busrit gedaan van 800km en dus bijna 10u gereden. We moesten die dag om 6.45u vertrekken dus ja, zal jullie de details maar besparen van hoe we er die morgen uitzagen enz. Tenslotte is het toch vakantie en zijn we zo vroeg opstaan echt niet meer gewoon hoor. Gewoon het gedacht gewekt te moeten worden door een wekker. pffffff
Dus we hebben de bus naar Cattle station genomen. Onderweg was het uitkijken geblazen voor overstekende kangoeroekes en heel trage koala's en uiteraard ook bosbranden want de farmers steken hier hun eigen land naast de weg in brand voor onverwachte branden te vermijden langs de weg. Dus heel veel rook op de weg en af en toe breidt zo een brandje wel uit tot een echte bosbrand.
We hadden echt een heel goede buschauffeur en zijn onderweg veel gestopt om te drinken en te eten. We moesten nog ongeveer 30km rijden en de bus was overhit. De bus begon echt veel lawaai te maken en elk piepje dat aanwezig was in de bus was aan het piepen. Dan een stem " please stop bus ". Natuurlijk, wat zij de chauffeur; " Fuck this bus, i'm going to smash it ". Je moet het je voorstellen in het Australisch dialect enz... Was dus nog even spannend maar we zijn toch op de eindbestemming geraakt. We zijn echt beland in de outback waar er niets anders dan grond en bomen staan. Dat samen met paarden, geiten, alle soorten vogels, een pauw, honden enz...
Het werd al heel snel donker en na het eten ( echt boerenkost maar tja ) zijn we gestart met onze activiteiten voor die avond samen met de groep. Eerst was er het zweepslagen op de grond ( is echt weinig aan behalve voor sommigen die op hun eigen voeten hebben geslagen. En niet te vergeten, schoenen draag je hier niet. Alleen maar teenslippers vanwege de hitte ) en dan was er het mechanisch bull rijden. Voor sommigen een uitdaging, voor mij enkel een nachtmerrie want pijn tussen de .......... doet dat echt wel hoor. Voor Lindsay was het minder pijnlijk maar het lijkt dus echt gemakkelijker dan het in het echt is... Terwijl ik aan het bull rijden was heeft Lindsay nog een babykangoeroe ( 9 maand ) haar papflesje gegeven. De kangoeroe was blij dat het zijn papje kreeg maar de Lindsay was nog blijer dat ze het papje mocht geven. Moet wel toegeven dat het mooie momenten voor haar waren...
Die avond nog de nodige drankspelletjes ( met bier zonder schuim ) gespeeld en dan rond 01u in ons bedje gekropen. Ons kamertje deelden we met 2 andere jongens. 1 Nederlander en een andere jongen afkomstig van Duffel. Voor mij een oude bekende en tegengekomen in australie. Moet echt lukken e. Dan nog te weten ( en deze is voor u papa; Dieter van de Velde. die moet jij kennen want hij heeft nog 2 jaar bij u gewerkt ) dat de wereld echt wel klein is want Lindsay heeft ook al iemand tegengekomen van een straat achter haar... De kamer kan je je voorstellen als een schuur met ijzeren golfplaten. In de kamer enkele stapelbedden en een airco. Dat was het. Maar als een mens moe is slaapt hij overal en dat hebben we echt wel ondervonden hoor...
De volgende ochtend ( vandaag dus ) zijn we om 6u moeten opstaan. Wat een klucht zeg. Voor sommigen een kater en anderen gewoon nog moe van de dag daarvoor. De ochtend gestart met een typisch ontbijtje voor een farmer. Bonen met tomatensaus en toast. Niet echt smakelijk maar tja... Daarna zijn we met de groep gaan kleidijfschieten met een shotgun in de outback. Best wel leuk hoor. Daarna even rodeo gedaan met de geiten en ook uiteraard het lassowerpen aangeleerd. Dan in de arena en proberen maar. Niet simpel en dus ook geen geit gevangen
Rond 8.30u AM zijn we gaan paardrijden in de outback met slechts 1 missie. Al de geiten ( ongeveer 280 ) ongeveer 2km verder op een weide drijven. Somige paarden wilden echt niet luisteren en als ik mijn paard in galop wilde laten draven ging het paard van Lindsay mee. Heeft geleid tot menige grappige momenten... Heuvel op, heuvel af en zo maar verder. Ondertussen was de temperatuur al gestegen tot 39 graden en was de weg naar een lopend kraantje nog heel ver. Uiteindelijk toch de geiten gekregen waar ze moesten zijn en dan het verlossende moment. DRINKEN !!!!!!! Nog nooit heeft kraantjeswater zo hard gesmaakt moet ik zeggen...
Daarna busje weer in en verder gereden richting Hervey Bay. ( verblijven in next backpackers hostel ) tot 14 December. Daarna naar Rainbow beach voor 1 nachtje. Van die plek gaan we een 3daagse doen met een jeep op " fraser island " We doen deze trip met "dingo tours ". Op hun website kan je zien wat we gaan doen. Komt er dus op neer dat Fraser island dus een eiland is in de zee met nagelwitte stranden. Op het eiland is het ene meertje na het andere. Het eiland is eigenlijk maar 8km lang en we rijden er met een 4*4 jeep over. in de nacht logeren we in een tentje maar meestal slapen ze daar gewoon op het strand omdat het er niet kouder wordt dan 30 graden. Weeral puffen seg...
De 18de vetrekken we naar Brisbane met de bus en verblijven we in " Tinbilly hostel ". De kans is heel groot dat we daar pas ons verslag kunnen verder wetten want het begint wel een beetje vermoeiend te worden voor ons beiden. Die temperaturen nooit onder 25 graden en hebben nog steeds geen regen gezien tijdens onze reis. Maar, naar alle verluid verdwijnen al je zorgen op Fraser island als je op het strand ligt bij zonsondergang en nadien naar de miljoenen sterren kan kijken
Zo, ik ga hier weer afsluiten want ga een pintje kraken en daarna bedje in.
De groetjes van ons allemaal hier. Heb gehoord dat het gaat vriezen in Belgie maar dat kan mij nu echt geen barst schelen. Soms hoop ik dat het in de nacht dat ook hier het geval was, maar toch nog liever dit weer hoor...
PS; Sinterklaas kennen ze hier niet dus heb ook geen ventje gekregen... Voor de mensen die facebook hebben, ik zal er zo snel als mogelijk nieuwe foto's op zetten...
Zo, ondertussen zijn wij aangekomen in de badplaats AIRLIE BEACH. Voordien waren we in Townsville dus we zullen het daar eerst even over hebben alhoewel het een plaats was om heel snel te vergeten.
Aangekomen in Townsville kwamen we aan in de hostel. Vlak naast de hostel was er veel politie aanwezig en waren ze een huis aan het vrijwaren van sporen. Natuurlijk wist ik direct dat het om een moord ging want de geur van een overledene vergeet je nooit. Swat, de politie heeft er 3 dagen gestaan. Ook was het hier aangeraden om niet alleen over straat te wandelen, de locals hier konden wel eens heel lastig beginnen doen dan... Dan de hostel zelf. Zoiets was echt niet normaal. Mensen leefden met hun hele hebben en houden in een kamer van ocharme 3 op 4m. Net zoals in de films trouwens. De geur mag je er zelf bij verzinnen. Om dus niet teveel op de kamer te zitten zijn we gezellig naar het REEF AQUARIUM geweest. We hebben nemo en alle andere gekke vissen gezien. Uiteindelijk hebben we alle vissen gezien die Lindsay met het duiken was tegengekomen. Visjes hebben hier alle kleuren van de regenboog. Best wel mooi en schattig dus.Sommige zijn wel reuzegroot maar tja, blaffende vissen bijten hier niet
We zijn in Townsville gezellig gaan eten in een Italiaans restaurant. 2 lasagna voor 20 dollar, omgerekend 12 euro. Dat samen met heel goede wijn en een lekker temperatuurtje van 25 graden in de avond. Kan niet beter zijn e.
Daarna met de bus vertrokken naar AIRLIE BEACH. Na een rit van 3 uurtjes eindelijk weer het paradijs. Onderweg wel veel dode kangoeroe's zien liggen naast de weg maar dat vinden ze dus heel normaal hier. Je had Lindsay haar gezicht moeten zien als de ene na de andere passeerde... =>
Na de middag aangekomen in onze hostel. Betreft hostel MAGNUMS AIRLIE BEACH. We hebben een kamer ( een boomhut maar dan wel op de grond ) midden in het regenwoud. Best wel mooi en gezellig maar wel klein. Airlie beach zelf is niet groot. Airlie is een badplaats waar de toeristen verblijven, naast Airlie beach ligt Cannonvalle waar de werkers van de hostels wonen. Aangezien er deze tijd van het jaar gevaarlijke visjes in de zee zitten is het hier verboden te zwemmen. Wie nu denkt dat wij niet kunnen zwemmen is er aan voor de moeite. Ze hebben hier de perfecte oplossing gevonden. Overal liggen hier wondermooie lagoons aangelegd vlak naast de zee met een even wondermooi uitzicht en reuze palmbomen met overal gratis barbeque's. Zwemmen is toegelaten tot 22u in de avond. Perfecte oplossing dus voor iedereen...
We blijven hier tot 11 december en hebben dan die dag een busrit van 10u voor de boeg. Dan komen we aan in KROOMBIT. Dat is in de outback aan cattle station. Eer we daar zijn aangekomen hebben we al een geitenvangrace,een mechanische stierrit en een blootvoets bowlingavontuur achter de rug ...
Ons volgend verslagje zal dus ofwel vandaar komen ofwel van HERVEY BAY. Das nog een plaats verder. We zien wel... Nu gaan we nog wat genieten van het goede weer...
Even tussendoortje; het is al van 21 november geleden dat wij een trui en een lange broek hebben gedragen. Ook een druppel regen hebben we dan niet meer gezien. Temperaturen overdag van 35 graden en in de nacht wordt het niet frisser dan 25 graden.
Leven is hier echt heel simpel. Overdag schuilen voor de zon ( alhoewel hier enorm veel oenewappers zijn die insmeren niet nodig vinden en zo rood als een tomaat eindigen ) en in de avond zoveel drinken dat je de volgende dag weer tegen de hitte kan... Met dat gegeven hadden wij dus geen enkel probleem om ons aan te passen.
Zonnige groetjes en we hebben gehoord dat het daar enorm veel regent maar trek het je niet aan. Wij zitten hier lekker droog en warm
Jawel, hier zijn we weer met een nieuw tekstje over wat we hebben gedaan de laatste dagen.
Dus we zijn vertrokken vanuit Cairns met ons klein busje die volledig vol zat met bezweterige mensen. Onderweg naar Mission Beach even een stopje gemaakt aan een plaats met echte reuze rotsen. Best wel mooi maar niets in vergelijking met wat we al gezien. We mochten er ook niet gaan zwemmem want er was een soort van mythe dat als je er gaat zwemmem dat je er verdrinkt. Enkele mensen hebben er al het leven gelaten dus ja, not for us...!!! Terug onderweg naar de bus heeft Lindsay de kont van een mier afgelikt. Smaakt naar limoen zegt ze. Ze kon nog spreken daana dus alles zal wel inorde zijn e. Ze heeft het geen 2de keer gedaan voor de perverts onder ons.
Even later nadat de airco het heeft begeven in het busje en de geur van zweet nog erger de kop opstak ( ja ook wij hoor ;)) ) zijn we gestopt aan een krokodillenfarm. Aangezien Lindsay en ik al een show van krokodillen hebben gezien in Cairns hebben we besloten om rustig eentje te gaan drinken terwijl de anderen de kans liepen om opgegeten te worden ;)) ) Uiteindelijk hebben we dus niet betaald en wie komt daaraan met een krokodilleke in zijn armen? Yep crocodile dundee. ]Lindsay heeft dus een klein krokodilleke vastgehouden. En blij dat ze was ;)) Ook een slang ( python ) Eigelijk al veel gevaarlijke dieren tegengekomen hoor maar zoals iedereen hier zegt; keep on smiling !!!
quote Wim; Trouwens, back in Cairns ben ik en Lindsay gaan wildwaterraften. Wat we dus niet verteld hebben, ( bewust of onbewust, weet het niet meer )is dat op een gegeven moment ik uit de boot ben gesprongen om een zwemmeke te doen. Lindsay natuurlijk zo snel als ze kon weg met de boot. Daar lag ik dus zielsalleen in het water.Dacht ik lekker, ok dan doen we een zwemmeke, maar de boot ging dus verder en verder...........
Op een gegeven moment roept de gids ( en ja het was heel zeker naar mij en Lindsay bedoeld ), there's a big crocodile in the water. Zijn gezichtsexpressie kan ik niet verwoorden. Ok, ik keek naar links en zag dus een krokodil in het water liggen aan de kant met zijn gezicht naar mij toe. Heel de namiddag zat ik dus vanachter in de boot en heb dus megahard moeten peddelen en sturen net zoals Lindsay. Ik heb Lindsay nog nooit zo hard weten peddelen die dag. Wat een verademing dat ze op dat moment ( voordien lukte het ons zo goed niet ) de boot snel kon draaien om naar mij toe te komen. Maar ik typ dit nog dus ben geen vingers kwijt. ( goed lezen e mama ) ;)))
Eens aangekomen in onze hostel ( absolute backpackers Mission beach ) hebben we een twinroom genomen. Dat is dus een private kamer met een groot stapelbed en airco.
We hebben ook een zwembad met jacuzzi.Best wel leuk hoor en heel ontspannend. Niet dat we ons niet ontspannen voelen maar toch, het is een hele verademing dat je eens de kamer uitkan en direct het zwembad kan induiken.
Het strand is 2min van de hostel en is volledig verlaten. Je bent daar dus volledig alleen. 's Avonds op het strand gelegen en naar de sterren gekeken. Is hier dus een volledig andere sterrenhemel dan bij ons.
Dan vandaag, voor de doemdenkers onder ons, we hebben nogmaals het lot uitgedaagd. We went skydiving!!! Om 6.40u opgestaan om vervolgens een lekker ontbijtje te nemen en dan vertrokken naar het strand met het busje. Daar aangekomen de nodige papieren ingevuld ( en het waren er een hoop hoor ). Kleine informatiebriefing gekregen van wat je moet doen als het vliegtuig neerstort enz. Wat een geruststelling dat je gaat skydiven en dat de springers zelf geen parachute aan hebben. Het was een duosprong dus enkel the leader heeft een parachute aan.
Dan de riemen aan en hop we go. Naar 7000 feet en de deuren gingen al open. Wat ik dan dacht weet ik niet meer maar het was echt wel fris. Na een klim van ongeveer 20min waren we eindelijk op 14000 feet. Das dus ongeveer 4.5km hoog ( boven de wolkjes ) Ik heb Lindsay eerst zien springen en heb ze niet horen gillen ( is wel moeilijk te horen als je met 250 km/u naar beneden valt ). Vanaf dat je op de rand van het vliegtuig zit, klaar om te vallen is het zicht echt prachtig. Dan doe je een 60 sec vrije val tegen 250 km/u met een stuk of 5 salto's. Ik heb een backflip gedaan direct na het uitspringen. Amazing!!! Dan ben ik blijkbaar Lindsay onderweg nog voorbij gevlogen en zij heeft mij zien landen. Straf, wetende dat zij voor mij is gesprongen. We zijn trouwens op het plekje geland waar we de dag voordien hebben genoten van de sterrenhemel.Hebben geen foto's gekocht omdat ze veel te duur waren, but it's all in the head. Na de jump hebben we trouwens allebei een verfrissend pintje gedronken want dat hadden we wel verdiend!
Andere foto's zullen volgen en de volgende keer dat we een berichtje posten zal vanuit Townesville zijn.
Vandaag een zeer leuke, maar vermoeiende dag achter de rug!
Vanmorgend zijn we met een grote zeilboot naar Paradise reef en Michaelmans key gevaren. Deze zijn gesitueerd in de Great Barrier Reef...
Paradise reef was onze eerste snorkelstop. De uitrusting hebben we gekregen op de boot zelf. Ik ben als eerste gesprongen... 20 seconden zat ik al terug aan de boot omdat ik geschrokken was van een ENORME bruine vis die ineens vlak voor mij zwom... Dan toch liever met wim samen zwemmen ...
Daarna met zijn tweetjes op ons gemak een halfuurtje rondgezwommen daar... we hebben vissen gezien die je bij ons vindt in de zoo en waar je van denkt... dat wil ik niet tegenkomen als ik eens ga zwemmen... De koralen onder water waren prachtig! Zoveel verschillende kleuren en soorten en groottes... De vissen waren echt fantastisch en hadden al de kleuren die je maar kan bedenken...
Na een halfuurtje heb ik mijn eerste les scubadiving gekregen... Wat weegt zo'n fles! Uiteindelijk in het water gesprongen en ik voelde me als een visje in het water... lekker vrij... Uiteindelijk heb ik dan voor de eerste maal in mijn leven een echte duiktrip gedaan... Ik heb wel een begeleider meegekregen... Ik heb nemo's gezien ( in het echt zijn ze wel heel klein hoor, maar zooo schattig :) ), ik heb een paar levende onderwaterplanten vastgehouden... De naam ervan ken ik niet, maar het 1ste was lang, ovaal, oranje en met precies zwarte haartjes erop . De 2de was een zwart klein onderwaterboompje dat als je dat vastnam het aan je vast bleef plakken. het 3de was een onderkant dat leek op een schelp met daarbovenop witte doorschijnende slierten en als je eraan voelde dan voelde het als rubber aan. Ik heb ook zwarte platvissen met een witte kuif, regenboogvissen,blauwe, gele, roze,paarse enz... vissen gezien. In ieder geval, memories that will never be forgotten! Wim heeft deze dive niet meegedaan omdat hij dat al heeft gedaan...P.s: Wim vond het zwemmen met de krokodil van gisteren dan leuker en vernieuwender...
Daarna kleine lunch gehad aan boord, en vertrokken naar Michaelmans key. Dit was een prachtig eilandje waar we anderhalf uur hebben gezond en gezwommen... en ja hoor, we hebben daar ook onze eerste haai gespot! al een geluk was hij niet zo groot laten we zeggen een goede 90 cm lang... dan op ons gemakje terug gesnorkeld naar de boot... onderweg weer prachtige vissen en koraal gezien... Op de boot zelf hebben ze de vissen ook gevoed dus hebben we weer veel nieuwe vissen gezien. Ook hebben we een waterschildpad gezien en het was geen kleine!
En dan zijn we rustig terug naar Cairns gevaren. Wim en ik hebben ook even achter het stuur gemogen... De mensen op de boot waren echt vriendelijk. Een van de begeleidsters was trouwens van schoten en jawel, van om mijn hoek! De wereld is echt klein...
Uiteindelijk is deze 8uur durende activiteit voorbijgevlogen... Maar het was er een om nooit te vergeten! Nu ik dit aan het schrijven ben voel ik me trouwens nog altijd lichtjes heen en weer wiebelen.... En Wim is nu de was gaan doen ...
Morgen vertrekken we uit Cairns naar een volgende bestemming... Mission Beach... Dus het kan zijn dat het enkele dagen duurt eer we terug kunnen bijwerken...
In ieder geval, tot dan, hou jullie goed... Heel zonnige zoenen ( toch weer een goede 33 graden ) en knuffels!
. Uiteraard hebben we een heerlijk flesje Australische wijn gedronken en ze hebben er hier heel goede hoor...
) maar het was daarna al een pak stiller... 
