Onze laatste van de dag : een kasteel dat je met bootje mocht bezoeken .

Leuk voor de kids .

En dan nog onze start van de dag .

Wat is het verschil met " the English breakfast "?

Yes, the haggis , en wij mogen het wel ...

Ps: haggis is de onbestemde brei onder de tomaat , een lekker gerech-je van ingewanden en meer .

Voor U er aan begint : zeg gewoon Keurk-koe-brie , of geef toe , het zou fout kunnen gelopen zijn .

Sfeervol plekje voor kunstenaars , zeg maar .

Stopje twee was een wandeling van langs de kustweg .

Aangenaam en verfrissend .

Vandaag gingen we cruisen in de nabijheid van Dumfries .

Eerste stop : New Abbey , meer bepaald de abdij van Sweetheart Abbey .

Mooi tripje over route 710 , richt Kirkcudbricht .

De ochtendstond heeft goud in de mond , dus één vroege vogel ontdekte Dumfries in de ochtend .

Heerlijk , zo zalig rustig .

Onze verblijfplaats is trouwens Glenlossie , Annanroad 75 .

In onze voorbereiding spraken we ook nog van The Old Bridge House .

De brug is van grofweg van 1600, het huisje cosy en nog bewoond tot 1950 door een moedige vrouw met zes kinders .

Dumfries is de stad waar ze hier een Schots dichter , schrijver , kunstenaar en nationalist eren : ROBERT BURNS .

Zijn huis , zijn vrouw , zijn teksten , zijn redelijk alles vind je hier .

De stad speelt graag al zijn troeven uit om toeristisch te kunnen wezen .

Zoals we reeds aankondigden , onze eerste overnachtingsplaats is Dumfries .

Meer Schots hadden we niet kunnen bedenken .

Rare maar toch leuke stad .

Na een prachtig Engeland wijlen dus naar Schotland .

Gretna Green , meer bepaald , daar zetten we de eerste meters in Schotland . Zoals ze hier zeggen de eerste yards in Schotland , ofte onze first Scotland Yards .

Gretna Green was ooit een toevluchtsoord voor Engelsen die daar nu mochten huwen , maar hier net over de grens een weddingchappel vonden .

Nu is het een winkelcentrum zoals Maasmechelen Village .

En dan zie je ook nog de eerste pub in Scotland en de Wetlands , een vogelparadijs , als U begrijpt wat ik bedoel . 

Zo , als U dit leest hebben onze comfortzone verlaten en rijden we richting Schotland .

Bye, bye , the Lake District , bye bye England . Naar Dumfries in Scotland.

Lijkt precies een boek , niet : Scotland for Dumfries .

Dumfries is de belangrijkste stad in zuidwest Schotland en ze wordt bevloeid door de Nith en haar watervallen .

De stad is ook een herinnering aan de Schotse volkszanger Robert Burns .

En ook The Old Bridge House , het oudste huis van't stad uit 1660, lijkt de moeite .

En de bossen van Galloway bekoren de wandelaars .

De laatste wandeling op Engelse bodem bracht ons hierheen , in Windermere.

Nog even een stevig English breakfast maken nu het nog zelf kan .

En dan de weiden in .

De zon kwam er maar eerst door na onze wandeling , de regen bleef achterwege .

Prima wandelweer .

Engelse zomer vandaag , meestal droog , toch goed wandelweer , dus lieten we onze stappenteller nog eens draaien .

Trouwens , de max aan stappen was reeds 28 500 , goed hé .

Maar vandaag dus Ambleside .

Trouwens , al deze stadjes hebben hier hopen outletwinkels met merken als Rohan , Patagonia, The North Face , Jack Wolfskin , tot zelfs OLD GUYS RULE, the older I get , the beter I was  . Als dat maar goed komt ...

In dit dorpje kozen we de wandeling naar Stock Ghyll .

De gewoonlijke omschrijving dan : One of the most popular walks : Ascend alongside the spectacular ' Stock Ghyll ' waterfalls and enjoy the fantastic views across this beautiful corner of Lakeland .

Vooruit , zou ik zeggen ... en zelfs Vlug .

Meestal werd er ook een interview gemaakt met het baasje : wat eet ie , hoe heet ie , hoe zweet ie , ...

Dit is dus een vervolg van PiekenPaultje Georges.

Dit was onze eerste verregende voormiddag , wandelen werd redelijk onmogelijk .

Nee , de titel wijst niet op de drupjes .

Maar we , sommige cameralui , waren hier reeds op voorzien .

Jambersgewijs werd hier de vorige dagen een fotoreportage gemaakt over een heel aanwezig dier in straat , pub , winkel , bos , weide .

En , op een uitzondering na , zeer wel opgevoed .

Hier zijn ze dan , meestal met baasje , maar zonder enig geblaf ...

Om uiteindelijk aan te komen in het mooie bloemendorp .

En een picknick te kopen .

En terug met de Goatbus  number 525, richting ferryhouse , met zijn grappige chauffeur .

Kent U de drie ringen van het huwelijk : the engagementsring , the weddingring , the suffering .

De wandeling liep langs Sawrey , eerst Near Sawrey en dan Far Sawrey , simpel , niet .

Enkel de beloofde zon liet wachten tot de avond , voor de rest prima wandelweer in een mooi kader .

Gisteren werd het bijna een dagtochtje : de wandeling van The Ferryhouse naar Hawkshead .

De omschrijving : A suburb walk through woodland and the sheep pastures that would have been familiar to Beatrix Potter .

Beautiful all the way with some far reaching views to the high fells .

Wij dus de boot op , het meer over , and walk .

In de namiddag werd het een wandeling naar het tweede uitzichtpunt boven ons appartement in de landelijke gebieden .

Zeer zonnige namiddag , prachtige vergezichten .

In de ochtend werd het de kastelenwandeling in Kendal aan The River Kent .

Hier is een prettig herkenbaar doosje met steekkaarten waar de wandelingen in beschreven zijn .

Een leuke waarschuwing houdt de vrolijke wandelaar wakker .

Over het stadje moet ik niet zoveel zeggen , want zoals ze in Antwerpen zeggen : "oek al ze der nog ni gewist, da Ken d'al."