Tijd voor het grotere werk .

Gedaan met dorpjes of gemeentekes .

We gaan nu voor de steden : Perth , Stirling , Dundee , Edinburgh.

Pas op , na elkaar , hé , niet op één dag .

Beginnen we met Perth , en ook ons eerste hotel .

En over het weer zullen we maar weer niet klagen , zekers .

En om mij te pesten /in de sfeer te brengen ( schrappen wat niet past ) ook nog een scholeke zekers .

Bokrijk was leuk en leerzaam.

En wij maar zingen de tijd van toen ...

We hadden een mooi autoritje gepland , naar de tijd van toen , zaak om iets passend bij het cluppie te vinden , niet .

Dus wij door het echte Schotland en naar een museum , Bokrijk-gewijs .

Wree wijs .

We reden verder door het mooie Schotland .

De distel is hier het nationale symbool .

Het witte gebouw was nog een kasteel , maar 10 pound leek ons teveel.

En in het graslandschap zag ik toch een hertje .

Ideaal wandelweer , bijna steeds droog , 15-16 graden .

Met sunny spells , zoals ze hier zeggen .

Tijdens de wandeling maakte Chris een stevige tuimeling .

Voor de zekerheid werd the medical service geraadpleegd die een armbreuk heeft vastgesteld .

Dien hoogsten berg , die komt echt , maar eerst nog een kasteeltje steken .

Bijvoorbeeld Castle Dunrobin , onderweg .

Of een boke steken aan zee .

Van de zee naar de bergen , het kan hier zomaar .

Vermits we helemaal boven in Schotland waren beginnen we gestaag en traag aan de terugrit .

Onzen houdbaarheidsdatum staat zelfs vast : 15 augustus zijn we verwacht in Hull voor de terugvaart .

Vanaf 16 augustus maken we dus weer Antwerpen onveilig , café-gewijs .

Maar eerst nog onze chique B&B voorstellen , en de prachtige terugweg .

Den A836 was mooi , maar de kustweg A99 ofte A9 was ook niet bepaald lelijken tut .

Onze groene jongen , ik bedoel gids Michelin hé , één van onze drie gidsen loodste ons naar Berriedale .

Goed idee , want dat was redelijk gezellig , zeker cosy-gewijs .

Hangbruggeske , terrasje in de ochtend , zeetje , kortom ... toppie.

Tien huizen en een café , meer hoeft niet .

Om de dag af te sluiten met een mooie wandeling aan zee voor we de plaatselijke pub bezochten en de Schotten zatter en zatter zagen worden , wat van ons geheel niet kan gezegd worden ...

Wick , een havenstadje met een haringverleden , maar die bakt nu niet zo veel meer .

Wat is Schotland zonder whisky ?

Dus we naar een zeer verzorgd visitor center van Old Pulteney Distillery .

Volgend mooi plekje .

Prince Charles logeert hier iets verder en gaat er deze middag naar The Highland Games . 

Van hieruit zie je ook de Orkney Islands.

Het echte noordelijkste punt van Schotland ( zonder de eilanden ) kreeg deze naam .

Mooi zicht bij een open hemel , waarvoor dank .

Vandaag een korte etappe in de ronde van Schotland met de rit Thurso Wick. 

En een eerste stop op de plaats waar men flagstone vindt.

Een steensoort die men zelfs gebruikte in sommige Londense straatjes .

Het vervolg was langs de noordelijkste kust , gewoonweg met groene rotsen .

Ook wel speciaal.

Om aan te komen in Thurso , dus .

Deze weg heeft geen pub , geen hotel , geen ... bedenk maar iets .

Oh ja , plots is er dan toch een huis , ze duiden aan Tea and Toilet , en kijk , plots zit je los in iemand zijnen living .

Hoe zalig kan je dit bedenken .

Voor de geïnteresseerden : Route A836 van Lairg over Atnaharra en Tongue naar Bettyhill tot Thurso is de mooie belevenis .

Echt waanzinnig mooi , sorry voor het enthousiasme .

Honderd kilometer , zalig genieten , niet te doen .

Af en toe een auto ( zelfs tegenligger ) , ne moto , of dan toch eens een brug ...

Vergeet huizen , vergeet beschaving , just drive ...