Het is al en tijdje geleden maar hier zijn we dan een laatste keer met nog wat nieuws en fotos van onze kerk, van de laatste voorbereidingen, onze eerste tentoonstelling, de opening, de symbolen, onze Kerstviering enz...
Nu de dak- en gevelwerken, verwarming en elektriciteit afgelopen zijn starten we met het nieuwe aanbestedingsdossier interieur, misschien draait de administratieve molen nu wat vlugger en kunnen we de werken laten uitvoeren in 2011-2012. Dan pikken wij de draad met deze blog terug op.
De kerk werd plechtig geopend op zondag 20-12-2009.
Er werden, met dank aan CC De Ploter, prachtige flyers rondgedeeld en uitnodigingen verstuurd.
Alles was tot in de puntjes verzorgd, wij waren op alles voorbereid alleen de weergoden hadden we niet mee.
Als we ons de volgende jaren zullen afvragen wanneer hebben we nu voor de laatste keer een kleine sneeuwstorm gehad?
Wel dan zullen we eens glimlachen en zeggen bij de opening van ons kerkske in 2009!
Desondanks dit slechte weer waren er toch nog veel moedigen doorgekomen.
Het is een prachtige viering geworden waarbij de symbolen van de kerk opnieuw werden binnengebracht; de paaskaars, het doopwater, de kruisjes van onze dierbare overledenen, de naamplaatjes van de gedoopte kindjes en ten slotte het kruis van onze kerk.
Na afloop van de eucharistieviering was er kleine receptie in de parochiezaal, maar alvorens we hiernaar toe gingen was er nog een kleine toespraak en dankwoord vanwege Eric De Vos, voorzitter van de kerkfabriek van Sint-Jozef.
Omdat vele parochianen en genodigden niet aanwezig konden zijn en we hen dit niet willen onthouden vind u hierbij de integrale tekst van deze toespraak.
Toespraak: voorzitter van de kerkfabriek Sint-Jozef
Eerwaarde Heer Pastoor,
Mevrouwen, Mijne heren,
Nu de plechtige eucharistieviering ter gelegenheid van de heropening van onze Kerk een einde neemt, sommigen spreken van wedergeboorte, houd ik eraan nog even het woord te nemen.
Onze pastoor zei het al in zijn inleiding het heeft lang geduurd en als je de processie van Echternach nog nooit in het echt hebt gezien, wel hier hebben we dat mogen of zeg ik beter moeten meemaken.
Onze kerk lekte als een zeef. Dat was de aanleiding om even een architect aan te spreken. Die moest komen kijken of er nog wat aan te doen viel.
Hadden we het toen geweten .. we waren vertrokken voor een avontuur dat vijf jaar zou duren.
Het bleek toen dat ook de verwarming over tijd was, de elektriciteit uitgeschakeld, lekken overal, een plafond dat niet meer deugde en levensgevaarlijk werd om er over te lopen .. we konden -mochten- zelfs de lampen niet meer vervangen.
Men fluisterde ons in dat we subsidies konden krijgen niet alleen van de gemeente maar ook van de Vlaamse Overheid. Maar daartoe moest ons kerkje eerst als waardevol gebouw erkend worden.
En die erkenning hebben we op zak en vormt de sleutel tot de verdere restauratie nu en in de toekomst. Professor kanunnik Raymond Lemaire, de ontwerper van deze kerk, mag fier zijn op zijn realisatie.
Het was vrij vlug duidelijk dat ons kerkje meer aankon dan wat op dit ogenblik van toepassing was. De verantwoordelijken van de kerkfabriek en Cultuurcentrum De Ploter kwamen samen in een commissie die de naam In weer en wind meekreeg.
We wilden onze kerk openstellen voor alle zinzoekers in het leven van welke gezindheid en denominatie ze ook zijn. We zouden hier ook conferenties, tentoonstellingen, voordrachten kunnen laten doorgaan die kaderen in de functie van dit gebouw met dien verstande dat liturgie altijd de voorrang blijft krijgen op de rest. Vandaag ziet U hiervan al een eerste realisatie.
En dan was de restauratie niet meer tegen te houden, maar ook de problemen niet. Ik bespaar u in deze korte toespraak wat er zo allemaal is mis gelopen: in één woord alles. Hiermee bedoel ik niet de uitvoering van de werken maar bij ieder werk waarmee men startte kwamen er onderliggende niet voorziene problemen te voorschijn.
Zo komt het dat u wellicht al heel de viering door gedacht hebt, is het maar dat? Konden ze die voormuur niet properder krijgen, en de vloer, en het altaar en ik mis nog .. ja, de restauratie is niet af. De muur moet nog lang drogen, ze was door een verkeerde behandeling helemaal doortrokken van het vocht we werken verder aan wat we zijn gaan noemen de tweede fase: het interieur.
Maar bekijken we het optimistisch: dank zij de goede samenwerking met ons gemeentebestuur en zijn burgemeester en met de Vlaamse Overheid konden we het financieel aan.
Dank aan de architecten Veerle en Luc voor hun nimmer aflatende ijver, aan studiebureau Viaene voor het maken van de studie en de opvolging van de werken voor de technische installaties verwarming en electriciteit.
Dank aan de heren en dames aannemers: monument Vandekerckhove, centrale verwarming Jaspers, elektriciteit Bouclier, aan de dakwerkers, de metselaars, de glazenmakers, schilders, stukadoors en alle anderen ..
Dank aan de collegas raadsleden van de kerkfabrieken van onze federatie die steeds met goede raad en adviezen klaarstonden. Een speciaal woordje van dank aan de kerkfabriek Sint-Catherina van wie wij gedurende 15 maanden belangloos hun kerk voor onze zondagvieringen mochten gebruiken.
En ten slotte dank ook aan mijn mensen van de Kerkfabriek, de collegas van de parochieploeg en in zonderheid aan Freddy, onze penningmeester, die zijn examen heeft mogen afleggen.
Goede Vrienden, hierbij ga ik het laten en nodig jullie uit in de parochiezaal om met ons een toast uit te brengen op de wedergeboorte van deze kerk. We zijn zo vrij u daarom een suikerboontje aan te reiken. Dat past toch bij een geboorte. Moge het een begin zijn van een lange en vruchtbare samenwerking in deze wijk van onze gemeente.
