Ik heb gisteren iets ontdekt. Ik ging zoals altijd met de trein naar London. Maar ik merkte iets ongewoons. Ik zag Jess in haar tuin, en achter haar een man die het huis uitkwam. Als ik naar hem keek, besefte ik dat het Jason niet was. Deze man is langer, slank en donkerder. Ik dacht even dat het misschien een neef is van Jason die een paar weken bleef logeren, maar ik kon niet geloven wat ik daarna zag. Jess liep naar hem toe, legde haar handen rond zijn middels en zoende hem! De trein trok daarna weer op. Ik begrijp niet waarom ze dat doet. Hoe kan ze hem zoiets aandoen? Jason houdt van haar, dat kan ik zien, ze zijn gelukkig. Hij verdient dit gewoon niet. Maar ik besefte dat elk huisje zijn kruisje heeft. Niets is wat het lijkt... 

Ik ben vandaag erachter gekomen dat de echte naam van Jess, Megan is en die van Jason, Scott. Ik ben vandaag naar Witney geweest, de stad waar ik vroeger samen met Tom, woonde. Ik kwam mijn oude buurman tegen en hun namen waren gevallen in ons gesprek. Ik vind toch dat Jess en Jason meer bij hen passen. 

En, oh ja, ik heb gisteren alweer Tom vijf keer gebeld nadat ik dronken was. Ik kwam thuis en voelde mij zeer depressief. Ik herinnerde mij weer de ruzies die ik had met Tom en dit verklaart zeker waarom ik hem belde. Na onze scheiding probeert hij geen contact meer te nemen met mij, want Anna is daar niet blij mee. Ik heb ooit hun kind meegepakt naar buiten en ze dacht dat ik haar kind wou kidnappen, maar dit is natuurlijk een misverstand: ik hoorde haar huilen en wou haar alleen troosten. Sindsdien ontwijken Tom, en zeker Anna, mij.