Het is zover, hetgene dat ik nooit verwacht had is aan het gebeuren. Ik ben te saai voor mijn man... Wat is dat nu voor zever... aargh... Wie beslist hierover? Waarom is iemand waar je de laatste 12 jaar mee optrekt ineens saai? Ik was toch al saai van in het begin... waarom is dat nu ineens een struikelblok? Ik zal het je zeggen, er is een kaper op de kust. Maar dat em zn plan trekt verdomme! Dat em maar met een ander begint en de voorbije periode weggooit! Doemme, doemme, doemme,... Ik kan er niet meer tegen, wat doe ik verkeerd? Mag ik mezelf niet meer zijn? Het is altijd als je de mensen vrijlaat in hun keuzes dat ze je niet meer graag zien. Ah ja, je vindt het immers niet erg als je even alleen bent... awel, dan denken ze ineens dat ze je voor altijd alleen moeten laten... Waar is de mens die net als mij van zijn vrijheid kan genieten zonder daarvoor uit het oog te verliezen dat we samen zijn? Waarom toch? waarom toch?
09-06-2009, 21:30 geschreven door Silvia
13-12-2008
Chocolade
Het is vandaag chocoladedag, ik kan er maar niet vanaf blijven. Al de moeite die ik de laatste weken gedaan heb om van het goedje af te blijven is in 1 dag naar de knoppen geholpen. Mijn calorietelling voor vandaag is serieus de pan uitgeschoten. Waarom heb ik zo'n karakterloze dag vandaag? Wat is het dat mij van mijn plan doet afwijken? Ik kan weer van voor af aan beginnen met mijn dieet Enfin, ik zal het wel overleven.
13-12-2008, 23:27 geschreven door Silvia
09-12-2008
to blog or not to blog
that is the question! Friends, Romans, countrymen, lend me your eye: To blog or not to blog that is the question! Is dit het zijn van deze tijd? Moet je minstens 1 blog hebben? Moet je een hoop vrienden hebben op facebook? Is dit het hele verhaal? Neen, ik denk het niet. Het is niet omdat je vrienden hebt op facebook dat je vrienden hebt? Het is niet omdat je wat schrijft op het net dat je wat te vertellen hebt. Eigenlijk is er niet veel veranderd. Er is enkel een revolutie voor introverte mensen. Wij kunnen tegenwoordig ook op een discrete manier onze mening uiten. Ook al bekijkt niemand deze tekst, het doet mij toch goed om hem neer te schrijven. Het is alsof het feit van iets op te schrijven mij verlichting brengt. Hoe vaag de tekst ook voor de lezer lijkt, ik begrijp volledig wat ik ermee wil zeggen enfin, schrijven. Dit is natuurlijk niet wat een echte schrijver nastreeft. Een echte schrijver wilt de lezer in zijn verhaal betrekken, het gevoel overbrengen op de lezer. Wie heeft dat niet meegemaakt bij het lezen van een boek, dat hij meeleeft met de personages van het boek. Ik vind de mate dat de schrijver gevoelens kan overbrengen een goede graadmeter voor een schrijver. Zouden alle schrijvers hun boeken uittesten op een testpubliek? Waarschijnlijk een goede vriend of een familielid... Ik heb daar voorlopig geen behoefte aan. Ik vraag mij soms wel af of ik een boek zou kunnen schrijven. Ik heb echter nooit het doorzettingsvermogen gehad om mij eraan te zetten. Ik heb wel ergens een boekje liggen waarin staat hoe je een goed boek moet schrijven en ik heb dit boekje ook gelezen. Daar is het voorlopig bij gebleven. Ik zag vandaag een programma over mensen met een terminale ziekte en hun raad was om van elk moment te genieten. Genieten van het leven wat is dat nu? Dat is voor iedereen anders. In het programma zag je duidelijk dat de mensen vooral graag de gewone dingen doen. Met vrienden een uitstapje doen, een verjaardag, familie, een reisje. Het leven is toch niet moeilijk, waarom maken we het ons soms toch zo moeilijk? Waarschijnlijk raken we zo verblind door hetgene dat we niet hebben, dat we niet meer zien over welke rijkdom we eigenlijk beschikken. Carpe diem!
09-12-2008, 23:51 geschreven door Silvia
08-12-2008
maandag
Wie houdt er van maandag? Dat moeten mensen zijn die op maandag een vrije dag hebben of die supergraag gaan werken dat kan natuurlijk ook. Ik heb eigenlijk ook geen moeite met werken maar ik geraak maandag zo moeilijk uit bed... zoals zovele mensen. Ik vind da werk toch een hypocriet gedoe. Ik werk samen met mensen die ik eigenlijk niet 100% graag zie. Ik erger mij regelmatig aan het karakter van bepaalde collega's maar ik zeg niet rechtuit wat ik van hun denk. Ik blijf beleefd omdat ik zelf eigenlijk ook niet zo goed tegen kritiek kan. Ik blijf wel zo eerlijk mogelijk want liegen daar ben ik zeer slecht in. Wat ik nog ampetanter vindt dan die vervelende collega's zijn die zogezegde eerlijke verantwoordelijken die toch ook hun lievelingetjes hebben. Met andere woorden ik kom toch graag naar huis! ;-)
08-12-2008, 22:10 geschreven door Silvia
06-12-2008
Zomaar
Er is niets op TV of toch niets dat bezienswaardig is. Waarom worden er geen goede films uitgezonden? Is dit een truukje om de mensen meer naar de cinema te laten gaan of willen ze dat iedereen het internet doorzoekt naar illegale downloads? Enfin, tegelijkertijd heb je hierdoor ook meer tijd om een beetje onzin te schrijven en het internet te beladen met nog zo'n nutteloos berichtje waar iedereen zich aan kan ergeren. Leve de vrijheid van meningsuiting! Leve de vrijheid van anonieme meningsuiting. Ik zal toch maar verder gaan zappen want onzin schrijven vergaat mij toch niet zo goed. Of wel?
06-12-2008, 22:36 geschreven door Silvia
03-12-2008
plannen voor oudjaar
Jawel, het begint te naderen dat eindejaar! Alweer een jaar voorbij tja, er blijft niets anders over dan ook maar te plannen voordat er voor mij gepland wordt. Ik heb beslist dat ik vrijwillig ga meehelpen bij een oudejaarfeestje in het Gentse. Ik heb mij in ieder geval al kandidaat gesteld, ik zal nog wel horen of ze mij effectief nodig hebben. Ik denk wel dat Marc daar blij mee gaat zijn want hij wou toch zowiezo naar dat feestje gaan en als ik meehelp dan voel ik mij minder alleen. Dan heb ik geen tijd om erbij stil te staan in ieder geval! Ik heb in augustus ook al meegeholpen en dat viel toen heel goed mee! Ik voel mij er precies wel goed bij. Wat maak ik mij toch soms druk om futiliteiten! Zo heeft iedereen wel iets waarschijnlijk!
03-12-2008, 20:23 geschreven door Silvia
02-12-2008
foto's
Wat is dat toch gezellig, kijken naar foto's van iemand anders vakantie! Het doet je wel zin krijgen om op vakantie te gaan. Ik hoop echt dat we dit jaar naar een gezellig warm en zonnig land kunnen gaan. Ik ga verder dromen in mijn beddeke
02-12-2008, 22:20 geschreven door Silvia
29-11-2008
Waar is de tijd?
Waar is de tijd dat Marc en ik alles samen deden? Ik vind dat wij serieus uit elkaar zijn aan het groeien. Marc is nu sinds 2 jaar een serieuze boombalfan. In het begin ging ik ook mee naar de bals en het was heel leuk! Maar... ik kan er maar niet aan wennen. Marc is nu een super danser geworden maar ik niet. Hoe is dat zo gekomen? Als ik meega naar een bal dan wil ik wel meedansen maar Marc wil niet heel de avond met mij dansen en ik wil niemand uitnodigen om te dansen. Daar staat tegenover dat ik ook niemand weiger als ik wordt uitgenodigd. Dit kan meevallen gelijk dat ook kan tegenvallen. Niet alle mannen dansen even goed of zijn compatibel met mij. Enfin dit terzijde gelaten, ik sta dus regelmatig alleen langs de kant tijdens zo'n bal en ik ben niet iemand die met jan en alleman begint te babbelen dus voel ik mij verlaten en wil ik op dat moment eigenlijk heel graag naar huis maar ik kan niet want Marc staat zich te amuseren en ik kan zijn plezier toch niet verbrodden... Dus na een tijdje liet ik Marc alleen naar de bals gaan. Hij heeft daar nu een enorme vriendengroep waar ik niet bij hoor. Het zijn allemaal vriendelijke mensen maar ik voel mij daar altijd onwennig bij. Ik zit nu dus regelmatig alleen thuis en regelmatig dat is minstens 1 maal per week. Er zijn topweken waarbij er 3 keer per week bal is. Het is zelfs zo erg dat al het andere moet wijken voor de bals. Het werk in ons huis wordt tussen de bals geregeld. Afspraken met niet-boombalvrienden worden verschoven als er een bal is. Vakantie wordt genomen in functie van bals. Enfin Marc regelt zijn leven tussen de bals. Ik weet niet meer of ik dit goed moet vinden... Aan de ene kant is het zijn hobby en leeft hij daarvan op. Aan de andere kant pas ik precies niet in dat plaatje of ik moet ook zoals hem worden. Ik weet het niet meer. Ik probeer zelf ook hobby's te vinden maar tot nu toe heb ik nog niet de juiste gevonden... Ik zit veel te graag thuis. Ik hecht veel belang aan familie. Ik doe graag gezellige dingen zoals cinema, uit eten, iets gaan drinken met vrienden... Ik lees graag een boek. Ik kijk graag TV. Is dit dan zo saai?
29-11-2008, 22:00 geschreven door Silvia
02-12-2007
weekend
We hebben zaterdag een toffe dag met vrienden doorgebracht! Eerst naar het Museum voor Schone Kunsten in Gent geweest alwaar we de tentoonstelling "British Vision" hebben bezocht. Ik heb prachtige schilderijen gezien van Britse landschappen. Dat doet je zin krijgen om nog eens in dat land te komen! Het is zeker 10 jaar geleden dat we een reisje door Zuid-Engeland hebben gemaakt... Na het museumbezoek zijn we gaan eten in het restaurant Amadeus. Dit is zeker aan te bevelen als je een liefhebber bent van spare ribs. 't is a volonté. Persoonlijk ben ik voor de gegrilde gamba's gegaan die overheerlijk waren. Dat alles in een uniek kader. Enig minpunt is dat je niet kan blijven hangen. Na 2 uur moet je daar buiten waardoor er een zekere vorm van tijdsdruk is. Dit heeft ons echter niet belet om toch nog een dessert te verorberen in een veel te krappe zetel. Of is een groep van 12 te groot voor de aanwezige zetels?
02-12-2007, 00:00 geschreven door Silvia
29-11-2007
De evaluaties komen er aan
To evaluate or not to evaluate... that is the question! Ik vind evaluaties altijd een dikke show. Volgens mij geeft uiteindelijk toch het subjectieve de doorslag. Elk bedrijf heeft een andere manier van evalueren met andere templates en andere frequenties. Mijn indruk is toch dat het voor vele chefs een verplicht nummer is en voor de geëvalueerden ook. Ik vind dat die jaarlijkse terugkerende dag van ergernis afgeschaft zou moeten worden. Kunnen ze geen systeem bedenken waardoor je continu weet of je goed bezig bent? Een wekelijkse evaluatie en op het einde van jaar nemen we een gemiddelde van alle evaluaties. Bovendien, heb ik een hekel aan mijn rechtstreekse chef. Ik doe altijd mijn best om vriendelijk te zijn maar het is soms sterker dan mezelf en dan geef ik soms brutale antwoorden. Enfin, mens erger je niet! Er zijn nog andere dingen in het leven!
 "Sad"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
 "Smile"){kind=icon}
