Ik ben Joseph, geboren in 1945 in Oostrozebeke. Nu gepensioneerd en wonende in het Brugse. Mijn hobby's... ' Brugge ' , Klassieke muziek, opera, fotografie, fietsen, reizen en van het leven genieten.
Legerdienst Siegen
Siegen. 1 ste compagnie ATK . 1964 - 1965. In dit blog staan de recentste berichten onderaan. Het spreekt vanzelf dat nieuwe foto's en/of anekdotes heel welkom zijn.
Namenlijst van hopelijk alle collegas van de cie.ATK lichting 1 juni.1964. Onthutsend is wel het hoge aantal overlijdens (+) voor hun 65 ste jaar. Excuses voor eventuele onvolledige lijst maar na heel wat speurwerk na al die jaren is het resultaat bevredigend. Tips en fotos blijven altijd welkom.
Bergeman Maurits (+) ----- Bresseleers Herman ----- Callebaut Francois (+)----- Callewaert ? ------ Creten ? ------ Couckhuyt ? (+) ----- Cleemput Freddy (+) Debie Roger ----- De Paepe Walter ----- Degline Joseph ----- Devolder Alfred (+)---- De Letter Willy ----- De Wachter Edelbert (+) -------- Devillé Eli (+) ------ Delaforterie Jacques (+) ----- Degrendel Eddy ------- De Peuter Alfons ------ Fosselle Julien ---- Kennis Willy (+) ---- Laureyns Antoine ----- Lampaert ? ----- Meeus ? ------ Pinxten Willem ------ Rykers Eddy ---- Schellens Raymond ----- Slegers Constant ------ Van Egdom Albert -------- (Van)Steelandt ?------- Vandenbrande Joseph ------- Van Zaelen Alfons ------ Van Wijmeersch Gilbert -- Van Ginnike Alois ------ Van Keer Louis ----- Vande Sande Roger ----- Vermosen Augustijn ------ Van Den Bosch Lodewyk ------Vermeulen Johnny ----- Vanlandegem Roland ------ Van(S) Zeebroeck J. ------- Vercauteren Willy -- Vandenbruane Louis (+) ------ Van Baelen Louis ------- Zaman ? --------
De volgende jongens werden 6 maanden later aan het 1ste atk toegevoegd: Braine --- Desmedt --- Schmitt --- Hillewaere--- Kerchofs --- Stiepaere.
Einde januari kreeg onze compagnie de eer om in navo-verband een bewakingsopdracht uit te voeren bij de Amerikanen
in Büren, voor één maand. Dat betekende een grote verhuis met pak en zak. Het klonk heel avontuurlijk en dan nog bij de
Amerikanen, in die tijd keken we daar nog naar op.
Büren leek heel wat verder dan het was, door de winterse toestanden in 1965.
Barre koude en een pak sneeuw, daar was na enkele dagen niets meer avontuurlijks aan. Dag en nacht rondjes lopen in een dépot of opslagplaats, wacht kloppen noemde men dat.
Wat we juist bewaakten wisten wij niet, maar na enkele dagen begrepen we van Jack, Jim, Steve of Billy dat het om
kernwapens ging en dat Oost - Duitsland niet zo veraf was ...
Na de "werkuren " zaten we af en toe bij de amis in "the canteen " Duits bier te drinken wat onze woordenschat al snel
uitbreidde met ' Yes and no , great, big and nice en cheers. Leuke gasten die amis.
Eén volle maand was lang, maar aangezien positief en negatief niet nooit veraf zijn, was Büren voor mij al na anderhalve
week afgelopen wegens spoedverlof.
De terugkeer in Siegen was als een thuiskomst, met nog drie maanden voor de boeg.
Vanaf dan begon bij velen het schaar en lintmetergevoel.
Voor het behalen van één of ander brevet was het een verplichte proef de 16 km lopen. In volle uitrusting met helm, volle rugzak en geweer, toch goed voor 15 kg extra gewicht, de 16 km lopen binnen de tijd van 1u45. bij mislukking moest het op latere datum worden overgedaan. Nu wilde het lot wel dat de sportiefsten door een discutabele wegvergissing bijna te laat kwamen. Wie wel te laat kwam was ene F.C. die uitgeput de finish haalde en daar tot de constatering kwam, dat hij de hele weg had afgelegd met een zware kassei extra in zijn rugzak. Natuurlijk wist niemand iets. Een leuke grap moest altijd kunnen. Nu noemen ze zoiets "pesten op de werkvloer".
Een leuke grap moest altijd kunnen.
