Daantje hier, omdat TantAnita en Nonkel Frans veel te druk met de oogst bezig zijn zal ik mij maar eens opofferen om jullie een beetje up te daten hé.
Intussen is hun contactpersoon terug van vakantie maar nog geen nieuws - Edith gaat elke vrijdag langs bij ICBF voor de stand van zaken - en vorige vrijdag ja hé toen was het "Sainte Marie", m.a.w. ne feestdag! Dus nog even geduld oefenen...
Die dag is ook de kleine "MI" overleden, dat is de donkerblauwe parkiet. TantAnita had veel verdriet maar woefeke euh Duvelke heeft haar proberen troosten en helpen een kuiltje te graven in de tuin om MI te kunnen begraven. Duvelke begreep ni zo goed dat hij aan "MI" kon snuffelen zonder dat die ging vliegen ... maar begreep wel dat zijn mami verdriet had
Zo, de tarweoogst is nu voor 3/4 af en nu maar hopen dat het zonnetje een beetje lang genoeg wil schijnen zodat de rest ook afgeraakt en de Nonkel een beetje op zijn positieven kan komen. Ze zijn beide echt aan een goede nachtrust én goed nieuws vanuit Colombia toe.
Elke woensdag komt TantAnita mij en mijn mama bezoeken en nu hoop ik stiekem dat het regent zodat ook de Nonkel eens kan meekomen euh dat is misschien wel ni echt lief van mij hé... maar ja ik vind bezoek gewoonweg leuk.
graag asap de fotokes voor het fotoboek bezorgen aub!
Hoi,
Ik ben Louise en wil een beetje achter jullie veren zitten om de fotokes van jullie gezin snel door te mailen naar Frans en Anita. Die foto's moeten in het fotoboekje dat voor hun kindjes in Colombia bedoeld is.
Zodra er kindjes bij hen gematched worden, verhuizen die kindjes van het weeshuis naar een pleeggezin. In dat pleeggezin worden ze dan voorbereid op hun nieuwe gezin en ook op "het gezinsleven" dat totaal anders is dan leven in een weeshuis hé. (Dus 2 weken na de matching wordt het fotoboekje door Kind en Gezin via diplomatieke post naar ICBF in Colombia gestuurd, en ICBF bezorgd het dan aan het pleeggezin).
De voorbereiding op hun nieuwe familie gebeurd dus vooral met het fotoboekje zodat de kindjes ieders snoetje kunnen herkennen en dan niet meer zo bang zijn van jullie hé.
Wij wensen onze contactpersoon Edith een prettige vakantie toe. Op 15 Augustus is ze weer paraat, en we hopen dat ze ons dan zo vlug mogelijk op het "verlossende" mailtje, namelijk onze kindrapportjes met foto kan tracteren!
Ik ben "Shilovson" en ben dapper aan het wachten tot mijn mama eindelijk de toestemming krijgt om mij te komen halen. Mijn mama had mijn fotoke bij de toewijzing gekregen toen ik 2 maand oud was en ik ben inmiddels al meer dan 7 maand (zie foto). Cool, knap en stoer hé zo met mijn zonne-barilleke op. Duimen jullie allemaal mee dat ik spoedig naar mijn mama mag komen?
De mogelijkheden van bloggen wordt ons ook maar elke dag beetje bij beetje duidelijker. Wij zien dan ook met ontsteltenis toe hoe onze blog via de reactie-mogelijkheid (via het gastenboek) gebruikt wordt voor commerciele doeleinden van onbekenden zonder enige voorafgaande contactname.(Spijt dat er nog geen spuitbussen zijn voor zulke laaghartige parasieten ! )
Kijk er gewoon over heen, we hebben niet de mogelijkheid zulke reacties van laag allooi te deleten. Maar bij deze weten jullie dat we er ons volledig van distancieren.
Gemeende, genegen, informatieve en verzoekende reacties blijven welkom en we doen ons best om deze ook van antwoord te voorzien als het binnen onze mogelijkheden ligt.
Olifant en Welpje
(Voor diegenen die ons niet vanin 1999 of 2000 kenden ... ja onze totem namen waren dus Haastige Olifant en Wakker Welpje. De foto is misschien niet zo duidelijk, maar het was dus wel degelijk onze trouw-uitnodiging)
Update 28/07/2008 : Het ongewenst bericht met succes kunnen verwijderen! Dank aan de hulplijn! Update 04/08/2008: Voor diegene die het bericht niet hadden gezien, het was iemand die wij van haar noch pluim kennen, en die effe zijn boek (een detectieve roman) via onze blog kwam promoten. Met alle respect, maar aub hiervoor echt geen ge(mis)bruik maken van een blog van mensen die na 6 misvallen eindelijk bijna aan het elle-lange "adoptie einde" zijn hé.
Blijkbaar is het archief niet voor iedereen even vlot toegangkelijk. Als het klikken op het archief gedeeldte niet lukt kan je best op de eerste pagina gewoon helemaal tot onderaan scrollen en dan op het blauwe pijltje naar links (in het midden van het blad) klicken, dan geraak je zo wel bij de vorige berichtjes. Als je terug naar de recentste berichten wil gaan moet je de blauwe pijl die naar boven richt klicken. En euh ge moet gene schrik hebben om iets op ons GASTENBOEK in te geven hé! Laat je inspiratie maar gerust de vrije loop
Vandaag het kaartje van de "thuiskomst" van ELINA SALTANAT ontvangen, een heel klein lief mooi meisje uit Kazakstan. We zijn weer eens een beetje "allé ja erg" ... ontroerd. Leuke foto's van haar en haar broertje Kang Xia, die een paar jaar geleden werd geadopteerd. Gewoonweg prachtig! Dit doet ons weer eens verrukt denken van "hoe gaan onze kindjes eruit zien"?
Echt spannend! Van het ogenblik dat we hun fototje, hoe klein die foto ook mag zijn, in onze handen hebben weet ik dat er voor ons echt geen houden meer aan is en dat we zo snel mogelijk naar hen toe willen. Eens je de foto van je kindje(s) in je handen krijgt, zijn ze in jouw hart "echt" van jou en dan niets je nog tegenhouden. Het kan voor sommigen melig klinken, maar ja, zo voelen wij en vele andere KA's zich.
De tekst op het kaartje is dan ook heel toepassellijk voor de gevoelens die Kandidaat Adoptanten hebben:
"vol liefde." ''een kindje uit een weeshuis dragen, is een kindje in de wereld zetten" "wij scheuren je niet los, jouw land zal altijd bij ons leven horen" "en steeds weer danken wij je moeder, uit wie je bent geboren".
Sinds vorige zaterdag zitten 2 van onze schatten (Naomi en Jordi) met hun ouders in de Dominicaanse Republiek. Op vakantie bij Tante Ben en Nonkel Maick die daar inmiddels reeds een jaartje wonen. Wij missen deze sloebers enorm, net zoals we de andere neefjes en nichtjes missen die intussen ,een deel in Frankrijk (Lies, Jefke en Toon) en een deel in Spanje (Bram, Bavo en Fien - en ook Luna) zitten. Echt ni leuk voor ons Al hoewel, als ze zich ginder maar te pletter amuzeren, dan zijn wij ook gelukkig hé We kunnen haast ni wachten om hun spannende reisverhalen te horen en al de avonturen die ze elke vakantie meemaken.
Dikke knuffel aan elk van hen van Nonkel Frans en TantAnita Dikke poot van Duvelke en likje van de Chipie
Sinds ik op den blog sta, gaat het nogal vooruit hé! Ik wist wel dat ik "geluk" ging brengen met al mijn charmes. Op den "ultra bright smile" moeten jullie wel nog een beeteke wachten tot die "verdomde" bijterkes der door zijn hé, maar "smilen" kan ik als geen ander want ik ben "kei-blij" voor TantAnita en Nonkel Frans!
Gisterenavond heuglijk nieuws ontvangen van Edith, onze Contactpersoon in Colombia. We hebben de scan van de brief van ICBF al wel 100 keer herlezen ... en konden amper slapen. Ja, wat wilt ge met zo'n adrenaline-stoot!
Onze kandidatuur is aanvaard! We staan nu op de wachtlijst voor 2 kindjes (een sibling = 2 kindjes met een bloedband) van wie het oudste kindje 8 jaar is (dwz maximum 8 jaar en 11 maanden oud). Het broertje of zusje ervan is dus jonger of het zou een 2-ling moeten zijn.
Op deze wachtlijst staan er momenteel nog 7 koppels voor ons. Begin Augustus is Carolina (onze Colombiaanse Caseworker) terug en hopelijk is ze goed uitgerust om erin te vliegen!
Dikke knuffel van een bijna-papa en bijna-mama, Frans en Anita
Ik ben Daan, geboren op 26 maart 2008. Ik ben samen met mijn ouders aan het duimen dat TantAnita en Nonkel Frans EINDELIJK hun kindjes mogen gaan halen. Mijn mama is één van de beste vriendinnnen van TantAnita.
Op de foto had ik net een spuitje in mijn billeke gekregen, echt ni leuk hoor! De eerste verpleegster die nu nog aan mijn billekes komt krijgt gegarandeerd "billenkoek"! Wacht maar tot ik groter ben...! Neen, ik vind al die inentingen écht NI fijn.
Ik ben amper 3 maand en een beteke oud, en ben al "tandjes" aan het maken ... AMAAI is mij da een pijnlijk gedoe... nooit gedacht dat "bijterkers" krijgen zoveel pijnekes deed!
Omdat onze mini-mensjes een andere taal spreken is mijn mami dus "spaans" gaan leren bij CVO (centrum volwassennenonderwijs) te Vilvoorde Ze heeft nu haar certificaat voor het 1ste jaar op zak - allez ja onze papi moet da nog altijd ophangen in 'n' kaderke boven hun bed ... ze heeft 86% behaald en is héél fier. Nu weet ik dus waarom ze hier altijd rare dingen aan het herhalen was met zo'n CD rommeke en ne koptelefoon op,.... met stemgeluiden van mensen die ik ni ken en een gebrabbel dat ik helemaal ni begreep ... en ik die van Spanje kom hé...
Onze papi zijn spaans versta ik veéél beter, maar dat zou zijn omdat hij "jommekes spaans" spreekt. Euh wie is Jommeke? Ken ik hem? Is die hier al geweest? In September moet de mami weer naar de avondschool. Maar 't valt mee hoor t'is maar één keer per week en dan kan ze toch nog alle andere avonden lekker aan mij vertroetelen. Ja, ik ben een knuffelbeestje hé. Lekker op haar schootje zitten, euh eerst wel de Chipie wegpesten hé .... al hoewel de mami vindt het niet zo leuk meer dat ik op haar schootje wil. Mijn mami is een 'fijntje' ze heeft veel energie om te spelen met mij, maar op het schootje zitten heeft ze de laatste tijd ni meer graag, ik ben nogthans nog maar 5 jaar hé .... , of zou da nu echt zijn omdat ik 70kg weeg ?!?
Allez ik zal een beteke moeite moeten doen om wat af te vallen, maar ja, slagroom, ijsjes, chochomouskes, de Chipie haar eten ... wie kan daar aan weerstaan? En euh ; ... moet ik nu echt schuld bekennen ?!? ... ja, ik krijg zelf de ijskast open en neem er dan mijn gerief uit en doe ze dan weer lekker dicht? Ik heb de mami en de papi toch een paar jaar beet gehad hé, haha! Maar ze hebben het intussen wel door want de lekkere "beetjes" staan nu wat hoger en "dedoeme" tamelijk weggestopt! Ik kan dus ni meer zomaar foefelen zonder dat ze het merken!
Buiten alle deuren, zelfs het dubbel slot op het poortje bij "meter koek" ... hihi en de sloten op de volière .... , krijg ik ook alle kasten open. Ne Riesenschnauser kan veel met zijn voorpoten hoor! Wij zijn geen stoemerikken hé!, we kunnen alles vastgrijpen en openen. Zelfs kasten met een sleutel op... Vooral de kasten met koekjes en "snoepe" zijn hééééél interessant! Ik weet intussen alle snoepkasten bij heel de familie staan... Da blijft tussen ons dus ni verdervertellen hé.
Omdat sommigen van jullie de namen van onze PARKIETJES willen weten, hierbij dus hun namen : do re mi (dit zijn de blauwkes) wit met een beetje blauw is DO, dan lichtblauw is RE en donkerderblauw is MI, de groentjes noemen echt "ni" FA, SOL en LA ...want die zijn alles behalve toonvast! De groentjes noemen weer van licht naar donkerdergroen KWIK, KWEK en KWAK! Vandaar dat ons Duvelke het al eens op zijn heupkes krijgt (wij ook soms ...) als de "groentjes" beginnen mee te kwetteren hé.
De honde-mama van Duvelke noemde FA en haar broertje noemde FU. Dit komt van een Spaans-baskisch gezegde, "ni FU ni FA" en wil zeggen; "noch eieren, noch chipkes" of in't goe nederlands "noch 't één, noch 't ander". Voilà, daarmee is weer een klein mysterie-ke de wereld uit geholpen.
¡Oh júbilo inmortal! En surcos de dolores el bien germina ya.
O unfading glory! O immortal jubilation! In furrows of pain the good now germinates.
I
I
Cesó la horrible noche,
la libertad sublime derrama las auroras de su invencible luz. La humanidad entera, que entre cadenas gime, comprende las palabras del que murió en la cruz.
The horrible night has ceased, the sublime liberty spills the auroras of its invincible light. All humanity, moans within its chains, understands the words of He who died on the Cross.
II
II
"¡Independencia!" grita
el mundo americano; se baña en sangre de héroes la tierra de Colón. Pero este gran principio, "El rey no es soberano"[1] resuena, y los que sufren bendicen su pasión.
"Independence!" cries the American world; bathed in the blood of its heroes the land of Columbus. Still, one great principle, "The king is not sovereign", resounds, and those who suffer bless its passion.
III
III
Del Orinoco el cauce
se colma de despojos, de sangre y llanto un río se mira allí correr. En Bárbula no saben las almas ni los ojos, si admiración o espanto sentir o padecer.
The Orinoco's bed fills with the remains, of blood and tears a river is there seen flowing. In Bárbula they don't know the souls nor the eyes, if admiration or horror feel or suffer.
IV
IV
A orillas del Caribe,
hambriento un pueblo lucha, horrores prefiriendo a pérfida salud. ¡Oh, sí!, de Cartagena la abnegación es mucha, y escombros de la muerte desprecian su virtud.
On the shores of the Caribbean, famished the people fight, horrors preferring to treacherous health. O, aye! for Cartagena the abnegation is much, and the remains of death despises its virtue.
V
V
De Boyacá en los campos,
el genio de la gloria, con cada espiga un héroe invicto coronó. Soldados sin coraza ganaron la victoria; su varonil aliento de escudo les sirvió.
From Boyacá in the fields, the genius of glory, for every ear a hero undefeated crowned. Soldiers without breastplate won victory; their virile breath as shield served.
VI
VI
Bolívar cruza el Ande
que riegan dos océanos, espadas cual centellas fulguran en Junín. Centauros indomables descienden a los llanos, y empieza a presentirse, de la epopeya el fin.
Bolivar crosses the Andes that two oceans bathe, swords as sparks shine in Junín. Untameable centaurs descend to the plains, and a prescience begins to be felt, of the epic the end.
VII
VII
La tropa victoriosa
en Ayacucho truena, que en cada triunfo crece su formidable son. En su expansivo empuje la libertad se estrena, del cielo americano formando un pabellón.
The victorious troop in Ayacucho thunders, that in every triumph grows its formidable sound. In its expansive thrust Liberty is worn for the first time, from the American sky a pavilion forming.
VIII
VIII
La virgen sus cabellos
arranca en agonía y de su amor viuda los cuelga del ciprés. Lamenta su esperanza que cubre loza fría, pero glorioso orgullo circunda su alba tez.
The virgin her hairs pulls out in agony and from her love widowed hangs them on a cypress. Regretting her hope covered by a cold headstone, but glorious pride hallows her fair complexion.
IX
IX
La patria así se forma,
termópilas brotando; constelación de cíclopes su noche iluminó. La flor estremecida mortal el viento hallando, debajo los laureles seguridad buscó.
Thus the mother land is formed, Thermopylaes are breaking forth; constellation of cyclops its night brightened. The trembling flower finding the wind mortal, underneath the laurels safety sought.
X
X
Mas no es completa gloria
vencer en la batalla, que el brazo que combate lo anima la verdad. La independencia sola el gran clamor no acalla; si el sol alumbra a todos, justicia es libertad.
But it's not complete glory to defeat in battle, that the arm that fights is encouraged by truth. Independence alone The great clamour doesn't silence; if the sun illuminates everyone, justice is liberty.
XI
XI
Del hombre los derechos
Nariño predicando, el alma de la lucha profético enseñó. Ricaurte en San Mateo, en átomos volando, "Deber antes que vida," con llamas escribió.
From men the rights Nariño preaching, the soul of struggle prophetically taught. Ricaurte in San Mateo, in atoms flying, "Duty before life," with flames he wrote.
Matching in Colombia op basis van de leeftijd van de adoptieouders:
25-35j => kindje 0 en 3 jaar
36-41j => kindje 3 tot 5 jaar
42-44j => kindje 5 tot 7 jaar
45j => kindje +7 j en ouder
Bij indiening van onze kandidatuur bij ICBF te Colombia (2006) zaten we in de curve voor kindjes van 3 tot 5 j. Doch door de lange procedure, verjaart ne mens al eens (da kunt ge ni vermijden hé) en schuift alles een beetje op.
Dan kwamen we in aanmerking voor kindjes van 5 tot 7 jaar, doch d.w.z. nog meer dan één jaar op de wachtlijst (en je raad het al, die verjaardag komt elk jaar terug! ).
We hebben totaal geen probleem om kindjes van ouder dan 7 j in ons gezin op te nemen en zouden volgens de laatste berichten van K&G en onze contactpersoon in Colombia nog dit jaar onze kindjes mogen gaan halen.
Het geslacht mogen we niet kiezen omdat we nog geen kinderen hebben. Als je het geluk hebt om zelf zwanger te geraken heb je ook geen vat op het geslacht dus,t zal een mooie verrassing zijn!
Gelukkige Verjaardag lieve Jordi ! Toen jij geboren werd waren wij al een paar maanden bezig met adoptie.
Wat vliegt de tijd ... en toch ... adoptie is een lange weg met héééééél véél wachten. Gelukkig hebben we meer dan een dozijn neefjes en nichtjes die ons dat lange wachten zo nu en dan een beetje kunnen doen vergeten.
Aan iedereen die op reis vertrekt, wensen wij een prettige reis toe, en aan wie thuis blijft, een ontspannende vakantie!. Ons dossier mag ook weer een maandje met vakantie! Ik zal alvast een "swiffer"doekje opsturen naar Carolina in Colombia, zodat ze het stof van ons dossier kan nemen als ze terug is
06 juni - het bijkomende deel (bundel van 20 pagina's) is vertaald (dank je Maija)
11 juni - onze contactpersoon heeft vertaling laten voorzien van de nodige zegels en stempels bij de betreffende Colombiaanse instanties en diezelfde dag alles ingediend bij onze caseworker van ICBF (Carolina) - cross your fingers!!!
18 juni - berichtje ontvangen dat Juffrouw Carolina voor een maandje met vakantie gaat, en ons dossier dus terug on hold staat, tot Carolina terug is. Adoptiedossiers worden, eens ze aan een caseworker zijn toevertrouwd, dus niet meer overgeheveld naar een andere caseworker die wel aanwezig is ... Dit is weer effe balen, maar ja we staan ervoor en we moeten erdoor ... We hadden al rekening gehouden dat er ginder tijdens de zomermaanden op een lager pitje wordt gewerkt (vanwege het klimaat), doch dat onze caseworker een maand met vakantie zou gaan - en dit tijdens onze "laatste loodjes" - daar hadden we helemaal niet aan gedacht.
euh dat is misschien wel ni echt lief van mij hé... maar ja ik vind bezoek gewoonweg leuk.
zitten om de fotokes van jullie gezin snel door te mailen naar Frans en Anita. Die foto's moeten in het fotoboekje dat voor hun kindjes in Colombia bedoeld is. 
)
Al hoewel, als ze zich ginder maar te pletter amuzeren, dan zijn wij ook gelukkig hé 
We kunnen haast ni wachten om hun spannende reisverhalen te horen en al de avonturen die ze elke vakantie meemaken. 
Gisterenavond heuglijk nieuws ontvangen van Edith, onze Contactpersoon in Colombia. We hebben de scan van de brief van ICBF al wel 100 keer herlezen ... en konden amper slapen. Ja, wat wilt ge met zo'n adrenaline-stoot!
Gelukkige Verjaardag lieve Jordi ! Toen jij geboren werd waren wij al een paar maanden bezig met adoptie.
