Wij zijn Shana, Chauni en Lotte en wij hebben er voor gekozen om een kindje te adopteren. Het is een meisje Zhenya, 13 maand uit en komt uit Kazachstan. Binnen één week komt hij aan in België hier kijken we alvast naar uit! We willen haar graag al een beetje op het gemak stellen daarom nodigen wij jullie dus uit om binnen 1week kennis met haar te laten maken! We hopen jullie te zien op het aankomstfeest! Zhenya zelf functioneert goed en is vrij sociaal!Haar gezondheid zelf is ook goed! Nu verblijft ze nog in een weeshuis in Almaty daar verblijft ze al van haar 10 dagen oud. Dus op 26/01/2016 allemaal welkom!
19-01-2016
Bronnen
Hier zijn al onze bronnen waar we opzoekwerk hebben gedaan.
Wij hebben een grote onderzoeksvraag die wij ons stellen bij ons adoptiekind genaamd Zhenya. Ze is 13 maand oud en afkomstig van Kazachstan. De vraag die wij ons stellen is : "Hoe land duurt het voor ze zich volledig aanpast aan haar nieuwe omgeving o.a adoptieouders, taal, land, cultuur en andere mensen?"
Het antwoord hierop is : het is dat het een vermoeiend proces is om aan elkaar te wennen, het vraagt ook veel energie.
Hoe jonger het kind, hoe sneller het zich aanpast aan zijn nieuwe omgeving want het is dan nog jong ervaren. Je moet wel weten dat het eerst in een omgeving leeft die heel druk is en zonder luxe en dan komt het hier aan in België : een land met veel luxe en waar het thuis rustig is.
Je mag je zeker niet laten beïnvloeden door andere die zeggen hoe je het kind moet opvoeden want elk kind reageert anders en heeft meer tijd nodig om zich aan te passen. Sommige doen er ook maanden over om zich aan te passen maar sommige zijn meteen gehecht. Het hangt meestal samen met hun verleden en of hun sociale ontwikkeling voldoende is ontwikkeld.
Geef het kind ook rustig zijn tijd, zodat het goed kan functioneren.
Dus de conclusie op ons onderzoeksvraag is dat je er geen tijd mag opplakken voor het is aangepast, maar geef het zijn tijd. Het is een vermoeiend proces, dus wind je niet te snel op. Wanneer het kind in zijn nieuwe thuis terechtkomt laat het zich dan thuis voelen want het zal verbaasd zijn. Laat het dus uw huis zien en wees er lief voor. Ga het ook niet meteen verwennen maar geef het wel wat hij vroeger niet had : veel liefde dus. En laat zien dat je echt om hun geeft, want ze zijn bang om hun adoptieouders kwijt te geraken. Ze hebben scheidingsangst.
Wij hebben een triestig verhaal gelezen genaamd "Oceaan van de kindertijd". Dit gaat over een zieltje dat al lang droomt om naar de echte wereld te gaan. Wanneer hij na een lange tijd naar de aarde kan komen en op een boot belandde, werd de boot keer op keer gekapseisd. Uiteindelijk belandde hij alleen op het strand. Toen er op een dag een nieuwe boot langskwam en hem uitnodigde voor mee te gaan, ging hij mee, maar bleef wel op zijn hoeden voor gevaar.
De gevoelens die bij ons naar boven kwamen bij het lezen van dit verhaal waren vooral medelijden en de eenzaamheid van het zielige jongetje.
Ook stelde wij ons hier vragen bij zoals : "wie zijn zijn adoptieouders?" Wij denken dat de adoptieouders de kapiteins zijn van de eerste boot waar het adoptiekind, het zieltje terecht kwam, na de ongevallen werd hij opgevangen door een weeshuis : de reddingsboot. Daarna werd hij door de kandidaat-adoptieouders aan het strand opgehaald.
We vinden het niet goed dat de adoptieouders van plan zijn om het kind wekenlang thuis te houden zonder sociaal contact en pas na wekenlang mensen te laten komen. Hij zou van in het begin sociaal contact moeten krijgen zodat hij dit leert, anders gaat hij afschuw krijgen van mensen en dit komt grotendeels ook door zijn verleden.
