2 jaar geleden
Dus 2 jaar geleden ging het moeilijk tussen S en de pa. Ik was dan naar de school gegaan met de situatie. Die opvoeder had gezegd dat we dan eens langs jeugdzorg moesten gaan en zij zouden dan ons komen begeleiden. Zo gezegd, zo gedaan. We gingen langs S en ik en vertelde wat thuis zoal moeilijk liep. Een paar dagen later kregen we telefoon en zouden we begeleiding krijgen. Ze kwam langs. Het was een vrouw waarvan ik denk dat ze vrij weinig over de problematiek van autisme kan. En dat bleek ook in haar begeleiding en acties. Zo gaf ze S een adres waar hij heen kon gaan. Gelukkig heb ik een heel goede band met hem en hij vertelde me dat. Ik ging toen samen met hem op internet en zag dat daar allemaal probleemkinderen zaten. Daarmee bedoel ik niet zijn probleem maar ex gevangenen en drugsverslaafden. Ja dat zou dan een betere omgeving voor een jongen met autisme zijn. Ik daarmee naar die opvoeder en hij begreep ook niet wat haar bezield had. Dit was en is dus alles wat voor de oudste gedaan werd. Daarna kreeg hij steevast te horen, je bent 18 jaar we kunnen je niet meer helpen. Het was niet zo dat we slechte ouders waren, maar een kind met autisme is nu eenmaal moeilijker dan een kind zonder dat probleem Maar met de jongste, die in die tijd depressief was .omdat hij heel veel gepest werd op school, ja daar gingen zij zich eens mee bemoeien. Ik moet eerlijk zeggen, hij was heel depressief en had zelf al enkele zelfmoordpogingen gedaan. Hij had het ontzettend moeilijk.. Maar eigenlijk deden ze niet veel als wat erover zagen. Toen kwamen ze met het idee om hem naar een psycholoog te sturen. Ik moet eerlijk zeggen, ik ben niet kapot van die mensen, volgens mij zijn die zelf ook niet allemaal normaal. We hadden daar al zoveel mee meegemaakt. Maar voor je kind te helpen doe je alles. Dus wij iedere week naar houthalen. M ging dan binnen voor 1 en een half uur. En dan was het gedaan. Wij kregen verder niets te horen hoe het ging en zo. Toch heb ik hier herhaaldelijk naar gevraagd. Toen zette ze opeens een datum, in de voormiddag. Terwijl ik al heel dikwijls had gezegd, ik kan niet in de voormiddag wegens mijn werk. En niemand kon dat in die tijd overnemen. Maar zij konden niet in de namiddag, dus had ik niets te kwekken. Ik moest en zou komen, anders was ik een slechte moeder. Ik vroeg een andere datum , maar dat ging niet. En ja zo zei ik dan dat ik niet kwam. Jeugdzorg was echter wel aanwezig, en omdat ik niet gegaan was, schakelde zei de commissie van jeugdzorg in.
07-05-2010, 13:08
Geschreven door elisa 
|