De laatste dagen gingen ietsje beter, maar mijn besluit staat nog steeds vast! Ik zit nu bij David in de klas omdat ze willen dat ik mijn laatste dagen met mijn vrienden hier doorbreng en David is er daar zeker één van..
Vrijdag en zaterdag waren er concerten in het park van bekende Hongaarse artiesten en kon je ook héél veel snoep kopen. Zus, ik heb hier een souvenirtje voor jou gekocht (ik hoop alleen dat het nog lekker is als ik thuiskom)... Er was ook een competitue tussen luchtballonnen. Ik heb nog nooit een ballon zo laag tegen de grond gezien als gisteren.
Vandaag gaat mijn oudste gastzus terug naar Hongarije en normaal gezien mag ik meerijden, zodat ik mijn hopelijk laatste weekend hier toch nog wat van cultuur gezien heb. Ik heb nu net hopelijk geschreven omdat ik er echt naar uitkijk om in de armen van mijn mama te vliegen en in mijn eiegn bedje te slapen en om samen met zas in de zetel te liggen..
Ik weet ook dat ik de eerste dagen het moeilijk zal hebben met het feit dat ik opgegeven heb, maar ik weet in het diepste van mij hart dat het echt gewoon beter is voor mij en voor sommige andere mensen in België als ik terugkom..
Als je nog iets meer wil weten, stuur me dan maar een mailtje ofso want dat vind ik echt heel leuk om te krijgen. Ook als je niets meer wilt weten, maar gewoon zin hebt om een mailtje te sturen, doe het dan echt gewoon :).
Sandra heeft mij beloofd dat ze vanavond meer informatie voor mij zal hebben en ik hoop echt op een vlugge vlucht naar huis. Als ik het weet, weten jullie het ook :D
Ik moet jullie iets vertellen, wat sommige onder jullie waarschijnlijk niet graag gaan horen...
Ik heb besloten dat ik terug naar huis ga komen, vroeger dan gepland. Ik heb het echt verschrikkelijk moeilijk met het missen van mijn mama, zas, mijn vrienden, mijn familie, mij bed, het belgische eten en al de dingen die je kan verzinnen die je in België hebt.
Ik weet dat sommige van jullie gana vinden dat ik nog moet afwachten en dat het altijd moeilijk gaat in het begin, maar mijn energie is gewoon helemaal op. Het was mijn grote droom om dit te doen, maar nu dat ik hem beleef is het echt niets voor mij. Ik ben niet gemaakt om zo ver weg van mijn mama te zijn op mijn 16 jarige leeftijd.
Begrijp me zeker niet verkeerd; Ik vind het hier héél leuk. Maar ik heb de stap voor mij persoonlijk te vroeg genomen.
Ze zeggen ook dat een mens pas vorm krijgt als hij geleefd heeft en dat we gekneed moeten worden. Maar ikzelf en ook niemand anders kan mij kneden en zeggen dat ik hier moet blijven en moet afwachten. Ik ben altijd al heel emotioneel geweest, maar ik kan ook héél goed uitmaken wat goed is voor mezelf en in dit geval is de enige goede oplossing terugkeren naar Holven 57...
Ik wil ook nog vertellen dat ik me heel slecht voel als ik mensen teleurstel of boos maak na dit te lezen, maar ik moet voor mijn eiegn geluk terugkomen en terug Lotte zijn. want de Lotte die ik hier ben, is echt niet de gelukkige Lotte die op het vliegtuig naar servië stapte.
Het spijt mij echt enorm, maar ik heb heel goed nagedacht! hopenlijk mag ik deze week of in de loop van volgende week nog naar huis en dan zal je zien dat het geluk van me af straalt!
