Gisteren ben ik op controle geweest naar Pellenberg. Het gebroken bot groeit volgens dokter Lammens heel goed aan. Over 3 weken mag er misschien al een ring af! De wondjes aan de pinnen staan heel droog (dank je wel, verpleegster tante Christine voor het dagelijks bezoek). Mijn kniegewricht is goed soepel gebleven. En ik slik sinds gisteren 1 pilletje antibioticum minder! (Dus één snoepje meer?). Alleen maar goed nieuws meegebracht uit Leuven! Joepi!
groetjes, Sep
Ps: Ik vond vandaag per toeval een verjaardagskaart voor mijn 11e verjaardag terug ( 24 december 2008). Daar stond volgend gedichtje: Een wens voor jou: nooit de moed opgeven! Kun je niet vliegen, loop. Kun je niet lopen, ga. Kun je niet gaan, kruip. Maar blijf nooit stilstaan nooit dalen, maar opgaan. Kun je niet lachen, glimlach. Kun je niet glimlachen, wees toch blij. Kun je niet blij zijn, wees tevreden. Maar nooit de moed opgeven, en immer voorwaarts streven.
Reacties op bericht (1)
01-02-2010
Mooi gedicht!
Heel mooi gedichtje. Eentje om te onthouden! We moeten inderdaad tevreden zijn. Zeker als je ziet hoeveel vrienden je hebt. En wat een familie dat je hebt! Daar kunnen anderen alleen maar jaloers op zijn.
Veel groetjes,
Sofie
01-02-2010 om 20:30
geschreven door Filip Sofie Delphine en Hélène
