Herinneringen en gedachtes van een emotioneel verwaarloosde ex-prostituee
08-12-2010
Onzekerheid
Bijna elke vrouw is onzeker over hoe ze er uit ziet. Ze kijkt naar haar doffe haar, naar de striemen die ze overhield na haar bevalling. De donkere kringen onder haar ogen. Het buikje dat over de rand van haar slipje hangt... Hoe kan iemand die dit ziet zich werkelijk tot haar aangetrokken voelen...? Ja, haar man, die houdt oprecht van haar hoe ze is. Mét buikje. Maar dat is niet genoeg. Ze wil begeerd worden. Aanbeden. Door vuur geconsumeerd. Zelfs lust is niet genoeg, ze wil niet een deel zijn van iemands leven, ze wil iemands leven ZIJN. Al is het maar één keer.
Als ik in de spiegel kijk, voel ik me ook onzeker...
Maar soms, héél soms, dan zie ik de oneffenheden niet. Dan zie ik alleen een paar stralende, heldere ogen. Een verleidelijke mysterieuze glimlach. Een taille en heupen om 'U' tegen te zeggen. Vrouwelijke borsten die me lijken te roepen.
Op zo'n momenten geef ik me over aan mijn éigen vuur...
Achteraf moet ik schaterlachen. Het leven kan soms zo eenvoudig zijn...