Herinneringen en gedachtes van een emotioneel verwaarloosde ex-prostituee
08-12-2010
Robijnen druppels
Ik mocht robijnen druppels schilderen op je huid. Mijn kwast was zwart, en van leder. Bij elke penseelstreek voelde ik je huiveren... Ik had mijn ogen stijf dicht geknepen, om de concentratie en intensheid te kunnen behouden... Het was een pact dat we sloten. Jij en ik. Ons geheim. Verbondenheid in de hoogste graad. Vertrouwen, overgave. Liefde. Ook al werd het woordje liefde niet uitgesproken.
Toen het schilderij af was keek je me vol bewondering aan. Geen van beide hadden we durven dromen dat ik het in me had. Dat ik zo iets moois kon tevoorschijn toveren. Verzonken in elkaars armen lieten we de nacht over ons heen vallen.