Ik dacht - toen ik inschreef: 'we gaan ver genoeg weg - dan ziet niemand ons bezig... :) Want - de woensdag ervoor hebben we met de Cadettenploeg kennis gemaakt met het spelsysteem 2-4, en ik kan u verzekeren: dat was voor sommige spelers 'een schok'... Maar - omdat we er ooit eens mee moeten beginnen tijdens een wedstrijd - dacht ik: Voor de leeuwen ermee!
Zaterdagmorgen 4/09 vertrokken we met de volledige ploeg richting Oost-Vlaanderen, om 2 wedstrijden te gaan betwisten. Zoals verwacht, lag het tempo van uitvoering in een wedstrijd meteen een pak hoger dan tijdens alle voorgaande trainingen... Dat was dus even serieus verschieten: Sint-Laureins had duidelijk al wat meer spelgevoel. 12 - 1 was dus het logische gevolg. Vanaf dan had ik al brullend iedereen zowat op zijn juiste plaats, en begon er stilletjesaan een beetje volleybal in te sluipen. We knabbelden punt voor punt aan de achterstand, maar kwamen te laat om nog voor setwinst te kunnen gaan. 25-21 Omdat we met 10 spelers waren, was er een verdeling gemaakt om iedereen zo veel mogelijk te laten spelen. 4 spelers moesten dus vervangen worden. Met wat gezonde schrik stuurde ik een grotendeels nieuwe ploeg het veld op, waartegen ik opnieuw kon beginnen 'roepen' om iedereen alert, en op de juiste plaats te krijgen. Gelukkig deden onze passeurs Sebba en Pieter hun job meer dan behoorlijk. Ook zij zorgden er mee voor dat iedereen op z'n plaats werd gezet! De start was nu wel behoorlijk, in aanvallend opzicht waren we duidelijk beter, en dus was logische deelwinst het gevolg. (21-25) Set 3 en 4 gingen op dezelfde manier naar ons. Redelijk stabiele opslag - het betere aanvalsspel - en ondertussen maar oefenen en varieren met onze 2 setters! Met 17-25 en 19-25 haalden we wedstrijd een binnen!
Een middagpauze werd ons amper gegund, om direct aan wedstrijd 2 te kunnen beginnen. Ditmaal tegen de gastheren uit Zele zelf. Een nog harder roepende coach aan de overkant zorgde voor gefronste wenkbrauwen aan onze kant. Omdat we duidelijk sterker konden serveren - en om het spannend te houden - kregen sommige spelers opdrachten over de te gebruiken techniek, en de positie naar waar geserveerd moest worden... En toen kwam Joren aan de opslag: diep op 5 / hard op 5 / diep op 1 / kort op 2 / hard op 1 / sprongopslag / diagonaal kort op 2 / sprongopslag /... dat moet zo ongeveer de reeks geweest zijn die hij neerzette... En toen... vond ik het welletjes (we stonden ook 15-4 voor!) en bedacht Joren met de aartsmoeilijke opdracht 'een eenvoudige technische opslag aub'... U raadt het al: natuurlijk ging net dÃe bal de mist in!! Joren kan dus álles - behalve de gemakkelijke bal...! Hoe moet ik daar nu nog op trainen!
Bijgaande foto toont de fiere winnars van het mini-tornooi - met bijhorende beker natuurlijk!
