Dit verhaal is grotendeels in chronlogisch
volgorde geschreven. Soms zijn er wel flashbacks waneer ze terugdenken aan wat
er gebeurd is. Af en toe zijn er een soort flash forwards. Dit gebeurd waneer
ze denken aan wat ze zullen doen. Dit is niet 100% zeker maar soms maakt het
spanning omdat je niet weet of het echt zal gebeuren. Soms liet de auteur ons
in de spanning bv. wanneer er een clifhanger was liet hij niet metten weten wat
er zou gebeuren hij vertraagde de tijd een beetje zodat we het zeker niet saai
vinden. Ook de tijd werd dus ook heel goed gebruikt door de auteur.
meningen
quentin:ik vond
dat de tijd heel goed gebruikt werd omdat de auteur de tijd zo gebruikte dat
het spanning maakte. Hij gebruikte flash forwards zodat je je afvroeg of dat
echt wel zou uiktkomen. Voor mij mocht hij zelf nog meer flash forwards
gebruiken maar dat is het enige wat ik kan zeggen dat ik misschien zou
verbeteren.
nathan:Ik vond dat de tijd niet zo goed besproken was. Ik wist
gewoon dat het in het heden ergens gebeurt door de TV maar het was niet echt
precies. Het is een beetje jammer dat dat niet duidelijk besproken werd.
Lucas: Het verhaal had wat meer flashbacks kunnen gebruiken om het verleden van de personages wat te verduidelijken; er zijn namelijk vaak verwijzingen naar gebeurtenissen uit het verleden die niet uitgelegd worden.
Die verwijzingen kunnen bij Jette verklaard worden doordat het een boek uit een reeks is, maar bij Manuel ontbreekt een verklaring
In dit boek gebruikt de auteur vaak de
belevende hij-zij perspectief. Soms veranderd hij van perspectief hij doet dit
waneer het over een ander personage gaat. Dan gebruikt hij de belevende ik
perspectief. Hier doet hij dat wanneer
het over Jette gaat bij al de andere personages gebruikt hij dus de belevnde
hij-zij perspectief. Dit brengt veel variatie in het verhaal. Het zorgt ervoor
dat de lezer het zeker niet saai vindt. Doordat het een belevende perspectief
is brengt het veel spanning op omdat je het moment zelf mee beleeft met de
personage. Dit was dus een goede keus van de auteur om het verhaal zo te
schrijven.
meningen
quentin:ik vind het altijd heel fijn een verhaal te
lezen met een verwisselende perspectief. Het zorgt ervoor dat ik het niet snel
beu word. Dankzij die variatie had ik nooit zin om te stoppen. Ik had altijd
zin om verder te lezen dus dan denk ik dat het wel geslaagd is.
nathan:Er is een heel interessant vertelperspectief. Je hebt
meerdere personen die vanuit hun belevenissen spreken. Ik had nooit zo een boek
gelezen maar zal dat wel vaker lezen. Het enige nadeel is dat je vanaf het
begin de stalker kent.
Lucas: Ik vond het een vreemde keuze om alleen Jette het ik-perspectief te geven, het verhaal draait meer om Imke en Manuel, die allebei het hij/zij-perspectief hebben. Ik vond het ook een zonde dat Manuel niet in het ik-perspectief stond, het schept een bepaalde afstand met het personage terwijl zijn gevoelens/gedachten vrij goed verwoord zijn.
Er is een intense
spanning van het begin tot het einde. De auteur geeft informatievoorsprong aan
de lezer tegenover het hoofdpersonage.Als je dit boek
een soort spanning moet geven, dan is dat emotionele of psychologische spanning
omdat je beter weet wat er gaat gebeuren dan de personages. Daardoor wil je de
personages waarschuwen. Ook de gevoelens van elk van de personages is heel
uitgebreid besproken. De lezer krijgt informatie over de stalker doordat er fragmenten
van het verhaal, belevenissen van de stalker zijn. Er zijn meerdere personen
die 'aan het woord' komen.
meningen
quentin:dankzij de spanning vond ik het boek heel leuk. ik lees altijd graag boeken met veel spanning.de auteur heeft mij zo geboeit met de spanning dat ik nooit wou stoppen met lezen.
nathan:Ik vind dit boek erg spannend. Er gebeurt altijd iets.
Als je van misdaadverhalen houdt, is dit boek echt een aanrader. De auteur
heeft de spanning heel goed doorgegeeft door dat de fragmenten door
verschillende personen beleeft worden.
Lucas: Ik vind het boek niet spannend, de karakters zijn daarvoor te voorspelbaar, het draait namelijk allemaal om de acties van Manuel. In plaats van er een kat-en-muis spel tussen het onderzoek en Manuel te maken of Jette en haar vriendin bij het onderzoek te betrekken, blijft het bij een actie-reactie toestand tussen Imke en Manuel.
