Verborgen schatten in Orense Het heeft wel iets, zo'n hele dag reizen.
Van Antwerpen naar Zaventem, van Zaventem naar Madrid, Madrid naar
Santiago en in Santiago naar ons vertrekpunt; Orense. Daar aangekomen en
na een paar kilometers stappen vinden we de herberg. Even thuiskomen op
een vreemde plek. Voor een cultuurmadam als mezelf ideaal gelegen;
naast een museum! Marc en Dominique regelen onze slaapplaats en ik ga
het museum binnen. Daar word ik, nadat men een blik werpt op mijn
rugzak, vriendelijk buiten gebonjourd. Je kan een kunstwetenschapper
moeilijk weghouden van kunst. Dus na het wegzetten van mijn rugzak
probeer ik het een tweede maal. Ik word vriendelijk maar compleet
onverstaanbaar begroet door een museumwachter. Ik gebaar dat ik graag
het museum wil zien. Daarop begint de man driftig te knikken en roept er
zeer enthousiast nog een man en een vrouw bij. Ik word bij de arm
genomen en mee gesleurd naar een 15de eeuws beeld van de heilige
Jacobus. Mijn 3 gidsen beginnen tesamen, met veel gebaren, de
geschiedenis van het beeld uit te leggen. Of tenminste, dat vermoed ik,
want ik spreek geen Spaans. Ik probeer dit duidelijk te maken aan mijn 3
erg vriendelijke maar zeer volhardende gidsen, zonder resultaat. Vier
kunstwerken later moet mijn verbouwereerde blik opgemerkt zijn. Er
onstaat een discussie tussen de gidsen en eentje verdwijnt en komt dan
terug met een boekje met uitleg. Portugees. Ik schud mijn hoofd en zeg
'Belgica'. "Siiii" zegt de mevrouw en tovert een brede glimlach en een
franstalig boekje tevoorschijn. "English?" vraag ik. Er wordt weer met
het hoofd geschud en er onstaat een discussie tussen de drie gidsen. Een
Duitse, Spaanse en Chinese (heel erg heftig nee knikken was bij deze
aangewezen) versie later ben ik in bezit van een Engels boekje. Mijn
gidsen laten me alleen en ik begin aan mijn bezoek. Tien minuten later
word ik door de eerste gids het museum uit gesleurd naar een aparte
toeganspoort. Vrezend dat hierachter nog een berg brochures ligt in alle
mogelijke talen, probeer ik toch maar naar de slaapzaal te vertrekken.
De tweede gids houdt me tegen en stuurt me terug naar de poort. Op dat
eigenste moment, wanneer ik verschillende ontsnappingsplannen in mijn
hoofd heb, komt er een vierde man af. "You like art" vraagt hij me. Ik
knik voorzichtig. De man haalt een sleutel boven, opent de deur en
brengt me naar een prachtige twaalfde-eeuwse kloosterommegang. Het is
een oase van rust, de perfect balans tussen kunst en natuur. Terwijl ik
nog met mijn mond open aan het gapen ben vertelt de man me dat we hier
ons More moment mogen houden. Waarop hij me alleen laat en ik kan
genieten van prachtige romaanse kunst en rust.
Reacties op bericht (2)
19-09-2013
Inspirerend
Jullie komen vast terug met prachtige verhalen. Bedankt voor de inspirerende tekstjes en foto's. Wij geniet op afstand met jullie mee!
19-09-2013 om 16:44
geschreven door Greet
18-09-2013
genieten!
Wat fijn om iets te lezen over hoe het daar met jullie gaat! Ik ben erg benieuwd.... Ik hoop dat jullie heel wat fijne ervaringen opdoen, samen, maar ook alleen. Ontmoeten en ont-moeten... Geniet ervan! (Hier nog altijd druilerig en regen!)
Ontmoetingen, onderweg naar Santiago
