Het prille begin van timmerbedrijf "Vogel en van der Vlugt"; ik timmerend aan het bed van Babidia
Het prille begin van timmerbedrijf "Vogel en van der Vlugt"; Kim en Rosa timmerend aan het bed van Babidia
Babidia ook even zelf timmeren
Ik met Rosa op mn rug op de gebruikelijke manier van dragen in Uganda
Frank, Babidia en Rosa
Mayte en ik aan het chapati's bakken
"Chapatibakker Frank"
Lake Mburo
Safari, Murchison falls en Rhino Sanctuary
Project en gastgezin in Bulenga (Bbira Primary school)
v.l.n.r. Brenda, Trevor, Judith, Happy en Gloria
Trevor
Judith
Brian
Brenda en Gloria
M'n laatste avonturen in Uganda
Sanne in Uganda
5 maanden vrijwilligerswerk
04-01-2009
Een wat uitgebreider bericht vanuit Uganda!
Gister wilde ik hier graag achter internet, maar het gebeurd hier regelmatig dat internet niet zo werkt als jij wilt, en zo ook gister. Ik heb inmiddels een Ugandees telefoonnummer: 00256779630451. Ik heb gemerkt dat ik niet alle smsjes ontvang die naar me toe worden gestuurd of een stuk later...dus vergeef het me als je niets van me terug hoort! Mn reis liep, zoals ik had geschreven goed. Hier ben ik heerlijk opgevangen...we slapen hier in een guesthouse met alle gemakken van dien. Een eigen douche, toilet, keuken en een huiskamertje! Ik hoop dat we in de loop van de week naar een project kunnen, want nu voelt het echt als een hele luxe vakantie! Ze doen zelfs onze was en de afwas... Gister ben ik met Tim (een vriend van Sander en Sarah) en met Jantien naar Kampala geweest. We zijn hier vandaan gelopen naar Tim zijn huis. Tim woont in een middenstandswijk, maar daar zie je al veel armoede. Al het leven speelt zich af op straat. Langs de weg spelen kinderen, verkopen mensen spullen en koken de vrouwen. Dit alles gebeurd tussen het afval dat langs de weg in goten wordt gedumpt, in de hoop dat het gaat regenen en dat het weg spoelt. Het is hier echter al een hele tijd droog, dus het afval van de laatste weken heeft zich opgestapeld en zorgt voor een verschrikkelijke stank. Ook lag er langs de weg een dode hond, aangereden door een auto vertelde Tim ons. Dat is dan toch een vreemd idee, dat dat beestje daar blijft liggen totdat het is aangevreten of opgegeten door andere dieren. Even verderop kwam ons een verschrikkelijke stank tegemoed, daar lag een dode kip die er vermoedelijk al een week lag... Blanke mensen zijn in deze buurt nog een attractie opzich. Overal waar we komen worden we na geroepen "mzengu, hay mzengu", dat hallo blanke betekend. Kleine kindjes komen naar de weg gerend als we voorbij lopen om een blik van ons op te vangen. We hadden het idee dat we zo af en toe wel wat boos aangekeken werden en dan voornamelijk door de vrouwen, maar er is ons verteld dat dat niet zo is bedoeld...we moeten het opvatten als "bestuderend kijken". In de stad is dat minder, daar zie je meer blanke mensen, maar ze weten je wel te vinden als ze iets willen verkopen, dan wordt je wel nageroepen met "mzengu". Op de wat grotere weg hebben we een matatoe gepakt naar de stad, dat is een klein taxibusje. Een hele ervaring op zich. Ze rijden hier als gekken, toeteren veel en rijden voornamelijk links...maar als dat even niet kan rijden ze ook vrolijk aan de rechterkant van de weg. Het is dus erg goed uitkijken met oversteken!! In Kampala hebben we veel dingen gezien. De Nederlandse Ambassade, waar we maandag weer naar terug moeten, want op zaterdag zijn ze gesloten. Ook zijn we naar het theater geweest om te kijken wat ze daar voor programma hebben. Wat ons enigszinds verbaasde was een heel groot winkelcentrum waar ze werkelijk alles verkopen, zelf pindakaas en pindasaus! Bij het winkelcetrum in zit ook een casino en een bioscoop. Ze zeggen dan ook wel dat Kampala iets compleet anders is dan de rest van Uganda, het is een zogedaamde "one-city country". Ook heeft Tim ons restaurantjes laten zien waar we goed en veilig eten kunnen krijgen. Verder zijn we bij de bank geweest en bij een winkel om mn telefoonsimlockvrij te maken, want dat bleek hij niet te zijn! Wat heel gaaf was om te doen was het reizen met de "Boda boda", dat is een taxibrommertje. Tim heeft ons geleerd wat eerlijke prijzen zijn (ongeveer 25 cent voor een ritje) en waar we naar moeten vragen om ergens te komen. We moeten hier goed in de gaten houden om wat voor bedragen ze hier vragen, ze willen namelijk de prijs nog wel eens verdubbelen of verdriedubbelen als ze zien dat je blank bent. Met de matatoe zijn we weer terug gegaan naar het huis van Sander en Sarah. Hier hebben we gister lekker uitgerust..we waren echt kapot na zo'n dag. Gisteravond belde mn moeder en Carmen belde ook nog. Echt super leuk om dingen te horen van het thuisfront. Allemaal bedankt voor jullie lieve smsjes, telefoontjes en berichtjes op mn weblog!! Straks gaan we naar Tim om naar een van de "slombs" van Kampala te gaan, een sloppenwijk. Een vrijwilligster die hier al wat langer zit heeft ons verteld dat het heftig is wat we daar gaan zullen zien, dus ik ben heel benieuwd. Jullie horen hopelijk morgen weer van me! Online komen op msn gaat hier wat moeilijk omdat het internet heel traag is, maar ik zal vanavond even kijken of dat gaat lukken!
Na een aantal slopende uurtjes achter de rug te hebben ben ik er! Ik heb heel veel te vertellen, zoveel indrukken... Gister ben ik door heel veel lieve vrienden en mn ouders naar Schiphol gebracht...moeilijk hoor om iedereen thuis te laten en zelf weg te gaan! Veel tranen gelaten, ook nadat ik de douane door was, maar nu ik hier ben denk ik wel dat het het waard is! Mn vlucht verliep gesmeerd, alle vliegtuigen gingen mooi op tijd! Wel was het even zoeken in Londen; ik kwam aan op terminal 5 en moest naar terminal 4. Nou dit klinkt alsof het op loopafstand is, toch?! Nou niet dus...het heeft wat voeten in de aarde gehad maar ik kwam (met de bus!) ruim op tijd bij mijn vliegtuig! Daar even een hapje gegeten en toen met het vliegtuig naar Nairobi. In Nairobi moest ik erg lang wachten, en op het vliegveld was niet echt veel te beleven. Gelukkig had ik een dagboek van Car gekregen, dus daar staan al mooi wat verhaaltjes in! Vanmiddag ben ik aangekomen op de luchthaven van Entebbe, tijdens de vlucht heeft mijn achterbuurman me vermaakt met zijn "spice-girls gezang"...hij kon het blijkbaar niet laten om lekker met de spice girls en zo nog vele andere zangers en zangeressen mee te zingen. Gelukkig duurde de vlucht maar een uurtje...en toen mn aankomst in Entebbe, echt zo mooi dit land! En warm! Het zou ongeveer 27 graden worden...maar het liep vandaag in ieder geval op tot 35 graden. Sander was in eerste instantie nog niet op het vliegveld, maar na niet al te lang te hebben gewacht kwam Jantien (ook een meisje uit Nederland dat hier vrijwilligerswerk gaat doen) en vlak daarna kwam ook Sander. Hij kwam samen met zijn zoontje Bastiaan en nog drie kinderen van vrienden van hem, echt stuk voor stuk schatjes! Sander en zijn vrouw Sara hebben nog een dochter, Nina...ook echt een schatje! Ze hebben in Kampala een stuk grond met daarop hun eigen huis, 2 gastverblijven en een kantoor (waar ik nu in zit). De eerste dagen zal ik sowieso bij hen blijven. Sara vroeg me of ik met haar mee wilde ouders bezoeken van kinderen van haar school (ze heeft zelf een schooltje opgericht), dus dat gaan we van de week doen. Morgen ga ik met Tim (een vriend van Sander) en Jantien Kampala in. Ook dan laat ik mn telefoon even simlockvrij maken (dat bleek hij dus niet te zijn!) en dan heb ik dus ook een Ugandees nummer. We zullen ook verschillende projecten langs gaan om te kijken waar ik aan het werk ga, en hetzelfde geldt voor Jantien. Ik heb nog zoveel meer te vertellen, maar het is bijna 20.00 uur (het scheelt trouwens 2 uren met Nederland en niet 1) en we gaan zo eten...dus ik moet er een eind aan breien. Morgen zal ik proberen om de rest te gaan schrijven...het is raar om hier te zijn, zo ver weg bij jullie...maar het voelt wel goed bij deze mensen hier!
Een zucht van opluchting ging er vanochtend door me heen, ooh...wat was ik blij toen ik mn inbox opende en zag dat ik mail had van Sander . Sander is degene die de projecten nu leidt in Uganda en hij is ook degene die me op komt halen van het vliegveld. Hij schreef dat er drie verschillende projecten zijn waar ik aan het werk zou kunnen. Een weeshuis in Kampala, een nurserey school in Kampala en een lagere school vlak buiten Kampala. Waar mijn voorkeur naar uitgaat weet ik niet, ze hebben alle drie iets dat me aanspreekt. Het weeshuis was wat ik in eerste instantie voor ogen had. Ze zitten echter op dit moment middenin een min of meer gedwongen verhuizing, dus het is afwachten wat ik daar voor ze zou kunnen betekenen. Bovendien zit het weeshuis in Kampala, iets waar mijn voorkeur in eerste instantie niet naar uitgaat, ik zou liever naar het platteland gaan... De nurserey school is een onderdeel van een gehandicapten project in Jinja (een andere plaats in Uganda), de school staat echter wel in Kampala. Of er in deze school lichamelijk of geestelijk gehandicapte kinderen worden opgevangen weet ik niet, maar beide doelgroepen spreken me aan. Wel ook hier het nadeel dat de school in Kampala staat. Eerst dus maar even afwachten wat ik van de grote stad vind..! Want dat is het...Kampala is bijna 2 keer zo groot als Amsterdam ! Ook de lagere school vlak buiten Kampala spreekt me aan, hier vangen ze weeskinderen op. Wat voor werk ik hier precies zou kunnen gaan doen is nog niet bekend, maar wat me hierbij erg aantrekt is dat het vlak buiten de grote stad is, dus een kleinere leefgemeenschap. Ik heb toch het idee dat je dan meer in de gemeenschap wordt opgenomen en meer leert over de cultuur.
Sander stelde voor om eerst een paar dagen bij hem en zijn gezin te komen om te acclimatiseren en dan te kijken welk project me het meest aanspreekt en welk project het best bij me past. Ik was zelf erg blij met deze tussenweg, zo heb ik zelf een beetje de touwtjes in handen waar ik heen ga en hoef ik geen overhaaste beslissingen te nemen. Bovendien kan Sander me dan wat meer vertellen over de projecten en misschien kan ik zelfs wel een kijkje gaan nemen!
Hmmm...drastische veranderingen voor mij. Ik heb vandaag contact opgenomen met vrijwillig wereldwijd omdat ik steeds maar niets van ze hoorde. Twee weken geleden werd me beloofd dat er binnen een week contact met me opgenomen zou worden, maar dit contact bleef helaas uit. Gister heb ik er weer een mailtje achteraan gestuurd en na vandaag weer niets te hebben gehoord was ik het een beetje zat. Maar gebeld dus... Patricia (van vrijwillig wereldwijd) had me twee weken geleden al verteld dat ze bezig waren met veranderingen in Uganda en dat het daarom even duurde voordat ik meer informatie kreeg over het weeshuis en over het gastgezin. Vandaag vertelde ze dat ze de contactpersoon in Uganda (Mark) hebben moeten ontslaan omdat ze hem niet konden vertrouwen. Dit betekende dat ze de vrijwilligers die in Masaka zaten weg hebben gehaald en over hebben geplaatst naar de hoofdstad Kampala. Nu was aan mij de keus of ik naar Masaka wilde gaan, waar geen Nederlanders meer zitten, of dat ik ook in een weeshuis in de hoofdstad wilde gaan werken. Na snel na te hebben gedacht heb ik (misschien een beetje overhaast) de keuze gemaakt om in Kampala te gaan bivakkeren de komende vijf maanden. Het kaartje dat ik dus leuk op mn weblog heb gezet klopt dus niet helemaal meer, en als ik nu echte zekerheid heb...zal ik meer informatie gaan geven over Kampala! Ik durf nu eigenlijk nergens meer vanuit te gaan...maar ze blijven zeggen bij vrijwillig wereldwijd dat het wel goed zal komen en dat het ook goed is gekomen met de vrijwilligers die er nu zitten. Nu de controle dus maar even uit handen geven en erop vertrouwen dat het goed zal komen !
Het is alweer even terug dat ik wat heb geschreven...dus het wordt weer eens tijd voor een nieuw berichtje! In mn vorige berichtje schreef ik dat ik mn visum heb aangevraagd en de papieren voor mn reisverzekering had opgestuurd. Ik heb mn visum inmiddels binnen, en ook de polis voor mn verzekering . Het is trouwens erg handig om je visum te regelen via de visumdienst. Anders moet je namelijk 2 keer naar het consulaat in Brussel om je paspoort te brengen en om je visum op te halen... en de visumdienst rekent maar 40,- om je visum te regelen. Het is dus niet alleen veel handiger om het op deze manier te doen, maar het is ook nog eens goedkoper!
Twee weken geleden ben ik begonnen met de inkopen doen voor Uganda. Van mn ouders heb ik een hele grote backpack gekregen...deze leek me toch iets makkelijker om mee te nemen dan mn mooie roze metallic koffer. Ook een first aid kit gekocht, die mag echt niet ontbreken...dus dan meteen maar de meest uitgebreide gedaan. Dit weekend ben ik bij mn nicht Baukje en haar vriend Vincent geweest in Groningen. Met Baukje ben ik ook weer inkopen gaan doen, we hebben muggenmelk met 40 % deet gekocht, druppeltjes om water te desinfecteren...ooh er zijn echt veel dingen waar je aan moet denken als je weg gaat ! Gelukkig heb ik een lijst ontvangen van Vrijwillig Wereldwijd wat ik ongeveer mee moet nemen... De missie om korte broeken te vinden is alleen wel mislukt...vreemd he?! In de winter !
Aanstaande donderdag over 3 weken ga ik weg... !! Aftellen..!!
Gelukkig...mijn arm heeft vorige week geen rare kleuren gehad, dus ik ben nog nooit in aanraking geweest met de tbc-bacterien ! Vandaag heb ik alle laatste post de deur uit gedaan... De aanvraag voor mn visum, aanvraag voor de reisverzekering, een kopie van mn ticket naar Vrijwillig wereldwijd en mn ontslagbrief naar de GGZ. Alle grote voorbereidingen zijn nu gedaan...alleen nu nog de inkopen doen en dan ben ik er klaar voor! Komende 6 weken heb ik het nog erg druk, veel afspraken om iedereen nog een keer te zien...en volgende week het geweldige scheikunde examen ! Zoals jullie nu begrijpen moet ik nu dus zitten te leren...maar ik kan het even niet opbrengen, dus zometeen maar weer aan de slag! Ik zou blij zijn als ik dat straks achter de rug heb...en dan maar hopen dat ik dan wel geslaagd ben!
De zenuwen voor Uganda beginnen nu wel een beetje te komen. Eerst waren het dromen om erheen te gaan, nu wordt alles zo langzamerhand werkelijkheid! Het is echt aftellen...over 6 weken zit ik er al! Ik ben zo benieuwd wat ik daar allemaal ga zien en ga doen, ik kan bijna niet wachten , maar eerst nog een paar gezellige weken hier in ons koude kikker landje met kerst, oud & nieuw en de afscheidsborrel niet te vergeten!
Ik ben mooi versierd met kleine pleistertjes en verwend met 6 prikken ...ja, ik kom net bij de GGD vandaan. 1 prik in mn been, 2 in mn rechterbovenarm, 2 in mn linkerbovenarm, 1 in mn linkeronderarm...én... 250,- lichter! Gelukkig is het voor het goede doel! Vrijdag moet ik weer terugkomen om te kijken of ik ooit met TBC besmet ben of dat ik ooit in aanraking ben geweest met de tbc-bacterieen, dan verschijnt er een van de komende dagen een grote rode bult op mn onderarm...! De mantoux test heet dit...nu maar hopen dat mijn onderarm zijn oude vertrouwde kleurtje houdt!! Ik ben ingeënd tegen hepatitis A en B, tegen gele koorts, DTP en buiktyfus. Heel wat prikken dus, maar nu wel veilig (en al over 7,5 week ) naar Uganda!
Ruim duizend euro lichter maar een ticket naar Uganda rijker.. ! Vandaag heb ik met "Vrijwillig wereldwijd" gebeld en alles staat nu vast. Nu moet ik nog een reisverzekering afsluiten en een visum aanvragen en dan zijn echt de grootste dingen geregeld! Ik vlieg op 1 januari om 14.50 uur van Amsterdam naar Londen, Heathrow. Vanuit daar vlieg ik naar Nairobi en daarna naar Entebbe. Ik vlieg op 28 mei terug en land op 29 mei om 15.30 uur in Amsterdam... Stel jullie willen me opzoeken , of er is iemand die ook overweegt om naar Uganda te gaan dan staan hieronder een aantal tips over tickets en de (reis-)verzekering.
Boek een ticket van Frankfurt of Amsterdam naar Londen en een apart ticket van Londen naar Etebbe, dit scheelt erg in de kosten. Vliegen vanaf Frankfurt naar Londen is goedkoper dan vanaf Amsterdam, alleen kan het door de reiskosten naar Frankfurt wel duurder worden. Let er wel op dat Londen meerdere vliegvelden heeft!! Veel verzekeringsmaatschappijen hebben geen reisverzekeringen voor een langere tijd (vaak tot ongeveer 50 achtereenvolgende reisdagen). Verweij verzekeringen heeft wel reisverzekeringen voor langere reizen tot 24 maanden. Vraag bij je verzekeringsmaatschappij voor je ziektekosten na welke medische kosten ze vergoeden in het buitenland. Vaak is het zo dat ze vaste bedragen hebben voor bepaalde operaties/behandelingen in een land. Als een plaatselijk ziekenhuis meer kosten berekend, dan zijn deze voor eigen rekening. Bij Verweij verzekeringen kan een medische kostendekking worden afgesloten. Bij het afsluiten van deze verzekering worden deze extra kosten wel vergoed. Voor een link naar de websites zie "mijn links".
Yes!! De datum van de selectiedag van verloskunde is bekend! Op 30 mei zal ik weer een SQ test moeten maken. Dit houdt in dat ik verder kan met de voorbereidingen... Ik heb gister de papieren voor "Vrijwillig wereldwijd" op de bus gedaan, dus dat wordt nu definitief! Ik zal morgen of overmorgen even met hen bellen om te vragen of alles zo geregeld is, want dan kan ik mijn vlucht gaan boeken! Wel spannend hoor...gister kwamen ineens de zenuwen toen ik besefte dat alles deze week definitief gaat worden ! Maar gelukkig heb ik er nog steeds heel veel zin in...
Na een lange zoektocht, een aantal keer verkeerd te zijn gereden en hier en daar een busbaantje mee te hebben gepakt waren we er eindelijk! De "Uganda dag" in Utrecht. Samen met mijn ouders wilde ik op deze dag informatie inwinnen over Uganda. Het werd georganiseerd door ICU, international contact Uganda. Deze organisatie werkt samen met andere (vrijwilligers-)organisaties waaronder "Vrijwillig wereldwijd" (de organisatie waarbij ik me heb aangemeld). Er waren verschillende stands met informatie over vrijwilligerswerk. Een erg leuke dag voor als je je nog niet hebt aangemeld bij een vrijwilligersorganisatie, want ze kunnen je hier veel informatie geven over wat ze daar precies doen. Maar goed, ik had me dus al aangemeld bij een organisatie...dus in eerste instantie viel het een beetje tegen. Totdat de opening begon van Sander van Zanten. Bij "Vrijwillig wereldwijd" hadden ze me verteld dat ene Sander me op zou halen bij het vliegveld en dat ik de eerste dagen bij hem zou blijven in Kampala (de hoofdstad van Uganda). Zou deze Sander dan de Sander zijn die mij op ging halen in Entebbe?! Er was natuurlijk maar één manier om daar achter te komen, vragen! En ja hoor, hij bleek degene te zijn bij wie ik mijn eerste dagen in Uganda zou vertoeven. Dit maakte mijn hele dag goed! Hij vertelde dat hij daar samen woont met zijn vrouw Sarah en zijn zoontje en dochtertje. Het is een erg aardige man...dus die eerste dagen zie ik sowieso helemaal zitten! Naast dat ik daar Sander heb ontmoet heb ik ook wat Ugandees eten geprobeerd...erg lekker moet ik zeggen! Wat het precies was en hoe het heet, dat durf ik niet te zeggen maar het was een soort brood met kruiden en een prutje erop met spinazie en sperziebonen (hmm...zo klinkt het niet zo lekker ).. Ook hebben we een stuk cashewnotencake geprobeerd, maar dit was een wat klef hapje...
Verder heb ik nog niet echt veel kunnen doen aan de voorbereidingen, niets eigenlijk want ik weet nog steeds niet wanneer de selectiedag van verloskunde is... Vandaag zal ik weer even bellen om te horen of ze al wat meer weten, en zodra ik meer weet, zal ik het ook weer laten weten op mn blog!
Ooh...voor een link van ICU kunnen jullie kijken bij mijn links!
Zoals velen van jullie zullen weten ga ik in januari naar Uganda om daar vijf maanden vrijwilligerswerk te gaan doen. Ik ben nu nog druk bezig met de voorbereidingen. Ik heb me aangemeld bij de organisatie 'vrijwillig wereldwijd'. Zij zorgen voor mijn werkplek en mijn slaapplek in Uganda. Ik zal bij en gezin in komen te wonen in een dorpje vlak buiten Masaka en ik zal gaan werken in een weeshuis. Over het gezin en het weeshuis heb ik nog geen informatie, dat krijg ik als alles vast staat. Dit jaar wilde ik in eerste instantie verloskunde gaan studeren, maar hiervoor is een strenge selectie. Hier ben ik dit jaar niet doorheen gekomen, dus ga ik het volgend jaar weer proberen. Dit jaar heb ik dus een tussenjaar en deze wil ik graag vullen met nuttig en dankbaar werk. Daarom heb ik ervoor gekozen om vrijwilligerswerk te gaan doen in Afrika. Uganda was in eerste instantie niet mijn eerste keus. Ik wilde graag naar Ghana maar Ghana zat 'vol'. Uganda en Ghana lijken erg op elkaar, alleen is Uganda qua vrijwilligerswerk minder ontwikkeld. Een grotere uitdaging dus!! Voordat ik de rest van mijn voorbereidingen kan treffen moet ik weten wanneer de selectiedag van verloskunde zal zijn. Deze zal ergens eind mei of begin juni zijn, en voor die tijd moet ik terug zijn. Welke datum ik dus precies terug zal vliegen, dat is nog niet bekend, en daarom kan ik ook nog niet verder gaan met de voorbereidingen. Zodra er meer ontwikkelingen zijn kunnen jullie dat hier lezen... Nu eerst maar eens uitzoeken hoe dit bloggen precies werkt !
Over mijzelf Welkom op mijn weblog over het vrijwilligerswerk dat ik (ga) doe(n) in Uganda! Mijn naam is Sanne van der Vlugt en ik ben 21 jaar. Ik woon in Leeuwarden en ik ben momenteel aan het werk bij de Aegon en bij de GGZ. Ik wilde in eerste instantie verloskunde gaan studeren dit jaar, maar helaas zit hier een erg strenge selectie op en kwam ik er niet meteen doorheen. Dat houdt in dat ik dit jaar niet ben gaan studeren maar dat ik geld ben gaan verdienen om vijf maanden naar Uganda te kunnen gaan. Ik zal daar gaan werken in een weeshuis, vlakbij Masaka. Op deze weblog kun je zien wat ik mee maak in Uganda en kun je ook informatie vinden over Uganda en de voorbereidingen die getroffen moeten worden om een reis zoals deze te kunnen gaan maken.
Foto's
Jantien en ik
Babidia, Nina en ik
Babidia en ik
Jantien haar verjaardag vieren
Sarahs schooltje
Het met bananen lopen op mn hoofd gaat me nog niet zo goed af
Trommelen met Noah
Wandelen met Paul en Frederico
Ik in operatiekleding
Ik in traditionele kleding op een ceremonie
Hans, Peter, Renate en ik op het feestje van de ambassade
Raften op de Nijl
Foto's gastgezin
Huis van het gastgezin
Huiskamer
Slaapkamer
Deel van het gastgezin; genietend van een overheerlijke hollandse stroopwafel
Gastgezin met wat bezoek van familie (oa Jajja, dat is de oma van 106 jaar oud)
Daphney, het buurmeisje van het gastgezin dat vaak bij ons is.
Roy, Jantien en ik in traditionele kleding
Jantien en ik matoke pellen
Jantien en ik matoke koken
Dansen met het gastgezin
Nog meer dansen
En nog meer dansen
Ze krijgen niet genoeg van het dansen
Dus we dansen vrolijk door
Mama Moeto (onder) en Margreth (boven), de moeder en tante van het gastgezin
Buurmeisjes die kind aan huis zijn bij het gastgezin
Little Margreth (nichtje van het gastgezin)
Naar een begrafenis in Gomez (traditionele kleding)
. Sander is degene die de projecten nu leidt in Uganda en hij is ook degene die me op komt halen van het vliegveld. 
!
! 
! Gelukkig heb ik een lijst ontvangen van Vrijwillig Wereldwijd wat ik ongeveer mee moet nemen...
! 
! Vandaag heb ik alle laatste post de deur uit gedaan... De aanvraag voor mn visum, aanvraag voor de reisverzekering, een kopie van mn ticket naar Vrijwillig wereldwijd en mn ontslagbrief naar de GGZ. Alle grote voorbereidingen zijn nu gedaan...alleen nu nog de inkopen doen en dan ben ik er klaar voor! Komende 6 weken heb ik het nog erg druk, veel afspraken om iedereen nog een keer te zien...en volgende week het geweldige scheikunde examen 
! Zoals jullie nu begrijpen moet ik nu dus zitten te leren...maar ik kan het even niet opbrengen, dus zometeen maar weer aan de slag! Ik zou blij zijn als ik dat straks achter de rug heb...en dan maar hopen dat ik dan wel geslaagd ben! 
, maar eerst nog een paar gezellige weken hier in ons koude kikker landje met kerst, oud & nieuw en de afscheidsborrel niet te vergeten! 
Boek een ticket van Frankfurt of Amsterdam naar Londen en een apart ticket van Londen naar Etebbe, dit scheelt erg in de kosten. Vliegen vanaf Frankfurt naar Londen is goedkoper dan vanaf Amsterdam, alleen kan het door de reiskosten naar Frankfurt wel duurder worden. Let er wel op dat Londen meerdere vliegvelden heeft!!
! Maar gelukkig heb ik er nog steeds heel veel zin in...
