In deze blog wil ik laten kennis maken met mijn passie: glaskralen branden of 'lampworking'. Werken met glas is echt fascinerend, vooral omdat het een materiaal is dat uitnodigt om steeds iets nieuws uit te proberen.
Ik heb geen echte voorkeur voor transparant of opaak glas. Bij
transparant glas zie je dadelijk dat de kraal uit glas gemaakt is, maar
opaak glas geeft - volgens mij - meer mogelijkheden. Een goed compromis
is dus een kraal waar de twee samen gebruikt worden.
Oorbellen: leuk om te dragen, leuk om naar te kijken. Twee juweeltjes
die je look kunnen complementeren. Het is ook een van die dingen die ik
zeer graag maak en vaak gebeurt het dat ik aan de brander zit en denk:
'Zo een kraal maak ik nog, dan kan ik er oorbellen van maken'.
Murrini maken leek me in het begin vreselijk moeilijk. Maar dat kleine
stipje met die haarfijne lijntjes kunnen zoveel bijdragen aan een kraal
dat ik het zeker wou kunnen. In het begin heb ik wat zitten sukkelen
maar nu vind ik het zo leuk dat ik mezelf moet inhouden om geen te grote
hoeveelheid te maken. Vooral omdat je van een getrokken staaf zeker
vijftig murrinischijfjes kan knippen wordt de stock vaak erg groot.
Eens als je de truck beet hebt, wil je blijven experimenteren met
kleurencombinaties en verschillende glassoorten. Nochtans leveren alleen
opake glassoorten en zilverglas de mooiste resultaten.
Glaskralen branden is een feest: zoveel kleuren die beschikbaar zijn.
En dan kan je nog kiezen tussen transparant, opaak of semi-transparant.
Om het compleet te maken bestaat er dan nog zoiets als glaspoeder zodat
je weer een heel nieuw kleurenpalet krijgt. Sommige glassoorten
veranderen van kleur onder invloed van de soort vlam (of je veel of
weinig zuurstof gebruikt). Is het dan te verwonderen dat je uren
achtereen aan de brander kan zitten? Iedere glasfabrikant heeft zijn
kleurenpalet. Bij Cim (Creation is Messy) geven ze dan nog eens
fantastische namen als Bordello, Dirty Martini, Tuxedo, Razzleberry...
De namen alleen al geven je zin om die kleuren te gebruiken. Bij
Vetrofond hebben ze Odd Lots met namen als Cosmic Storm, Petrified
Woods, Jungle Twilight... Wie verzint die namen? Geweldig vind ik ze.
Ik
hou van alle kleuren. Dat merk je als je in mijn kralendozen kijkt.
Noem een kleur en ik heb er zeker een setje kralen van gemaakt.
Afgelopen dagen heb ik wat geëxperimenteerd met stringerwerk, dit is met
een zeer dun getrokken glasstaafje tekeningen maken. Het opzet was
kralen te maken die op steentjes leken en daarop primitieve tekeningen
te zetten. De kraaltjes voelen echt aan als steentjes en als je ze in je
handen beweegt klinken ze zelfs als kiezeltjes. De tekeningen zijn niet
altijd wat ik ervan hoopte te krijgen maar ze lijken in ieder geval
zeer primitief!
In het Nederlands bestaat geen woord dat precies
hetzelfde weergeeft als het Engelse 'Lampworking'. Als ik aan iemand
probeer uit te leggen wat mijn passie precies inhoudt ben ik haast verplicht om er materiaal en foto's bij te halen om het duidelijk te maken. Dus:...
Aan een brander werken is ontzettend verslavend. Er is altijd wel
iets nieuws uit te proberen en voor je het weet is het hoog tijd om er
een punt achter te zetten.
Als ik kralen maak, doe ik ze meteen in
de oven. Ik programmeer de oven voordat ik begin te werken. Soms zet
ik de oven op 4 uur gezet; daarna begint hij automatisch met het
afkoelingsproces. Vier uur lijkt lang, en toch moet ik me dan met de laatste
kraal haasten om hem nog op tijd in de oven te steken.
Een paar voorbeeldjes van wat ik gedurende de kerstvakantie gemaakt heb:
Ik heb er lang over zitten twijfelen of ik het zou
aandurven aan een blog te beginnen. Vooral omdat ik vaak alles wat met
administratie - zelfs in de ruimste zin van het woord - te maken heeft,
zeer snel opgeef. Maar omdat ik niet iedereen in mijn directe omgeving
kan blijven lastigvallen met mijn grootste passie, gooi ik het maar op
het net.
Wat mijn grootste passie is? Glaskralen maken - of zoals ze in het Engels zeggen: lampworking.
Aan
een brander zitten, glas smelten, experimenteren met kleuren en
vormen... Er gaat bijna geen dag voorbij of ik heb een paar uur in mijn
atelier gezeten. Lekker relaxen, lekker zen. Het glas is mijn canvas,
penseel en verf...
Duizenden kralen heb ik al gemaakt. Soms
ben ik blij met het resultaat, soms ben ik gefrustreerd. Sommige kralen
zijn in juwelen verwerkt, honderden liggen nog te wachten in dozen op
een bestemming. Van sommige setjes kralen weet ik al wat ik ervan ga
maken, andere zullen waarschijnlijk nooit gebruikt worden.
Deze kralen heb ik vorige week gemaakt. Ik heb er zo 7 en ben er de
hele namiddag aan bezig geweest. Oorspronkelijk dacht ik er twee te
maken voor oorbellen. Ik moet er dan toch een aantal maken om er zeker
van te zijn dat ik er twee dezelfde heb. Toen ik ze de dag nadien uit de oven
haalde vond ik ze dan toch te zwaar voor oorbellen. Ja, en nu zit ik
met 7 leuke kralen die waarschijnlijk voor lange tijd in een doos
belanden.
Nog even een voorbeeldje van oorbellen die ik dan wel gemaakt heb:
