Jaja het opgraven zit er voor deze campagne weer op. Spijtig , maar niet getreurd...we stoppen nog niet met werken. Vanaf vandaag zal ik Noach en Ben een beetje helpen in het depot onder het toeziend oog van Lauwers. Het is hier nog steeds veel te warm naar mijn zin en wil dan ook niets liever dan naar huis. Beetje koelte zal me deugd doen. Nog steeds zit er eentje heel fel in mijn hartje te spelen. Ok werk roept , dus ik ga straks verder schrijven.
Kijk nu een keer , de tweede dag op rij en ik ben er geraakt. Nog steeds is de hoofdpijn aanwezig. Wat betreft de titel van deze post... Ik ben weer maar een "ziek" volgens sommige. Ik heb wel altijd iets aan de hand. Kan ik er aan doen dat ik een heel zwak immuunsysteem heb. Ongelooflijk hoe de mensen hier soms denken. Maar ik zal hier maar niet te veel over vertellen want anders ben ik weer de boeman. Volhouden is de boodschap. Iedere dag is een dag dichter bij huis. Vorig jaar liep ik ook al 7 weken met een lip tot op de grond omdat ik naar huis wou , wel nu loop ik niet met een lip tot op de grond en ik wil naar huis. Moest mijn zoetje niet komen in augustus , ik had misschien al terug op het vliegtuig naar huis hebben gezeten nu. Verder mis ik het werken op Tepe Düzen. We hebben coole hardwerkende werkmannen die niet verlegen zijn om een grapje uit te halen. Wat moet je doen om regen te krijgen in Turkije...inderdaad een slang in brand steken. Spijtig genoeg heb ik de slang niet kunnen zien want ik lag ziek in mijn bed. Vermoeidheid zou er ook te maken kunnen mee hebben , maar ik heb vooral weer enorm veel last van mijn maag. Niet dat dat in België anders is , maar als je niets kan eten en je moet een gans dag werken...daar is gewoon geen beginnen aan.
Voorlopig ga ik het hier bij laten en ga ik mij concentreren op mijn tweede zit dit weekend.
Nee , het is geen fout in de titel van het bericht. Ik heb letterlijk een boks gekregen van een frigobox. Door de felle wind hier heb ik het deksel van een frigobox tegen mijn hoofd gehad. Niet zo erg zou je denken , wel wel...bij Anneliesje is het altijd iets speciaals. De zotste manier om een lichte hersenschudding te krijgen ...dan moet je bij mij zijn. Barstende hoofdpijn is het gevolg van de klap tegen mijn hoofd. Dit hier nu zo zitten typen doet mij enorm veel pijn en ik voel de plek waar ik het deksel tegen mijn hoofd heb gekregen dan ook bonken. Ik had beloofd om hier iedere dag iets te schrijven maar dat lukt me dus niet. Geen tijd en meestal doodop. Ik ben nog maar twee weekjes hier en ben al aan het aftellen naar het moment dat ik er eentje ga terug zien. Ik heb nog nooit zoveel last gehad van heimwee dan nu. Het maakt me niet uit wat het me kost ,maar ik stuur elke dag verscheidene smsjes. Ik zal dus enorm blij zijn als ik terug "thuis" ben. Zoals ze thuis soms zeggen , ik heb nen thuis en nen thonzent. Hoe dat ik dat laatste juist schrijf in het dialect mag me een raadsel wezen. In iedere geval ik heb dus twee plaatsen waar ik "thuis" ben. Maar eentje heeft op dit moment veel meer de voorkeur. Als dromen bedrog zijn , dan heb ik een probleem ! Het eten heeft hier ook weer zijn werk gedaan en speelt weer parten op mijn maag- en darmsysteem. Geen wonder natuurlijk doordat de afwisseling zo miniem is. Ik ga het hier bij laten want mijn hoofdje houdt het echt niet langer meer uit.
Wiihhhhii ben er nog eens geraakt !! Het is hier HEET !!! Supertof allemaal...ik geniet van de meer zelfstandige sfeer op Tepe Düzen , nog wel moeten luisteren naar iemand maar wel je eigen ideeën kunnen delen met de supervisor. De supervisor ons Vyncke !!! Het is eten blijft hier super slecht en de mensen super vriendelijk. Heb vandaag mijn broek gescheurd en dan nog wel op een vrij genante plaats. De site is echt de max , alleen ontbreekt de schaduw een beetje zodat ik nu met een rood snoetje loop en met een superbruine nek al naar twee dagen. Ik mis mijn schatje echt enorm , nog maar de vijfde dag een mijn hartje doet dubbel zijn werk als ik haar hoor of haar berichtjes lees. Ik geniet van elk moment dat ik aan haar denk. Voor de rest zijn onze werkmannen zalige kerels , waar je jezelf ziek mee kan lachen. De pogingen om engels te spreken zijn dan ook hilarisch , evenals het turks van Jonas. Ik versta er heel veel van maar het praten...ben een bangerikske daarin. Ik ging dus iedere dag hier iets proberen te zetten maar dat gaat me niet lukken , van zodra ik de kans zie laat ik iets weten. De ene hoort al meer van me dan de andere , maar ja ik heb dan ook een favorietje. Ik ga hier bij laten en tot de volgende
Mijn begrip voor proffen is sinds gisteren ver te zoeken. Gelukkig zijn er nog proffen die wil rekening houden met iemand die in het buitenland zit. Voor deze prof (noem geen namen, maar ivm Griekse godsdienst) stijgt mijn achting. Ik vond het al een toffe man om examen bij af te leggen en nu zijn begripvolheid stelt me zeer positief. Voor hem is het helemaal geen probleem dat ik mijn examen op het einde van de tweede zittijd doe. Daar kan ik jammer genoeg niet bij iedereen zo over spreken. De prof waar ik jaren bewondering voor heb gehad ligt nu ergens in de onderste schuif, zelfs nog onder iemand die veel met de voorhistorische mens in contact komt. Hij is tenminste eerlijk en oprecht en zegt waar het op staat. Bij hem weet je of je geslaagd bent of niet. Eerlijkheid en oprechtheid , twee zaken die bij iemand moeten aanwezig zijn vooraleer ik iemand ten volste kan appreciëren. En kijk , wie het niet oprecht doet deze twee dingen valt na een tijdje door de mand. Ondertussen keer ik dus terug naar huis op 17 augustus , met spijt in het hart maar ja...het is nu eenmaal zo. Ik moet er mij bij neerleggen en het aanvaarden dat ik het voor het zoveelste jaar aan mijn broek heb. Ik zal eens laten zien dat ik het wel waard ben om af te studeren en dat ik geen kinderlijke papers inlever. Kritiek wordt al gauw gegeven , maar ik vind dat ze eerst maar eens in hun eigen bord moeten kijken vooraleer ze iemand op de rooster leggen. Wees niet achterbaks , hang niet het sympathieke wezentje uit als je dat niet bent. Bah...krijg er kippevel van.!!! Maar ja ...denk maar niet dat ik niet ga genieten van mijn verblijf in Turkije want dan hebben ze het grondig mis. Het enige waar ik mij ga laten door kennen is het gemis van mijn lief. Ik zal een stress konijn zijn maar ja konijntje zijn soms ook leuk. Ik ga genieten van mijn weken in Turkije net zoals vorig jaar en ja ik zal iets harder moeten werken maar ja , dat is gewenning zeker. Ik hoop dat ik tegen vanavond mijn gedachte een beetje op nul kan zetten zodat ik tenvolle kan genieten van de laatste avond met mijn zoetje. Mits ik waarschijnlijk weer kinderlijk en naïef een het schrijven ben ga ik het hier op houden voor vandaag. Vanaf morgen gaat het weer wennen worden aan een Turks toetsenbord. Indien nodig je kan mij bereiken op het nummer: ..... Lol ben niet gek ze ...neeje diegene die mijne nummer moeten hebben , hebben die al.
Jaja , het noodlot heeft toegeslagen of ja misschien is het gewoon toeval. Ik heb een tweede zit aan mijn broek. Wat ook wil zeggen dat ik vroeger naar huis kom. De 17de augustus steken ze mij terug op het vliegtuig. Ik heb toch maar het zekere voor het onzekere genomen. Ik wil mijn jaar niet op het spel zetten dus komt Liesje vroeger terug naar huis. De enige positieve noot hieraan is dat ik mijn schatje minder lang ga moeten missen dan eerst gedacht. Ok ik ga ze dan waarschijnlijk ook moeten missen want ik zal extra hard moeten blokken en moet dan thuisblijven, maar ze gaan mij er verdorie niet onder krijgen. Ze spelen al genoeg met de studenten hun voeten. Mijn beste maatje , Saar...we nemen ze inderdaad dik en vet terug...we zullen eens laten zien wie we zijn meid.
Ondertussen staat mijn valies gepakt. Ze zit even vol als voor 2 maanden maar och ja...kom tenslotte maar 2 weekjes vroeger naar huis. Ik ga daar tal van papers moeten schrijven maar dat komt hopelijk allemaal in orde en ik hoop dat ze mijn maatjes ginder mij ook een beetje steunen want ik ga het nodig hebben. Hoe ik het allemaal ga klaarspelen is een zeer groot raadsel....Hoe gaat dat liedje weer..."Als ik kon toveren kwam alles voor elkaar ".
AAAaaaahhh het printertje drukte verkeerde dingen af. Buiten dit alles is de nacht ook alles behalve goed verlopen. Zo slecht geslapen ....mijn eigen schuld...Annelies denk eerst tien keer na voor je iets zegt waarvan je later spijt krijgt. Zet het moois wat gaande is niet op het spel door dingen te zeggen en te denken die eigenlijk zinloos zijn. Ik moet mijn hart volgen en mijn verstand laten rusten. Huilend door de nacht ...het is er aan te zien. Ik ben precies een zombie. Wallen onder de ogen alsof ik in maanden niet meer heb geslapen. Zo bleek alsof ik al weken niets meer eet. Ondertussen staan we weer een dagje korter bij het vertrek. Diegene die met mij moeten samenwerken zullen heel wat van me moeten verwerken die 40 werkdagen. Mijn gedachten gaan zeker en vast afdwalen, meerdere malen per dag. Ik moet nog vertrekken en ik verlang nu al naar augustus en dan vooral het weekje waarin ik mijn schatke ga zien. Het gaat me superveel deugd doen...iets om naar uit te kijken. Oppassen , wil hier geen mensen op voetstukjes plaatsen of andere zich minderwaardig laten voelen. Maar naar mijn lief uitkijken ... toch net iets specialer dan de rest. Rond 17uur mag ik mijn thesis gaan halen , jaja een blok van 340 pagina's...het is de moeite!! Kijk al uit naar de moment dat er eentje thuiskomt.....
Weer een dagje korterbij het vertrek en het gevoel dat ik moet gaan afscheid nemen knaagt nog een beetje harder dan gisteren. Het goede nieuws dat ik kan melden is.......Mijn thesis is AF !!!!!!!!!!!!!! Gedaan met de stress voor die papierbundel ...het is genoeg geweest!!! Mijn printertje doet op dit moment overuren. Ok...tot morgen
Dit jaar valt het vertrek me net iets zwaarder dan vorig jaar. Ik moet hier in België een lieveke achterlaten. Het is niet dat ik niet graag naar Sagalassos terugkeer maar mijn hartje blijft hier achter. Tranen met tuiten huil ik de laatste dagen. Iedere keer dat ik denk aan zaterdagmorgen scheurt mijn hartje. Ik weet het wel , de liefde zal sterker worden en het verlangen alsmaar groter, maar toch zullen mijn gedachten vaak afdwalen naar België. Desondanks dit feit zal ik met een goed gemoed beginnen aan de komende campagne. Ik zal zeer tevreden zijn als ik mijn turkse maatjes terug zie . Ik ga proberen om hier elke dag iets neer te zetten , maar of me dit gaat lukken weet ik niet.