Iedereen kent het spel Mens Erger Je Niet, en iedereen heeft er wel eens ferm de krul van gekregen. Nu is de federale regering van ons minuscule landje Mens Erger Je niet aan het spelen met ons Vlamingen. En telkens als je een vraag stelt die je nauw aan het hart ligt, geven ze je een uitleg dat eigenlijk nergens op slaat. Onze generatie leeft zo raar in vergelijking met hoe onze ouders en grootouders leefden. Neem nu kinderopvang, Als je je kind 5 dagen per week naar de opvang stuurt, ben je met twee verdieners, moet je iets meer dan de helft van één van die lonen afgeven zodat een ander voor je kind kan zorgen. Je hebt dan net niet genoeg van dat ene loon om de huishuur of -afbetaling te betalen. Toen ik klein was verdiende mijn ouders praktisch even veel als mijn partner en mezelf, het grote verschil was toen wel dat de huur of kost prijs van de woning 60% goedkoper was dat het in de hedendaagse tijd is. Mijn ouders gingen ieder maand boodschappen doen en betaalde voor een volle boodschappenkar Nog geen 5000BEF of ongeveer een 125,00. En we aten daarvan met z'n 5. Als je nu boodschappen gaat halen voor de zelfde waarde, heb je een bodempje gevuld in die zelfde boodschappenkar, en als je er dan met 3 personen een week en een half mee toekomt, ben je als zeer zuinig geweest. Maar geen enkele Vlaamse partij besteed tijd aan de overlevingstocht die 75% van de bevolking aan het leveren is, maar ze verdoen liever het geld en de tijd van de bevolking om te zeveren over een kieskring (wettelijk of niet) en vullen hun magen liever met dure etentjes.
Mijn raad aan al die decadente politieke grootmeesters, eet een BELEGD BROODJE MET KAAS, het zal de belastingbetalers op het eind van het jaar wat minder kosten dan die kreeft of die biefstuk die op jullie bord nu ligt tijdens al die zeer lange onnodige vergaderingen. Want het interesseert ons op dit moment in deze economische crisis geen klop, want het helpt ons niet om uit de penarie te komen. Doe deze bewuste kiezen een groot plezier; Als er nog eens een dergelijk biefstuk voor je neus ligt hoop ik dat je als minister of parlement afgevaardigde je zeer schuldig voelt, want niet iedereen kan zich zo'n lekker stukje vlees permitteren. Als je een oplossing zoekt voor de stijgende werkloosheid, leg dan per grote van woning een limiet op van huurprijs, en geef de gezinnen kans om hun eigen kinderen op te voeden zonder dat ze een risico hebben om in armoede te vallen. Zorg dat jonge ondernemers een weg kunnen vinden tussen al die verdomde paperassen die meer tijd vragen om ze correct in te vullen. Want bedenk al de tijd dat ondernemer er moeten insteken, minder tijd overlaat om effectief te gaan werken want, onze dag bestaat uit maar 24 uur.
Het komt er op neer, moest ik als mama ( en iedere moeder die dit wilt) van een kind zo klein als het mijne 400,00 per maand krijgen om mijn huishouden te runnen (wat iedere moeder weet, een fulltime werk is) en mijn kind evenwichtig op te voeden tot een productieve volwassene. Dan is de werkloosheid ook wat minder, stimuleer je toch de economie verder, en vooral is deze mama een gelukkige mama, en zoals ieder gezin weet als de mama blij is, is iedereen blij. Je vraagt je wel af hoe dit in godsnaam kan gefinancierd worden. Wel als volgt, iedere economische vluchteling die vanaf 1juli 2010 probeert binnen te komen in ons land weigeren voor een periode van een jaar, zou je al verder staan, je bent dan niet verplicht om hen in een hotel te vestigen en dwangsommen te betalen. Want als het effectief waar is dat zon gezin die gestrand is in een hotel, 500,00per dag per persoon krijgt, dan neem ik met veel plezier een vliegtuig naar Marokko en terug om dat ook te krijgen.
Want als wij als bevolking van België iedere Eurocent moeten keren in onze handen voor we het uitgeven, omdat onze regering liever geld door deuren en ramen smijt naar mensen die denken dat ze het hier beter hebben, dan vraag ik me af waar de prioriteit van onze gekozen afgevaardigden eigenlijk wel ligt. Ik kan dan enkel bedenken dat hun prioriteit in hun portemonnee zit.
Zeg nu eerlijk die lonen van onze gekozen afgevaardigden zijn toch ook absurd, ze krijgen een vaste maand loon zonder dat er eigenlijk wordt bijgehouden hoeveel ze eigenlijk effectief aan het werken zijn, en dan spreek ik niet over aanwezig zijn of over hun maaltijdjes, maar zet gewoon een prikklok voor de deur waar ze moeten zijn en geef ze ook het zelfde uurloon als iemand die voor het ministerie werkt. De bevolking heeft dan tenminste een accuraat idee van wat er daar gepresteerd wordt, en als ze evenveel moeten werken als de rest van de bevolking zullen ze misschien wat meer aan de centen van de staatskas denken voor er geld wordt uitgegeven. Ik ben ook van het idee dat ontslag mogelijk moet zijn als er geconstateerd wordt dat er sprake is van onwettige afwezigheid.
En zo kom ik terug bij het spel Mens Erger Je Niet, de federale staat is al volop het parkoer aan het bespringen terwijl ik met mijn paarden steeds braafjes terug naar de beginplaats worden gezonden, en dit terwijl er eigenlijk niemand van de medespelers de menselijkheid heeft om eventjes halt te houden en te luisteren.
Als je dit dan ventileert aan de mensen die in het zelfde schuitje zitten krijg je het commentaar, erger je er niet aan, want het zal nooit veranderen. Aan ieder verkozen afgevaardigde van de bevolking stel ik nu de oprechte vraag: Vinden jullie dit zo normaal dat de bevolkingsmoraal en bevolkingsgeloof zo laag is? En wat gaan jullie er aan doen?
Is er nog hoop dat er nu na de verkiezingen van 13 juni2010 eindelijk belangrijker zaken op de politieke agenda gaan komen, en B-H-V vergeten wordt? Dat zaken zoals Kinderen, School, Gezondheid, Werk en Inkomen op de voorgrond geplaatst worden of is deze politieke generatie van plan om de puinhoop nog eens door te schuiven naar onze kinderen?
Of zijn wij de politieke generatie die de fouten recht trekt en onze kinderen de mogelijkheid geven om met een schone lei te beginnen?
Ik verwacht eigenlijk wel een antwoord van jullie want anders wordt deze bewuste kiezer een kiezer die bewust de verkiezingen boycot, al moet ik met spandoeken voor de kieslokalen staan, en eigenlijk zou dan jullie schuld zijn, omdat ik dan het beetje vertrouwen die ik had in de politieke bevolking volledig kwijt zal zijn.
Met vriendelijke groet van een zeer bezorgde mama,
