Hey, hier wee wat nieuws uit het zaaalige Afrika. Deze morgen zijn we, na het ontbijt, om 09.15 u vertrokken richting Kaapstad voor onze laatste dagen ZA Eerste stopplaats was in Swellendam, 2² oudste stadje van ZA en hier vertoeven heel veel Belgen. Via de N62 (ook de langst(e wijnroute van de wereld) rijden we via Ashton, Arabella, Robinsonvallei verder richting hoofdstad. We doen onze laatste bergpas en moeten nog door een 3,9 km langen tunnel om tenslotten in Kaapstad aan te komen. We gaan lunchen en wachten af of de dikke wolken boven de Tafelberg zullen wegtrekken? De gids besluit het programma te veranderen en we leggen eerst een bezoek af aan het Afrikaans Taalmonument : dit monument werd in 1975 opgericht ter herinnering aan een beweging die 100 jaar eerder in Pearl begon en die met succes streefde naar erkenning van het Afrikaans als officiële taal. Daarna bezoeken we de wijnboerderij van Laborie waar we 4 verschillende wijnen mogen proeven en één cherry-porto- dessertwijntje. Maar zoals we al eerder vertelden, het is hier ALLEMAAL hele lekkere wijn. Na de proeverij hebben we de gelegenheid om evt een flesje (of meer) te kopen en we besluiten om enkele sherry-porto wijntjes mee te nemen. Ondertussen blijken de witte wolken boven de Tafelberg open te trekken en rijden we naar deze toeristische trekpleister. De Tafelberg wordt door de plaatselijke bevolking gewoonweg de berg genoemd. Het bezoek aan Kaapstad is niet compleet zonder een overzicht over de stad vanaf de top van die berg. De rit met de kabelbaan naar de 1086 m hoge top, duurt slechts 6 minuten. OP de top aangekomen waar het wel enkele graden kouder is en veel wind, genieten we van het buitengewoon zicht over Kaapstad. Prachtig ! Van hieruit vertrekken we naar ons hotel in Kaapstad zelf, Cape Town Lodge. Niettegenstaande we hier in het centrum van de stad liggen, missen we nu al de lodges ver buiten de drukte en in de natuur Na het avond eten, even bloggen en dan naar bed want morgen verwacht onze gids de groep om 08.00 u aan de bus voor onze tocht met boot naar de pinguins enz Verslag volgt. Baie groet van ek.
Gaan we deze dag overleven ?
Nadat we onze nacht hebben doorgebracht in de lodge hiernaast, kunnen we om 07.30 u ontbijten bij de groep. We hebben een rustige ochtend, diegene die willen kunnen met de bus tot het stadje Outshoorn rijden en daar rustig rondkuieren tot het dagprogramma begint. We besloten met zn vieren en Marc mee te rijden. Outshoorn is een steeds populairder wordende bestemming voor een dagtocht als zijsprong vanaf de eigenlijke Tuinroute. Het kan er bloedheet worden in de zomer. Om je een voorbeeld te geven : vorige week was het hier nog 46°, vandaag echter 24° en hier waren de inwoners erg gelukkig mee. Wij wat minder want het heeft dan ook nog geregend. Maar die buien trekken even snel weg dan dat ze opkomen. We wandelden wat rond in de zijstraatjes en er bleek veel armoede te zijn. Kinderen liepen er blootsvoets door de straten. Mannen, maar ook vrouwen waren precies al goed dronken of stoned. Ze zagen er verschrikkelijk uit Deze plaats staat ook bekend voor het fokken van struisvogels en bezoeken dan ook een struisvogelboerderij. We kregen de kans om een ritje op die beesten te maken, maar niemand was kandidaat en daarom werden de plaatselijke jockeys gevraagd om een demo rit te geven. Lachen geblazen want het was een komiek zicht. Wist je dat struisvogelleer het duurste leer van alle andere soorten is ? Na een lekker kopje koffie of thee (die we kregen van de plaatselijke struisvogelkweker) reden we 32 km verder naar de Cango Caves. Ja weeral rijden, weet je dat we deze 14 dagen een 3.387 km moeten afleggen om alles te zien ?
De Cango Caves vormen slechts een klein deel van een enorm complex van druipsteengrotten (stalagmieten en stalagtieten) onder de Swartbergen. Voordat we de grotten ingaan, lunchen we daar in het restaurant en vertrekken dan voor een uur durende rondleiding met gids, die ons voert door drie van de grootste grotkamers. Prachtig die gevormde rotsen die voor ieder een andere betekenis kent. Van hieruit reden we de Swartbergpas op, één van de mooiste berpassen van ZA. De steenslagweg is uitgeroepen tot nationaal monument. Voor we tot aan de top reden (maar liefst 1.800 en m hoog) moesten we overstappen in een kleinere autocar met andere chauffeur, tevens gids en die reed over de machtige Swartbergen en kronkelt zich in talloze scherpe, blinde haarspeldbochten, ZONDER AFSLUITING ! (ja Melt, dat had iets voor u geweest) De vergezichten zijn prachtig¸maar het is niet bepaald een rit voor mensen die hoogtevrees hebben. Ik dacht dat onze laatste minuten waren geteld, daarom de tittel Oef we haalden de top en terug tot aan Kobe Se Gat een plaatselijk restaurant waar we een echt Afrikaans diner kregen en heerlijk smaakte en waarna we terug naar onze lodge keerden. We gingen onmiddellijk naar onze kamers want we waren best moe, allez, ikke dan toch . En de Guy heeft last van t pootje (dikke voet ten gevolge van teveel alcohol en eten) Morgen is er opnieuw een dag (al begint het einde aardig in zicht te komen) en doen we terug een safari. Leuk om nog eens iets anders te doen. Nu slapen om morgen uitgerust aan de tiende dag te kunnen beginnen. Groetjes van ons. X
O6.30 u terug die vervelende telefoon Opstaan en vooruit. Nog wat moe, maar voor een rustige dag, laden we voor de zoveelste keer onze valiezen in en uit. (dat kan ik toch niet goed gewoon worden).
Allemaal in de bus en we rijden naar het plaatselijk staatschooltje in Plettenbay. Project van Tia Hellebaut noemt Born in Africa. We bezochten een klasje van het eerste leerjaar. Zij zongen voor ons een reeks liedjes, dansten, deden acrobatische oefeningen en liepen op de catwalk. Wat zijn ze toch schattig die kleine zwartjes. De leerkracht vertelde de ganse historie van de kinderen in de sloppenwijken, het was zo aangrijpend dat Monique met tranen in de ogen afscheid nam van de kleintjes. We deelden onze snoep en andere hebbedingetjes uit waar Isabelle dolgelukkig mee was. Zij vertrok deze week met een deel kinderen op kamp en kon ze dan met veel lekkers verwenen. Wie had er natuurlijk de grootste zak mee ??? Na ons schoolbezoek reden we via de sloppenwijk naar het winkeltje waar de moeders van de kids allemaal kralenkettingen, -armbanden enz. maakten. Onze rit ging verder naar het stadje Krysna, deze stad staat bekend om zijn overheerlijke oesters en lekkere verse vis. Inderdaad ons middagmaal hebben we daar gegeten, nog wat rondgekeken in de winkelstraten en een kaartje naar mijn werk verstuurd (weet niet of het aan gaat komen maar heb alvast de bewijzen op foto). Nadien rijden we verder via de tuinroute naar onze Lodge The Thorntree Country Lodge. Onderweg werden we nog onverwacht getrakteerd door Lowi, onze gids, in heerlijke, versgeplukte druiven. Deze druiven waar ze de witte wijn Hanepoot mee maakten. Een lekker tussendoortje. We kregen ook te horen in de bus dat er vier mensen naar een andere lodge werden gebracht omdat er deze morgen een panne in de waterleiding bleek te zijn en er 2 kamers niet bewoonbaar waren. Ja je raadt het al die 4 waren wij natuurlijk. Geen enkel probleem voor ons en zodoende werden we weggedaan en opgehaald door de manager van The Thorntree C.L. (best wel een knappe). Dat andere hotel hebben we enkel om te slapen want eten kunnen we natuurlijk wel met de ganse groep. Het diner was superlekker, we aten struisvogel en natuurlijk ons fleske wijn. Meer heb ik niet te vertellen, het was een kalme dag, dat belooft voor morgen
Dag 7 woensdag 08/02 ik weet het, ik loop een dag achter ⦠no stress !! hahaha
Wijze woorden van onze gids Justi : SCHRIJF NIET OP WAT JE WIL ZIEN MAAR SCHRIJF OP WAT JE GEZIEN HEBT. GENIET OOK VAN DE KLEINSTE DINGEN IN DE NATUUR !
06.30 u wake up call, heel wat anders dan door de vogeltjes en andere geluiden van de natuur te worden gewekt. Na het ontbijt maken wij met zijn vieren een wandeling lans het strand van Port Elizabeth. P.ED. de op vier na grootste haven van ZA en zeer belangrijk voor de autoindustrie vindt hier zijn gading. Het nabij gelegen strand wordt Nelson Manfrla Bay genoemd.
Om 09 u verlaten we onze lodge richting Tsitsikamma, we komen langs het Zero stadion dat ook werd gebouwd voor het WK voetbal 2010. Ideaal gelegen aan het strand en centrum van P.E. Verder komen we voorbij Jeffreys Bay (Annemie, ik wist niet dat uwe zoon hier ooit iets gekocht heeft ) Deze baai heeft een legendarische reputatie bij de branderplankrijders van over de hele wereld. In Tsitsikamma nemen we onze lunch. Helaas waren ze mij en Monique vergeten, we moesten zo lang wachten totdat de anderen reeds gedaan hadden. Eindelijk ! Met grote honger beginnen we aan onze pasta, maar dat sloeg dik tegen, nog niks gaar en de saus was pure botersaus, de pasta dreef in het vet. Dit was de eerste maal dat we iets op het eten hadden aan te merken. OK genoeg geklaagd, verder naar het natuurpark waar ze een spectaculaire wandeling hebben voorzien. Maar het drukke schema eist zn tol, de vermoeidheid slaat toe, dus voor dit uitstapje PAS ik De andere vertrekken voor een blijkbaar prachtige wadeling langs het spectaculaire pad met drie hangbruggen. Hopelijk komen ze allemaal heelhuids terug. Wanneer ze weg zijn, zet ik mij op een terraske met een adembenemend panorama met een heerlijk glaasje witte ZA wijn (altijd lekker). Wat is het leven mooi !
Oef, ze zijn allemaal terug en nu kunnen we verder tot aan onze slaapplaats : De Tsitsikamma lodge & spa. (Prachtig resort, enkele prijzen gewonnen voor Best Leisure Hotel. Na al de vermoeiende dagen, kunnen we ieder voor zich, genieten van een heerlijke jacuzzi met een fantastisch fles champagne en heerlijk relaxen. Diner om 07.30 u en daarna onder de wol in onze luxe lodge want toch zijn we uitgeteld. Kevin en Guy met hun grote mond, vandaag gaan we is doorzakken, gaan braaf met de vrouwkes naar de kamer, moet en voldaan
DAG 5 (dinsdag 07/02) Halen we het of halen we het niet ?
Na een fantastisch verzorgd ontbijt verlaten we witrivier richting luchthaven Port Elizabeth waar we de binnenlandse vlucht naar Johannesburg nemen die ongeveer 2.00 u gaat duren en die vertrekt om 14.30 u. De trip zou 5,5 uur duren. Onderweg passeren we nog één van de voetbalstadia die werd gebouwd voor het WK 2010. Het gaat om het Mambela stadion. De wegen van en naar de luchthaven zien er behoorlijk uit en de mensen hier zijn nog volop aan het wegen aanleggen. Tijdens onze rit in de prachtige omgeving zien we opvallend een camion waar een 10 tal mannen in gepropt zit. Wij hadden zoiets van : dit zijn gevangenen die ze gaan vervoeren. Blijkt het gewoon werkvolk te zijn die zie van en naar het werk vervoeren. Na een uur en een kwart rijden, je gaar het echt niet geloven, krijgen we weer pech met de autocar Na een uur en half te hebben gereden, begeven de luchtpijpen van het remsysteem. Allemaal uitstappen, de chauffeur tracht dit nog te herstellen, maar kan het niet, hulp opgebeld en maar wachten totdat er iemand langs wil komen want de ZA mentaliteit is zeker niet dezelfde als bij ons. Na 2.15 u te hebben gewacht in de blakende zon, geen zonnecréme want dat mag niet in de handbagage, komen er twee nieuwe autobusjes aangereden waar we in kunnen stappen om naar de luchthaven te worden gereden. Het wordt een race tegen de tijd. Aangezien onze binnenlandse vlucht om 14.30 u vertrekt, moeten we ons haasten want er is slecht één vlucht vandaag, anders wordt het overnachten op de luchthaven en morgen de vlucht nemen. Onze nieuwe chauffeur is als een gek op de snelweg gaan rijden (gemiddeld 125/uur) onverantwoord om met zoveel mensen zo hard over die snelweg te scheuren. Oeff, 14.30 u, we komen aan de drop & go van de luchthaven, wat denk je, het scheelde geen haar of onze bus raakte een autobestuurder die net naast ons kwam gereden. Het kwam tot een woordenwisseling tussen beiden. We hebben dit niet opgevolgd want onze vlieger stond te wachten. De vlucht verloopt vlekkeloos, even de ogen dichtgedaan, was een beetje moe. Bagage genomen en 10 min moeten rijden tot ons oh, zo prachtig hotel Singa Lodge. Ook hier krijgen we een drankje aangeboden als welkom. Onze kamer in het kort beschreven 15 X 9 m lijkt bijna een appartement, zithoek, open haard, luxe badkamer met ligbad en enorme inloopdouche, tv, internetaansluiting, derde bed. Een heel ander niveau van logement dan wat we tot hiertoe gehad hebben. Daarna konden we gaan wandelen aan het strand. Het was wel bewolkt, maar zeker niet koud. Rond 19.00 u bijeenkomen om te aperitieven en om 19.30 mochten we aanschuiven voor ons diner, met uiteraard een heerlijk flesje wijn. Man man man, wat hebben we al kunnen genieten deze week !!! Echt geen spijt dat we aan deze reis begonnen zijn EN DAT ER MENSEN JALOERS ZIJN, DAAR TWIJFELEN WE NIET AAN want het is echt de moeite waard !
Groetjes van ons allen en tot morgen
XXX Sabine
Dag 4 (alweer maandag)
06.00 uur opstaan met weeral de geluiden van de natuur. Vannacht was het aan t regenen, vanochtend, klam, vochtig, benauwd maar warm. Na ons ontbijt vertrekken we voor een rondrit die gans de dag zou duren. Om even een idee te geven van de grootte van het Krugerpark, we moesten 3 kwartieren rijden vooraleer we buiten het park kwamen. Onze koers zou vandaag naar Witrivier gaan. Onderweg bezoeken we tal van plaatsen en bezienswaardigheden, zo kwamen we langs de 3 rondavels, Tifa waterval, de rivieren Blyde en Treur, Gods window (hebben we niets van kunnen zien, veel te veel mist), s Middags aten we een Bobottie (hartige pannenkoek, gevuld met gehakt, rozijnen en amandelen) specialiteit van hier. We zetten onze trip verder naar Pelgrims Rest, de MacMac waterval. Zo werd het weeral tijd om richting slaapplaats te rijden. We logeren in Stille Woning Guesthouse. Prachtig, een totaal tegenovergestelde verblijfsformule dan die tenten in het park. We worden om 18.00 uur opgewacht met een baai lekker drankje. Tijd om op te frissen en rond 19.00 worden we verwacht voor ons afscheidsdiner van het Noorderlijke deel van ZA.
Vandaag blog ik iets minder, misschien wordt het anders veel te saai, en kruip ik nu in mijn bedje.
Als alles meezit (en dan bedoel ik de binnenlandse vlucht van Johannesburg naar Kaapstad) hoor je ons terug morgen avond.
Nog even dit : weet dat we echt genieten van deze vakantie !!!!!
HIER ZIJN WE WEER !!!
DAG 3 Krugerpark 1
Na 5 flessen wijn en een lekker diner zijn we om 21.30 u de nacht ingegaan omdat we om 06.15 u werden gewekt door de receptie van het hotel omdat we om O7.30 moesten vertrekken voor onze 400 km lange rit naar het Krugerpark. De trip verloopt van Mpumalange naar Gauteng (het dorp van de diamanten), via zonderwaterweg waar we aan de linkerkant de gevangenis zien en rechts een herstellingsoord voor drugverslaafden. Onderweg zien we ook nog een groepje met hun gatzagen. Niettegenstaande dat we langs de betaalweg rijden zijn de uitzichten prachtig. Zacht heuvelende weilanden met millisboerderijen, petat-en mangoboerderijen. We komen ook nog langs Belfast, dit is het meest koudste plaats van ZA in de winter. Langs de kilometerslange wegen kom je amper iemand tegen.
Onderweg stoppen we nog een paar maal om te eten, drinken en mooie uitzichten. We hebben unaniem besloten dat K. de taak van den John gaat overnemen. Gidsen, rekeningen nazien, proberen in te schatten hoeveel we moeten betalen voor ons eten en drinken. Ja John, wees gerust hij is nog lang niet op uw niveau zenne.
Wanneer we onze trip verder zetten, kunnen we reeds kennismaken met de Impalas en bavianen die M. als eerste had opgemerkt (tja, eigen familie herken je onmiddellijk hé ) Het weer is weerom prachtig, we halen vandaag 36-37 graden. Ons hoor je niet klagen. In de loop van de namiddag rijden we naar een andere slaapplaats Balulu Game Resort dat deel uitmaakt van het Kruger Park. De hobbelige zandweg die voor ons lag moesten we helemaal afleggen tot aan onze tenten (slaapplaatsen) en wat alleen in spannende films voorkomt, werd voor ons realiteit Onze chauffeur reed zijn bus vast in het mulle zand. Eerst dachten we dat hij een mopje vertelde maar niets was minder waar. Uitstappen !!!! In de blakende zon stonden we daar midden in het Kruger Park te wachten op hulp van buitenaf. In de verte zagen we al beesten komen aangaan, wij dachten olifanten maar het waren wrattenzwijnen. Na dik een half uur kwam er een ranger met jeep om de autocar uit het zand te trekken en reden we verder tot de receptie waar we met een welkomstdrankje werden ontvangen om daarna bij zonsondergang te vertrekken voor onze eerste safari op zoek naar de Big 5.
Onze groep werd verdeeld over twee jeeps en vertrokken het park in. We moesten een eindje rijden voordat we de eerste beesten zagen. Impalas en zebras. Daarna een paar giraffen. Het begon al donker te worden en de grote verstraler werd op de jeep geplaatst zodat de ranger verder en beter de dieren kon spotten. De chauffeur werd opgepiept door een collega dat zij een leeuw in het vizier hadden. Wij daarnaar toe en inderdaad, in de verte zagen we 2 leeuwen. De drifter legt de jeep stil, we wachtten en uiteindelijk konden kennis maken met een ganse familie van die prachtige beesten. 7 grote leeuwen en 2 welpenjongen die onze jeep omsingelden. Prachtig, iedereen werd er stil van. Blijkbaar zijn de leeuw en luipaard de moeilijkste dieren om te kunnen spotten. Wat hebben wij een geluk vandaag. Rond 21 u terug aan onze lodges werden we uitgenodigd om het avondeten te verorberen. We aten buffel en smaakte naar meer.
Vermoeid en onder de indruk van al dat mooi kruipen we in onze tenten. Met op de achtergrond het geluid van krekels, kikkers en wie weet wat nog meer, en met het beeld van de leeuwenfamilie in mijn gedachte, val ik uiteindelijk in slaap. Wat kan het leven toch mooi zijn
