Voel jouw wangen 

En fluister jouw woorden 

Nog altijd. 

Ik vang jouw angsten 

Troost jouw ogen 

En begraaf jouw zorgen 

Nog altijd. 

Ik geloof jouw drang 

Ken jouw streling 

En bewaar jouw geheimen 

Nog altijd. 

Ik verberg jouw pijn 

Tem jouw woede 

En beïnvloed jouw beslissing 

Nog altijd.

Ik ben terug begonnen met schrijven over hetgeen ronddwaalt in mijn hoofd en een ingang - wat tegelijkertijd een uitgang is - nodig heeft.

"Schrijven zit in je bloed" hoor ik ze zeggen. Maar neen, niets is minder waar. Schrijven zit in mijn luchtpijp. Als een krop-in-de-keel die ik niet meer wil doorslikken.

Lees je blij en voel je vrij om de dingen anders te interpreteren,

A. Ruyten

maar de betekenis nooit.

 

Vandaag wist ik niet veel. Niet meer dan de doorsnee mens-achter-bureau wachtend op de avond om in te geloven en de nacht om in te vallen. Het enige wat ik vandaag wist, is dat de liefde tussen moeder-dochter; vader-dochter en broer-zus interessanter is dan de liefde tussen man-vrouw. In een liefdesrelatie is er ruimte voor fantasie, nostalgie en affectie. In een familierelatie is er ruimte voor de oneindigheid der liefde.