Mijn leven wordt volledig gestuurd door de tijd. Volledig. Ik leef zo geconditioneerd dat ik er depressief van zou worden. Echt.
M'n dagelijkse activiteiten zijn gepland. 's Morgens loopt mijn wekker, die ik de dag ervoor had ingesteld, af en gaat er een belletje in mijn hoofd: ik moet opstaan, anders kom ik te laat op school. Het volgende belletje rinkelt wanneer ik in een rij moet gaan staan op school. Vervolgens is er nog het belletje van lunchtime. Zo kan ik eindeloos verdergaan.
Zolang ik alles bewust bleef doen, was er geen probleem. Nu ik me voel alsof ik op automatische piloot begin te leven, lijkt m'n leven niets anders dan gewoontessszzzzz..... Mijn dagelijks leven stelt pure routine voor. Mijn leven is zooo ruthineus.
In andere continenten zoals Afrika leven de mensen heel wat minder geconditioneerd. Zij eten wanneer ze honger hebben, niet wanneer het tijd is om te eten. Ik pleit voor minder routineuze (in mijn geval ruthineuze) mensenlevens.
