, toch niet meer in bangkok. ik ben nog net weggeraakt voor de rellen begonnen. het heeft wel wat geduurd om hier te arriveren.laat ons stellen dat ik het noorden kwijt was maar ondertussen weet ik dat dat gewoon in het zuiden staat. het gaat me goed. ik voel me thuis tussen de bergen, de rivieren, de vogels en de mensen. zoals zij het hier zeggen; it fits you as a glove. ik ben nu twee weken op mijn uitvalsbasis geweest, bij terry in de dovedale valley, motueka. heb hier rustig mijn mogelijkheden vanuit verschillende hoeken kunnen bezien en een start gemaakt in de tuin. ondertussen heb ik ook een auto; een gezellig slaapcamionetje waar een heel huishouden in past. morgen vertrek ik naar het zuiden van het zuideiland. in hotatiki aan de westkust wacht een vriendin op me en gaan we samen in die regio warmwaterbronnen zoeken. rond januari beland ik in de kersenpluk voor een maand en dan keer ik weer naar hier terug om verder te zien hoe ik hier met terry samen kan werken.het is een fantastisch huis op een heuvel maar nog lang niet af en hopen werk langs alle kanten. maar laat me dat niet afschrikken. ik ben hier niet aleen en er staat me vakantie te wachten, joehoe. stel het wel daar ginderondersteboven en als de zon buiten niet schijnt, laat ze dan in je hart schijnen. rut
06-12-2008 om 04:50
geschreven door rut
24-11-2008
bangkok
terug in bangkok, wachten op het vliegtuig dat me verder zal brengen. eerst sydney en dan wellington niewzeeland reizen is best ok,maar bussen, grootsteden, vlieghavens, das toch eerder een noodzakelijk kwaad. wel snel natuurlijk. maar toch, daar op het strand terwijl je de passerende zeilboten vanuit cambodja volgt, en daar zijn echt wel pareltjes bij, denk ik toch wel eens tzou toch beter zijn, gewoon de boot op en naar de volgende bestemming, zonder al die drukte en commerciele toeristische rompslomp. soit, dromen voor later. nu op naar het volgende hoofdstuk in mijn leven. ben zelf benieuwd wat er ginder op mijn weg komt. ik hoor dat het bij jullie sneeuwt of gesneeuwd heeft. moeilijk voor stellen.het is hier behoorlijk warm en bangkok biedt niet veel verfrissing. gegroet.
24-11-2008 om 03:36
geschreven door rut
19-11-2008
thailand
savati ka
thailand is fantastisch. eens je de bouwwerven en het drukke verkeer van bangkok achter je kan laten is er zoveel moois te ontdekken. ik ben geeindigd in long beach, koh chang, het olifanteneiland, helemaal op het zuidelijkste punt, end of the road. wel, het is hier zoals je het droomt. languit nietsdoen of rondslenteren, perfect klimaat, heerlijke zee om in te zwemmen, kokosnoten boven je hoofd, zandstranden, grappige (en minder grappige zoals zwarte cobras) wezentjes en creaties in de natuur, lekkere restaurantjes, tropisch fruit a volonte en vis op zn verst. een klein bamboehutje vanwaar je de zee hoort murmelen. de thais zijn gezellige en tolerante mensen, altijd aan het lachen, er zijn ook veel cambodjaanse werkers hier. wel een raar taatlje... de levensstandaard is redelijk hoog en de mensen zijn tevreden ook al zouden ze liever wat minder werken. toerisme is hier de hoofdactiviteit en er komt steeds meer en meer. de hele kust van het eiland is eigenlijk benomen alleen hier in het zuiden is de weg nog niet aangelegd en is er geen electriciteit behalve zelfvoorziening. dat maakt dat het hier nog redelijk ongerept is...voor zolang het duurt. nog een paar dagen blijf ik hier verder genieten en maandag vertrek ik naar nieuw zeeland. the next chapter. warme groeten
19-11-2008 om 06:31
geschreven door rut
10-11-2008
on the road again
hallo,
deze foto is bovenop de 'big topps' in het kahurangi natuurpark, nieuw zeeland, genomen op mijn reis in maart-april dit jaar daar nam ik min of meer de beslissing om belgie achter me laten en naar dit mooie land terug te keren. de wolken zijn een natuurfenomeen waarbij 's avonds het dal onder de berg langzaam gevuld wordt door een dikke witte wolk die daar blijft hangen tot ze 's morgens weer oplost. je zit dan boven een witte zee en de bergen worden eilandjes rond je heen.
vanavond vertrek ik, ook een spijtig gevoel om zoveel dierbaars achter me te laten maar de wereld lonkt...