Ik ben terug op het eiland. Ik kon het niet aan om elke dag herinnerd te worden aan Helle, mijn oude vrienden en mijn ouders die stuk voor stuk zo bezorgd geweest waren. Ik miste mijn vrienden op het eiland. Toen ik aankwam, hoorde ik echter dat de instelling van Havstein moest sluiten. Het nut ervan wordt door de overheidsinstellingen in twijfel gebracht. Komt het door de dood van Ennen? Ik weet het niet, maar ik weet dat het heel veel nut heeft voor mensen zoals ik. Hier heb ik echte vrienden gemaakt die weten hoe ik mij voel als buitenbeentje. Ik moet onze vriendschappen redden, en ik heb een plan. Vannacht klimmen we met z’n allen naar de mooiste plek van de Faeröer, en vluchten we. We zullen het geluk ergens anders vinden, op een plek die al lang in onze fantasie bestaat. Geluidloos, ondramatisch zullen wij vannacht verdwijnen.