Vertrek en aankomst De enige brug waar je over de Somme kan op de Route Nationale van Berck naar Quend
Vous pouvez laisser votre voiture et 'trailer' juste avant le seul pont à travers la Somme. Vous suivez lallée jusquau bout et puis vous prenez le sentier à votre droite. Après quelques mètres vous verrez le premier petit lac avec appât pour la chasse aux canards. Vous tenez toujours leau à votre droite. Si vous avez de la chance vous verrez des belettes, des lapins, des canards et des faisans. Une grenouille ou autre chose senfuira devant vous. Après environ 6 kilomètres vous arriverez au petit port de Madelon. Ici vous aurez la possibilité de jouir dun Picon à une belle terrasse. Il faut être inventif pour attacher son cheval. Le patron du restaurant Fleurie de Madelon est Belge.
Après cette visite vous continuerez votre route en prenant le sentier juste à coté de la terrasse. Vous continuerez ce sentier et après quatre kilomètres vous arriverez à lembouchure de la Somme. Vous continuerez le sentier et après un kilomètre vous remarquerez des dunes. Vous prenez la direction des dunes, mais vous restez en bas. Un certain moment vous verrez la mer et vous descendrez le sentier. En bas vous pourrez bien galoper jusquà la mer. Si vous irez vraiment dans la mer, il faudrait faire attention aux puits dans lesquels votre cheval tomberait subitement. Il faudra mieux suivre le sentier au bord des dunes. Vous suivrez le sentier pendant plusieurs kilomètres, ce sentier est bien séparé de la plage. Après quelques kilomètres vous aurez bien la possibilité daller sur la plage, mais de nouveau il faudra faire attention parce que les étangs profonds ne sont pas sans danger, certainement où vous verrez des rochers. La marée prend beaucoup de sable autour des rochers, ainsi beaucoup de puits naissent, les puits qui sont dangereux pour les chevaux. Moi, jai eu lexpérience: mon cheval est descendu dans le puits, conséquence: une réaction de panique! Le danger diminue en approchant Berck. Vous avez la liberté daller en cheval à la plage durant toute lannée. On a fait cette promenade en été et en automne. Au mois de juillet et daoût il y a plus de monde, mais cest faisable. La fin du sentier est la fin de notre promenade. Si vous continuez encore tout droit et si vous prenez la première rue à droite vous arriverez au port de Berck. Vous pouvez boire quelque chose au près du Yacht-club mais cest difficile de garer le cheval.
Vous pouvez encore beaucoup galoper sur la plage, mais attention pour les baigneurs en été! Tenez bien compte que vous devez encore retourner: se promener dans le sable est bien fatigant pour votre cheval et demande beaucoup de sa capacité physique.
Wagen en trailer kan je vlot kwijt even voor de enige brug over de Somme in de dreef. Je volgt de dreef tot op het einde en gaat rechts het pad op. Na enkele meters merk je links het eerste meertje met lokbak voor de eendenjacht. Steeds het water links houden en dit gedurende meerdere kilometers. Met wat geluk merk je wezels; konijnen; eenden en fazanten. Ook zal er regelmatig een kikker wegspringen of ander klein wild. Na een goede zes kilometer kom je aan het haventje van Madelon. Hier heb je de mogelijkheid op een mooi terras om te genieten van een Picon. Je paard vast maken vraagt wel enige verbeelding! De uitbaters van het restaurant Fleurie de Madelon zijn Belgen. Na de verfrissing vervolg je de tocht door onmiddellijk het pad te nemen naast het terras. Je blijft dit pad volgen om na een vier kilometer aan de monding te komen waar de Somme het ruime zeesop kiest. Je blijft het pad volgen en merkt een goede kilometer verder hoge duinen aan je rechterkant. Je neemt de richting van de duinen maar blijft beneden. Op een bepaald ogenblik merk je de zee en daalt via het pad naar beneden. Eens beneden kan je eens volle galopperen tot aan de zee. Wel opletten als je in het water gaat wandelen want er zijn zeer verraderlijke putten waar je paard plots tot aan zijn of haar buik in zakt! Beter is beneden aan de duinrand het pad te volgen. Je zal merken dat de meeste ruiters deze weg volgen. Gedurende meerdere kilometers volg je het pad dat duidelijk is gescheiden van het strand. Na enkele kilometers heb je wel de mogelijkheid om op het strand te gaan maar toch wil ik je nog eens waarschuwen dat ook de plassen gevaarlijk diep kunnen zijn; zeker waar je rotsblokken ziet liggen op het strand. Met het tij neemt de zee veel zand weg rond die rotsen en ontstaan er putten waar je paard plots een meter zakt. Dan weet je dat er een paniekreactie zal volgen. Ik heb dit ondervonden. Hoe verder je richting Berck gaat hoe minder gevaar. Zowel in als buiten het seizoen mag je vrij met je paard op het strand. We deden deze wandeling zowel tijdens de zomer als nazomer. In de maanden juli en augustus heb je uiteraard meer volk maar het is er nooit overdreven druk en onze ervaring met wandelaars is steeds positief geweest. Wanneer je op het einde van het pad komt is dit het einde van de wandeling en kan je wel nog even doorlopen tot de eerste straat rechts en dan kom je aan de haven van Berck. Een verfrissing is mogelijk aan de 'jachtclub'; een caravan met weliswaar vriendelijke uitbater maar weinig mogelijkheid tot het "parkeren" van je paard. Het zal dus hooguit een blikje in de hand worden. Buiten het seizoen kan je nog kilometers op het enorm brede strand verder galopperen. In de zomermaanden dien je echter rekening te houden met de zonnekloppers. Hou er rekening mee dat je weliswaar de volledige route terug moet.
Heel leuk is na een regenvlaag te galopperen langs het pad. Je hebt er stukken van vijftig meter met een dertig cm water. De eerste ruiter geniet volop maar diegene die volgt!
Paarden genieten volop van de rit zowel de goede ondergrond, het water als het crossen in de duinen. Het is wel zo dat die duinen veel van hun energie eisen en de volgende dag is een wenselijke rustdag omdat de paarden wat last hebben van spierpijnen in de onderbenen. Dat duinenzand eist zijn tol.
Beoordeling van de wandeling. Kort en bondig een ideaal voor paard en ruiter. Maar ook de mountainerbiker kan er plezier aan beleven. Pittig aangenaam detail. Het jachtseizoen loopt gans het jaar maar ze vuren enkel boven de meertjes op eenden. Geen enkele jager zal een schot lossen als hij ruiters ziet aankomen. Een groot verschil met de Ardennen en het Zuiden van Frankrijk.
Ook bij iedere stop zal de fransman een praatje komen maken en hij is nooit gehaast. Mogelijke weinige fietsers zullen zich nooit tussen de ruiters wringen. Ze gooien de remmen dicht tot je voorbij bent.
Vertrek en aankomst vanaf restaurant De Lekkerbek Driftweg.
Parkeren kan je in de Driftweg ter hoogte van het restaurant De Lekkerbek op de scheiding van Wenduine - Nieuwmunster. Je merkt het bordje 'duinen ruiterpad'. Onmiddellijk verdwijn je tussen het groen van de bebossing in de duinen. Op het einde van het pad kan je kiezen tussen het linkse of rechtse pad. Wij namen het pad rechts wat vermoedelijk een verkeerde keuze was. Je moet na enkele bochten de Koningsbaan over en vervolgt langs een wandelpad tussen de voetgangers je weg tot op het strand. Je moet dan links afslaan en het strand loopt langs een tea room. Voorzichtigheid geboden want zowel de kindjes als de hondjes vinden je een attractie! Hier konden we geen wegmarkeringen meer vinden en we vervolgden de duinen richting De Haan. Gelukkig was het lente en niettegenstaande het prachtige weer viel het mee van zonnekloppers. We ondervonden geen problemen buiten enkele loslopende hondjes die een voorliefde bleken te hebben voor de benen van de paarden.
Omdat we onze twijfels hadden dat we tijdens de namiddag op het strand mochten rijden keerden we op onze stappen terug na enkele kilometers. Onze bedoeling was gezellig iets te drinken aan de horecazaak op het strand! Dit sloeg tegen want de uitbaatster weigerde ons uit vrees dat onze paarden een souvenir zouden laten vallen. Spijtig dat we het zonder een verfrissing moesten stellen maar we hebben begrip. Wel stelde de uitbaatster voor dat we op het strand "parkeerden" en daar iets dronken. We gingen daar niet op in omdat de aantrekkingskracht van kinderen en paarden iets te groot is.
Hoe dan ook zullen we dit pad opnieuw doen maar bij de kruising links afslaan in de hoop dat de markering daar iets duidelijker is.
Beoordeling van het ruiterpad:
Mogelijks omdat we de verkeerde richting namen genoten we niet van de wandeling omdat zodra we op het strand kwamen we geen enkel bordje meer vonden. We hebben dan ook onze twijfels dat we zelfs buiten het seizoen tijdens de dag op het strand mogen. Aan het grondgebied De Haan maakten we rechtsomkeer want we hadden geen zin om de Koningsbaan te dwarsen te paard.
Er is hoe dan ook werk aan de winkel voor de gemeente om duidelijkheid te scheppen.
Vertrek en aankomst vanaf de bibliotheek Oostkamp - Moerbrugge Oedelemstraat.
Het is een korte wandeling vanuit
Moerbrugge - Oostkamp. Je vertrekt in een rustig doodlopend straatje voorbij het voetbalveld een heel smal weggetje dat je laat uitkomen aan de vaart Brugge - Gent. Je loopt naar de brug en gaat deze over. Je blijft de vaart volgen tot aan de volgende brug. De rijweg over en de vaart volgen. Na een drie honderd meter kom je de ingang van het Lappersfort tegen. Er staat geen verbodsteken dus kan je eens rustig door wandelen. Wij hadden de kans één van de bezetters op ons hoofd te krijgen, maar intussen hebben ze hun actie gestopt. Het bos is uiterst klein maar het is begrijpelijk dat men het wil behouden en meer voor het publiek wil open stellen. Het bos is op amper 3km van het centrum van Brugge gelegen.
Beoordeling: deze info is enkel dienstig voor mensen die in de buurt wonen want de
Vertrek en aankomst vanuit de manege Kerstenburg in Dentergem
Kerstenburgruiterroute (18km) verkent een aantrekkelijk stukje van het valleilandschap van Mandel en Leie rond Dentergem en Wielsbeke. De streek vormt een uitgesproken landbouwgebied met rijke gronden. De route brengt ons via kronkelende baantjes naar de Leie. Lans het traject zien we het provinciedomein De Baliekouter en het Blauw Kasteelke. Via de Leie trekken we landelijke wegen in die ons door de vallei van de Oude Mandelbeek naar ons eindpunt leiden.
Onderweg zal je enkele velden opmerken waarmee men de bekende "Dentergemse" maakt.
Beoordeling van het ruiterpad:
In de zeer mooie manege kan je een kaartje kopen van de route. Je zal er weinig gebruik van maken want de bewegwijzering is zeer duidelijk. Bij aanvang van je wandeling kan het druk zijn van zowel fietsers als auto's maar na enkele km verloopt de wandeling vlot.
Voor de ruiter valt de ondergrond zwaar tegen. Een mooie omgeving maar een teveel aan asfalt en macadam. Een ideale wandeling voor koetsen maar minder geschikt voor de ruiter in het zadel.
Het Beisbroek - ruiterpad (? km) laat de ruiter kennis maken met het Beisbroek bos. Het bos is gelegen op de grondgebieden van St. Andries maar je komt ook op het grondgebied van Varsenare en Zedelgem. Vertrekkend vanaf de parking kom je via een mooie dreef in het bos. Bij je vertrek merk je een bord met de mededeling dat je nooit het pad mag verlaten! Na amper een km mag je al beginnen zoeken naar de bordjes. Onder begroeiing vonden we er nog eentje maar vanaf dan was het op het gevoel... Toen we aan het koetshuis aankwamen kregen we te horen dat ruiters niet tot daar mogen komen maar men was duidelijk op de hoogte dat de wegbewijzering niet klopt. Blijkbaar is er geen interesse om het ruiterpad te onderhouden. Spijtig want je bent in de groene rand rond Brugge. Om eventuele moeilijkheden te voorkomen hebben we onze wandeling dan maar verder gezet via de rijweg; wat niet aan te raden is want de automobilisten hebben op bepaalde plaatsen weinig zicht en tevens hebben ze last van de zon tussen de bomen. Wat mooi begon bij het vertrek bleek al vlug een ontgoocheling.
Beoordeling van het ruiterpad:
We kunnen kort zijn. Zolang de Provincie geen regeling treft om het ruiterpad duidelijk te bewegwijzeren kan men beter dit pad links laten liggen.
De foto's geven de indruk van een aangename wandeling wat het ook zou zijn eens het pad de nodige zorgen heeft gekregen!
Het voordeel in de Ardennen is dat je veel wandelingen kan doen met een toeristenkaartje of gewoon door het volgen van de genummerde wandelingen. De gewone wandelingen voor de toeristen. De uitgestippelde toeren voor mountainbikersdoe je best niet. Teveel beton of kans op wegpiraten
Wij vertrokken aan het station van Bomal omdat we ons verblijf hadden op de oude boerderij met torentje in de straat van het station. De verhuurders hebben er twee boxen en weiden zijn ook geen probleem.
Er zijn mogelijkheden om kamers te huren en ook voor groepen kan je er terecht om te eten in een restaurant van de boerderij met streekproducten.
Je vertrekt te paard door de hoofdstraat tot aan de rode lichten en gaat rechtdoor tot juist voorbij de brug. Links afslaan en het pad omhoog volgen voorbij de grot. Op het einde van het pad links tot de eerste splitsing. Neem je een langere wandeling sla links af om na enkele meters te dalen en de weiden te volgen. Het pad is smal en je moet opletten voor de laaghangende takken. Eens in open veld neem je voor de langere wandeling opnieuw links en blijft dit volgen tot de rijweg. Sla rechts en je kan via de berm de rijbaan mijden. Na een twee kilometer merk je rechts een pad dat een beetje daalt. Neem dit pad en je wandelt tussen weiden met een zeer open zicht. Hier kan je eens galopperen; hou best wat afstand want het slijk zal je om de oren vliegen. Uiteindelijk kom je in de bewoonde wereld maar je zal er geen gelegenheid vinden om je dorst te lessen. Aan het kruispunt hangt een kaart van de streek en zal je een bank vinden waar je een meegebracht blikje kan nuttigen. Neem links en de verharde weg gaat over in een landweg. Zowel links als rechts kom je voorbij weiden met paarden die je zullen begeleiden. Op het einde van het pad neem je links en daalt via een mooie dreef. Na enkele kilometers kom je aan de rijbaan die je dwarst. Je merkt een hotel restaurant voor je waar de mensen heel vriendelijk zijn en je iets kan eten of drinken. In de zomer is er een terras maar zelfs in de winter is er geen probleem als je met je vuile botten in de zaak komt. Een vijftig meter voorbij het hotel merk je een pad rechts dat je volgt. Je komt nu aan het riviertje dat je door moet waden. Hier kan je wel enkele wandelaars tegen komen maar die wandelen links van je over de boomstammen. Zodra je het riviertje achter je liet begint er een serieuze klim waar je ook moet opletten voor laaghangende takken. Wandelaars en mountainbikes hebben daar geen last van maar wij zitten iets hoger! Op het einde van de klim ga je rechtdoor tot aan de rijbaan. Ga rechts en volg de rijweg tot aan de uitkijk: Belle Vue. Je bent nu op het hoogste punt van Bomal. Enkele meters verder merk je een bord met uitleg over het natuurreservaat. Neem dit pad en blijf dit volgen. Op het ogenblik dat je begint te dalen zal je merken dat het pad heel smal is en er zeer veel wortels liggen. Je zal dus voorzichtig moeten dalen om uiteindelijk uit te komen op het punt waar je bovenkwam na je klim vanaf het riviertje. Nu daal je terug tot het riviertje om een stuk dezelfde terugweg te nemen. Je neemt dezelfde weg terug tot het einde van de dreef. Dan ga je links en volgt dit pad en je komt terug voorbij de grot van je heenweg om uiteindelijk aan de brug te komen waar je vertrok. Nu moet je nog enkel een drie kilometer terug aan het station.
Bovenstaande wandeling deden we meerdere keren en is ongeveer een 16km.
Wandelaars kom je enkel in de weekends tegen en zeer beperkt.
Vertrek en aankomst tussen Damme en de Sifon. Je kan parkeren met de trailer langs de vaart Brugge Damme.
Wij vertrokken iets voorbij het centrum van Damme en naast de rijbaan heb je een paardenpad tussen de bomen. Je gaat over de bruggen van de Blinker en Stinker en volgt dan opnieuw de vaart tot Hoeke. Je gaat onder de verbindingsbaan Knokke - Antwerpen rechtdoor. Na enkele meters moet je het hek van een weide openen en uiteraard nadien terug sluiten. Je zal nog twee keer mogen afstappen om hekjes open te doen voor je aan een pont komt waar de fietsers de overkant van de vaart kunnen nemen. Hier moet je rechts af om via landelijke wegen terug richting Damme te nemen. Het is een aangename wandeling die je kan verlengen tot in Sluis. Het enige nadeel is dat je langs dezelfde weg moet terugkeren naar je vertrekpunt.
Een mooi alternatief is vanaf het restaurant de Sifon zowel links of rechts het aangelegde ruiterpad te nemen. Ga je links dan kan je wandelen tot in Knokke - Heist. Sla je rechts af dan kan je via het ruiterpad tot in
Beoordeling:
Deze wandeling kan je best maken
Buiten het seizoen anders kan het druk zijn in en rond Damme.
