|
Nu de Belgen weer vertrokken zijn is het voor mij net wat rustiger. Moet wel zeggen dat ik een schitterende 10 dagen gehad heb. Manier waarop Raf en Erik geaccepteerd werden door de ploegmaats was echt schitterend. Ze zullen nog wel een tijdje herinnerd worden als de 2 filmende Belgen. Zeker als we de wedstrijden gaan herbekijken op video zal er wat afgelachen worden.
Na het Portland toernooi stond het Phoenix toernooi op het programma. 25 graden, helderblauwe hemel, zonnetje en rugby. Meer moet dat echt niet zijn. We mochten weer tegen Texas gaan spelen. Onder het motto derde keer goede keer wonnen we deze keer. Phoenix kwamen we ook weer tegen. Dit voor de 7de en 8ste keer dit jaar. Het moet een record zijn. Gelukkig wonnen we beide wedstrijden. Ook Saint -Louis moest eraan geloven en de finale was ons deel op zondag.
Over deze finale kan ik maar 1 ding zeggen: slecht, slechter dan slecht was het. We zaten nooit in de wedstrijd en verloren dan ook ruim. Toch nog een leuk ding om het toernooi mee te eindigen. Kip werd verkozen tot beste 0.5 en ik tot MVP.
En dan stond alles in het teken van de superbowl...
Hieraan ga ik een apart bericht wijden...
|
