Vanmorgen om 5u15 springt het licht aan in de slaapzaal. Ik denk wat is er nu aan de hand? Nog even blijven liggen tot 6u30. Toen ik opstond voelde ik onmiddellijk dat mijn knie niet in orde was. Dafalgan genomen, ingetaped en even later toch vertrokken. Voor het eerst vertrek ik in het donker.
De eerste 6km gaat het goed, maar dan begint de pijn toe te nemen. Na 11km heb ik een serieuze dip. Ik bel even met Anne die in Santiago op me wacht. En na de nodige peptalk en nog een Dafalgan ga ik toch door.
Om 11u45 kom ik aan in Santiago de Compostela, mijn doel is bereikt!! Na 600 km en 8700 hoogtemeters ben ik waar ik wil zijn. Het weerzien is emotioneel. Er vloeien traantjes. Dan rest me er nog 1 ding te doen en dat is mijn certificaat ophalen. Ik heb nr 548 en ze zijn aan nr 250. Dus reden genoeg om een terrasje te doen.
Na een, allee twee of drie pinten voel ik me al wat beter. Met mijn certificaat in mijn hand besef ik pas wat ik allemaal heb bereikt. Ik ben terecht fier op mezelf dat ik mijn camino tot een goed einde heb gebracht ook al was de laatste dag zwaar.
Ik bedank iedereen die me onderweg gesteund heeft. Het is mede dankzij die vele steun dat ik het einde heb gehaald.
De voorlaatste dag van mijn Camino kan beginnen. Na een stevig ontbijt vertrek ik om 8.15 uur. Volgens de app is het 25 km, maar ik weet nu al uit ervaring dat het iets langer zal duren.
De weg gaat vandaag via landwegen en velden, zeer aangenaam om te stappen. Na 10 km even een pauze inlassen. Een goede tas koffie samen met de twee Duitsers van gisteren.
Na 15 km begin ik last te krijgen van mijn linkerknie. Het is voor het eerst dat een lichamelijk letsel me parten speelt. Gelukkig bestaat daar medicatie voor.
Op km 20 toch even een pauze inlassen om de knie te laten rusten. Ik zoek even op hoe ver het nog is en plots zegt Google maps nog 9 km. Hier het ik niet op gerekend.
Het zijn nog lastige km. Op karakter kom ik om half drie aan op de slaapplaats. Net op tijd.
Het aftellen is begonnen, de laatste drie dagen. Het is heel druk onderweg, vanaf nu moet ik de pijlen niet meer volgen, maar de andere pelgrims. Voor mij is dit veel te druk. Geef me maar de rustige eerste twee weken.
Tot Porto was ik helemaal alleen, vanaf Porto kwam je al eens iemand tegen, maar vanaf de Spaanse grens is het of iedereen naar Santiago wil gaan.
Toch geniet ik nog steeds van de omgeving en het gebeuren.
Gisteren en vandaag ben ik mijn Duitse compagnon nog eens tegengekomen. Bij een koffie zijn we eens samen op de foto gegaan, blijkbaar zijn er mensen benieuwd hoe hij eruit ziet.
Vandaag heb ik het rustig gehouden, 21 km. Anders ben ik te vroeg in Santiago voor het ontvangstcomite (Anne). Nog 44 km te gaan en dit avontuur zit erop.
Vanaf nu is het rustig, tussen de 20 en 25 km per dag. Dan mag er al eens een beklimming bij zijn.
8 uur en het begint te kriebelen, dus alles bijeen zoeken en de baan op. Het valt op dat we Santiago naderen. Het is precies de start van de dodentocht, een beetje overdreven maar toch.
Via Sotomayor, was dat geen Cubaanse hoogspringer, gaat het op en af richting Pontevedra. Onderweg nog wat stempels verzamelen, zodat ik kan bewijzen waar ik geweest ben.
Net voor de laatste beklimming op 8 km van Pontevedra staat een kraam met fruit, koffiekoeken en drank. Toch even stoppen en ne goeie koffiekoek en 2 bananen kopen. Nu kan ik er weer tegen.
Na 20 km en 420 hoogtemeters kom ik in Pontevedra aan om 12.15
Deze nacht voor de eerste keer in een klooster geslapen. Wat een genot, om 21 uur alles stil tot 6 uur vanmorgen. Dit in combinatie met een zalig bed, dan weet je dat ik super geslapen heb.
Vandaag staat er volgens de Camino Ninja App 32 km op het programma. De laatste zware etappe. Maar ik weet nu al dat het iets langer zal worden.
Om 8 uur stap ik buiten het klooster en er passeert een groep van wel 30 kwetterende Spanjaarden. Dat belooft voor vandaag.
Op km 5 komen er nog eens 30 bij. Het is het moment om even een tandje bij te steken en de groep voorbij te steken.
Na 7 km kom ik aan een splitsing, ofwel 6.2 km natuur of 5.5km door een industrieterrein. De keuze is rap gemaakt, het wordt de natuur!
Na 12 km toch even een pauze nemen, de watervoorraad aanvullen en natuurlijk de innerlijke mens versterken. Bij vertrek was ik even de 60 Spanjaarden vergeten. No problem, na 19 dagen on the way, even de turbo op en weg zijn we.
Even samen gestapt met twee Oostenrijkers, tot in Mos. Zij stoppen daar voor dat ze de berg over moeten. Oke, tijd om even te pauzeren na 25 km. Drie kwartier later rugzak op de rug en klaar voor het laatste stuk. Nu weet ik waarom ze stopten, het is 5 km bergop. Gelukkig op asfalt en het is te doen.
Eens boven is het goed te doen, wel enkele steile stukken naar beneden.
Aankomst vandaag in Redondela na 35 km om 15 uur. In totaal zijn we nu 503 km ver en nog 87 km te gaan.
Het is weer niet waar. Deze morgen om 5 uur beslissen 3 van de 5 pelgrims in de slaapzaal van zich klaar te maken. Het is nog donker tot zeven uur. Dus ja, ik ben ook wakker maar blijf toch liggen. Om half zeven sta ik dan maar op, het is te zeggen om de digitale krant te lezen. Om half acht vertrek ik richting Tui, Spanje in.
Geen bergen, beetje op en af, maar vooral leuk wandelen langs een oude Romeinse heerbaan. Het is wel zeer mistig, maar na een kilometer kom ik opeens boven de wolken. Boven blauwe lucht, beneden wolkjes.
Rond twaalf uur passeer ik de grens over een rivier en plots verstaan ze me niet meer. Spaans is een andere taal dan Portugees, maar een pintje dat lukt nog wel en een pelgrims-menu ook.
Vandaag 22 km op de teller. Morgen nog een lange dag van rond de 32 km en dan rustig richting Santiago de Compostela.
Deze morgen rond half acht vertrokken in een dichte mist. Dat belooft niet veel goeds. Volgens andere pelgrims komt er vandaag een zware beklimming aan.
Nu vallen de eerste 10 km wel mee, dus ik dacht ze overdrijven . Maar er is een spreekwoord dat zegt dat je het vel van de beer en zo verder.
Dan begint een steile klim van 1 km zoals de Patersberg. Eventjes dalen en dan 5 km door een uitgedroogde rivierbedding met rotsen naar boven. Hier heb ik toch bijna twee uur over gedaan samen met een Spaanse pelgrim. Onderweg een kruis op de plaats waar ze in de jaren 1800 Napoleon hebben overvallen. Eens boven toch even een pauze inlassen. Iets eten en drinken en dan aan de afdaling beginnen. Wat een zaligheid.
3 km voor mijn hostel kom ik aan een terrasje. Toch nog even pauzeren. Ik zit daar 15 minuten en wie komt daar toe, Jaan uit Tsjechië. Die ben ik drie dagen geleden ook al tegengekomen in Rates. Even later de Spanjaard van onderweg en de Zwitserse van drie dagen geleden. Om het volledig te maken nog een Ier en het wordt gezellig. Ondertussen is het beginnen regenen. Na een uur beslissen we om door te stappen. We slapen op drie verschillende plaatsen, maar spreken af om samen te komen in het dorp. Toch nog even op de foto met Jaan.
Vandaag 22 km en 600 hoogtemeters. Vanaf nu wordt het vlakker en morgen de Spaanse grens over. We komen dichterbij!!
Na gisteren een reuze match gezien te hebben en daarna een goede nachtrust, starten we na het ontbijt voor een tocht van 22 km. Nog even kalm aan doen want morgen staan er 30 km op het programma.
Het is duidelijk drukker op de Camino, we komen dichter bij Santiago en dat valt op. Ik ben zeker een 15-tal pelgrims voorbij gestoken, niet eenmaal maar tweemaal en sommigen zelfs driemaal. Ik.denk dat ik de enige ben die regelmatig een pauze neem, het is kwestie van ook te genieten van een tas koffie met een zoetigheidje of anders een frisse pint.
Rond half een zitten de 22 km erop. Omdat ik pas kan inchecken zit er niets anders op van een terrasje te doen. Daar stoppen verschillende andere pelgrims en tijdens de gesprekken wordt me de raad gegeven van toch nog even door te stappen naar Ponte De Lima. Het is wel nog 15 km, maar redelijk plat. Vanaf dan is het de bergen, wat van het oorspronkelijke plan voor morgen, een zeer zware dag maakt.
Even de gsm erbij, en gelukkig vind ik nog een slaapplaats in Ponte de Lima. De slaapplaats in Vitorino de Piaes kan ik nog gratis annuleren.
Om kwart voor twee vertrekken we dan en komen om kwart na vijf toe op onze slaapplaats. Moe maar toch blij met de beslissing. Morgen staat er in plaats van30 moeilijke km er nog maar 18 op het programma. De laatste dag in Portugal want overmorgen gaan we de grens over.
Gisteren met alle peregrinos gaan eten. We waren met 10, 2 Portugezen, 3 Duitsers,1 Oostenrijkse, 1 Poolse, 1 Nederlandse. 1 Tsjech en natuurlijke ook 1 Belg. Het was best gezellig. Rond half tien naar de albergue en hopen op een goede nachtrust.
Rond zes uur zijn de eerste opgestaan en we waren met zijn allen weg voor half acht.
Vandaag de kortste wandeling, zodat ik deze namiddag kon genieten Barcelos en zijn gekende haan. Na km 7 even de dagelijkse stop voor ontbijt samen onze Tsjechische vriend. Ook nog een stempel meegepikt en rond half twaalf reeds in Barcelos na 18 km. Deze avond een kamer voor mezelf, want vannacht slecht geslapen. Matrassen met plastiek om, zodat elke beweging te horen was, om 1 uur een kolonie tractors die passeerden en dan zo vroeg wakker. Straks op tijd in mijn bedje.
Er staan nu 375 km op de teller en nog 195 te gaan.
