Hi!

Heb nu juist mijn eerste week achter de rug, en het lijkt alsof ik hier al bijna een maand ben. 

Ik heb ondertussen al de voedertoer gedaan (duurt ongeveer 2 uur), mest van de paden en wegen gehaald, stallen uitgemest, de piste rechtgetrokken met een mule en net, kruiskruid uitgespit, paarden verzorgd, hooinetten gevuld en gehangen, paarden in en weer uit de weide gebracht, ... en nog een hele hoop andere kleine dingen. 

Heb natuurlijk ook al veel met Rox gespeeld!

Ben nu bezig met de weave, vooral met de isolations. Omdat hij vooral op de voorhand loopt, met zijn schouder naar mij, duw ik elke halve cirkel zijn schouder 1 pas naar buiten. Ik ben er nu één week mee bezig en ik merk dat er nog een hoop werk aan de winkel is. Vooral op de linkerhand. 

Bijna 12 uur 's nachts, en mijn blog is gebruiksklaar  Hoera! Nu kan ik berichtjes posten voor jullie allemaal ... nieuwsgierigaards!

Ik ben hier nu sinds dinsdagochtend 9 uur, en het is nu exact vrijdag...Ik ben hier nu dus al 3 dagen en 2 nachten en er is al zoveel gebeurd, én vooral.. Ik heb echt tot hier toe nog veel te weinig kunnen slapen. Gelukkig is morgen uitslaapdag, we moeten pas om half 2 beginnen, dus dat valt goed mee.  Ik lig nu nog steeds niet in mijn nest, omdat ik nog op mijn nonkel aan het wachten ben. Die komt mijn fiets brengen, en nog wat boeken en een vliegendeken voor Rox. Vooral het vliegendeken is erg belangrijk, want dat arme beest wordt knettergek van al de insecten die hier zitten.. Het is ook een gevoelig zieltje!

Maar goed, de nacht van mijn vertrek was dus ook bijzonder beperkt op slaapgebied. Na 3 weken pure stress was ik heel blij dat de Equipas en het gezondheidscertificaat eindelijk in orde waren. Na een drietal veranderingen van datum was het vertrek dan toch vastgesteld op maandagavond, tussen 6 en 8. Natuurlijk was ik al om 4 uur ter plaatse om de laatste dingen klaar te maken voor vertrek... en vol verwachting wachtte ik op het transport.. en wachtte... en wachtte.. tot het 8 uur was en ik maar gebeld heb. Ze waren de wagen aan het laden en zouden direct vertrekken... Dan ben ik thuis maar nog wat gaan eten en mijn bagage al ineens in de auto geladen, en tegen hafl elf dacht ik dat het echt nooit meer lang kon duren... Ik heb dan maar eventjes in mijn auto geslapen, bijzonder ongemakkelijk!

Uiteindelijk waren ze er tegen half 2 's nachts, ik ben dan ook meteen doorgereden na Rox te hebben opgeladen. Die liep trouwens braafjes de val op. 

Maar om half 2 's nachts moeten vertrekken, na een bijzonder lange dag achter de rug te hebben is echt gene zever! En ik moest er 's morgens wel zijn om het diertje weer terug van de camion te laden. Dus er zat niets anders op dan gewoon rijden. Ik ben nogal dapper doorgereden tot vlak voor Orléans, daar heb ik een tas koffie gedronken. Tegen 9 uur ben ik op Le Plessis aangekomen, om 11 uur was het transport er met Rox. Die had een verfrommelde staart en wat zweet op zijn flanken, maar voor de rest was hij nogal relaxed. Hij begon direct gras te eten, en ik heb hem daarna even op stal gezet. Naast Universe, die aan het genezen is. Hij voelde zich meteen goed op zijn gemak. We zijn er dan toch geraakt!