Bron 3: Prentenboeken over rouwen en
afscheid nemen
Prentenboek 1: Een boom vol herinneringen
Bronvermelding
Teckentrup, B. ( 2013). Een boom
vol herinneringen. Haarlem: Gottmer

Korte inhoud
Het boek gaat over vos die een lang en gelukkig leven heeft gehad maar
die ontzettend moe is. Op een dag liep hij naar het plekje waar hij altijd
graag in de zon lag. Daar viel hij in een diepe slaap. Uil had dit gezien, hij ging
bij zijn vriend vos zitten. Hij was heel verdrietig maar wist ook dat vos heel
erg moe was. Alle andere dieren, ook vrienden van vos, kwamen naar de plek waar
vos lag. Het was een tijdje heel stil. Uil begon als eerste met het ophalen van
een herinnering, langzaam begonnen alle dieren één voor één herinneringen op te
halen over vos. Op de plaats waar vos lag, kwam een klein oranje plantje naar
boven. Hoe meer verhalen de dieren ophaalden, hoe groter de boom werd. De dieren
kwamen vaker samen om herinneringen op te halen. Het kleine plantje groeide al
snel uit tot een kleine boom. Maar na weken, maanden, jaren van ophalen van
herinneringen groeide de boom uit tot de grootste boom van het bos. Het was een
boom vol herinneringen van vos en elk dier had in deze boom zijn/haar plaatsje,
zo zorgden de boom voor iedereen van wie vos hield.
Link met rouwen
Vos sterft maar de dieren proberen hier goed met om te gaan
door gelukkige en leuke herinneringen op te halen. Met dit boek kan je kinderen
leren om niet altijd verdrietig te moeten zijn maar dat je ook fijne momenten
kan oproepen over de persoon/het dier dat gestorven is.
Je kan als begeleider hierop verder werken en met de klas. Je kan
een plantje planten met een foto op het potje van de overledene. Zo kunnen de
kinderen hier ook herinneringen ophalen en zullen ze zien dat het plantje ook
groeit.
Prentenboek 2: Het
verdwenen kersenrood
Bronvermelding
Bakker, J. & Swerts, A. (2015). Het
verdwenen kersenrood. Hasselt-Amsterdam-New York: Clavis

Korte inhoud
Dit verhaal is een ontroerend sprookje over prins Floris die zijn
mama verliest. De mama van Floris, koningin Soroya, die kersenrode lippen had, gaf Floris vaak
een zoen. Nadat zijn mama sterft lijkt het alsof hij lucht is geworden voor
zijn papa. Zijn papa, koning Leon, is erg verdrietig en moet steeds aan zijn
vrouw denken bij elke zoen dat hij ziet. Daarom verbied hij zijn koninkrijk nog
te zoenen en laat een vloek uitspreken over het hele rijk zodat ze niet meer kunnen
zoenen. Het volk wordt erg ongelukkig en ook Floris begrijpt het niet. Zijn
papa doet zo afstandelijk en lijkt niet meer te weten dat hij nog een zoon
heeft. Maar het volk komt in opstand en wil terug een zoen kunnen geven omdat
ze zich dan zo veel beter voelen. Ook Floris wil dit en zo kan hij samen met het
volk zijn papa toch overtuigen en laten inzien dat dit hem niet gelukkiger gaat
maken want mama blijft weg.
Link met rouwen
Dit boek gaat niet puur over rouwen maar ook over de gevolgen van een
sterfgeval. De mama sterft waardoor de papa enorm verdrietig is, maar door zijn
verdriet vergeet hij ook een beetje zijn zoon. De jongen verliest dus eigenlijk
zijn beide ouders, vertrouwenspersonen en dus ook zijn veiligheidsgevoel. Alles
wat zijn vader hem aan zijn vrouw/mama doet herinneren moet weg en dit zie je
ook van bij families waarin dit gebeurd, al is dit niet altijd de beste
oplossing.
Bovenstaande boeken vond ik het meest bijzonder (deze had ik zelf ook
nog nooit gelezen), hieronder volgen nog enkele boeken die ook werken rond
afscheid nemen:
-
Velthuijs, M. (2013) Kikker en het vogeltje. Amsterdam: Leopold
-
van Genechten, G. (2010). Rikki en de eekhoorn. Hasselt-Amsterdam-New York: Clavis
-
Robberecht,
T. & Goossens, P.(2002) Eva en
het land van de verloren zusjes. Hasselt-Amsterdam-New York: Clavis
Er zijn er natuurlijk nog veel meer!
Bron 4: Kinderen helpen bij verlies
Manu Keirse
Bronvermelding:
Keirse, M. (2002). Kinderen helpen bij verlies. Tielt:
Lannoo
Onthouden:
Ik heb tijdens het lezen van dit boek steeds opgeschreven wat
ik als kleuterjuf/opvoeder belangrijk vindt om te weten om kinderen te helpen
bij het verwerken van verlies. Deze puntjes heb ik hieronder verzameld:
-
Reactie van kinderen op afscheid nemen, is
dezelfde als de reactie van volwassenen
-
Kinderen reageren eerst als kinderen, daarna als
volwassenen.
-
Voor iedereen is verlies anders/individueel.
-
Kinderen voelen aan wanneer er iets mis is, het
ritme van de persoon die iets achterhoud veranderd. Dit merken kinderen heel
snel op. Vb. sneller ademen, andere stem,
-
Babys/jonge kinderen rouwen door verandering
van eetgewoontes, anders slapen,
-
Als kinderen niet geconfronteerd worden met de
dood van leeftijdgenoten, denken ze dat dit enkel bij oude mensen kan
voorkomen.
-
Eerlijkheid is zeer belangrijk! Anders gaan kinderen
hun fantasie laten werken waardoor de gevolgen soms nog erger zijn.
-
Biedt kinderen tijd en veiligheid.
-
Een leerkracht kan een veilige omgeving bieden
voor de kinderen. Hij/zij kan hen een nieuwe (voorlopige) veilige thuis
bieden.
-
Kinderen rouwen midden in het gewone leven, niet
op bevel maar gewoon wanneer een situatie zich voordoet.
-
Er is kans op tijdelijke regressie na het
verlies:
-
Tijdelijke
pauze in het rouwproces, ze willen terug naar de periode die nog goed was.
Vb. knuffels vragen, zindelijkheid,
-
Vraag
naar aandacht
-
Kinderen zetten verdriet vaak om in hun
spel/gedrag omdat ze de verbale en mentale mogelijkheden nog niet hebben.
Wanneer je dit opmerkt reageer dan met begrip en ga het kind niet straffen.
-
Kinderen stellen rouwen soms uit omdat ze eerst
willen weten of hun basisbehoeften nog voldaan worden. Vb. haar kammen door
mama, samen eten, naar hobbys gebracht worden,
en of ze nog een veilige thuis
hebben.
-
Verzeker kinderen ervan dat hun gevoelens
normaal zijn.
-
Dwing kinderen niet tot praten
-
Wees klaar om te luisteren als kinderen klaar
zijn om te praten.
-
Accepteer de uitspraken van verdriet
-
Vertel nooit aan kinderen dat ze zich sterk
moeten houden en niet moeten huilen.
-
Beloof nooit aan kinderen dat de andere ouder
niet zal sterven.
-
Verbreek de dagelijkse routine niet meer dan
nodig.
-
Vermijd alle veranderingen die kunnen vermeden
worden onmiddellijk na een belangrijk verlies.
-
Moedig hen aan om met hun vrienden te praten.
-
Stimuleer de omgeving om ook aandacht op te
brengen voor de kinderen.
-
Geef aandacht aan de dromen van kinderen
-
Denk eraan dat feestdagen dagen zijn waarop
kinderen het verlies zeer intens kunnen voelen.
Er zijn enkele mythen rond kinderen en rouwen die je beter
vermijd, namelijk:
-
Kinderen en peuters zijn te jong om verlies te
ervaren en te rouwen
-
Een rouwproces van een kind verloopt in
voorspelbare fasen.
-
Kinderen rouwen slechts een korte tijd
-
Ouders moeten hun verdriet verbergen voor hun
kinderen.
Er zijn volgens dit boek 6 basisbehoeften die het kind helpen groeien door verlies:
-
De realiteit van de dood onder ogen zien. --> Kinderen moeten de waarheid weten en moeten een
eerlijke uitleg krijgen.
-
De pijn van het verlies ervaren --> Kinderen moeten worden aangemoedigd om alle
emoties en gedachten zoveel mogelijk te uiten en moeten weten dat dit goed is.
-
De relatie met de persoon die is gestorven
omvormen van een aanwezigheid naar een herinnering. --> Het kind toestaan en aanmoedigen om
situaties/dingen te vertellen wat het vroeger was en niet meer het hier en
nu.
-
Een nieuwe identiteit ontwikkelen op basis van
een leven zonder de persoon die gestorven is.
-
Zoeken naar een zinvolle context voor de dood. --> Kinderen moeten de kans krijgen om levensvragen
rond de dood te stellen. Dit hoort bij het zoeken naar de zin van het leven
nadat ze iemand verloren zijn.
-
Een
continu steun gevende volwassenen aanwezig in de komende jaren.
Bron 5: Muziek over afscheid nemen en sterfte
Bronvermelding
Fiddelaers Jaspers, R. (2011). De rouwende school. Handboek voor kinderopvang primair en voortgezet
onderwijs en mbo. Heeze: In de wolken
Korte inhoud
Dit boek is vooral een handleiding voor scholen die te maken krijgen
met sterfte van een kind, juffen, meesters,... in de klas of school. Ik heb uit dit boek
vooral de muziek gehaald die je op school kan gebruiken wanneer er iemand is
overleden. Dit zijn enkele voorbeelden van muziek die je bij kinderen kan gebruiken.
Dirk Scheele - Bellen blazen
https://www.youtube.com/watch?gl=BE&v=MTawMktvi4I
Bert en Ernie - Dood zijn duurt zo lang
https://www.youtube.com/watch?gl=BE&v=MTawMktvi4I
K3 - wanneer zie ik jou terug?
https://www.youtube.com/watch?v=hcI9o4Pbnm4
K3 - Eeuwig en altijd
https://www.youtube.com/watch?v=_CNCKYB8398
V.O.F.
de kunst - Lieve oma pluis
https://www.youtube.com/watch?v=oIB9AdJItOg
Woezel en pip - Het land van je ogen dicht
https://www.youtube.com/watch?v=k8aRUyF6cCU
Marco Borsato - Opa
https://www.youtube.com/watch?v=KMS5Ulj7vT0
Marco Borsato - Vlinder
https://www.youtube.com/watch?v=EOwTJlpYvNc
Marco Borsato - Een wereld zonder jou
https://www.youtube.com/watch?v=8USOmUutKKo
Onthouden
Ik vond het heel interessant om te zien dat er muziek is over rouwen,
afscheid nemen,
Ik hoor steeds om boeken te gebruiken in de klas maar ik ben
er van overtuigd dat kinderen ook veel hebben aan een liedje. Als ze dit liedje
kennen kunnen ze dit liedje ook zelf eens zingen als ze het bijvoorbeeld
moeilijk hebben als ze thuis in hun bedje liggen. Terwijl een boek op deze
leeftijd steeds moet worden voorgelezen. Ze kunnen een boek enkel alleen
lezen door de prenten nog een keer te bekijken.
|