Het komt dichterbij, weekend 9. Eerstdaags zit de organisatie nogmaals samen om de laatste knopen door te hakken. Uiterlijk volgend weekend verneemt u wie de chauffeurs zijn, wanneer we vertrekken, en op welke locatie. Al kunnen die laatste twee vragen snel ingeschat worden door een combinatie te maken van de volgende twee begrippen: Rudy en après-werk. Mogen we ook nog eens vragen aan de laatste niet-betalers om de centen te storten, wegens het wordt tijd! We hebben al ons geld nodig om volgende week de Colruyt te overvallen. Intussen raden we iedereen aan om nog een laatste keer goed los te rijden op het aprèswerksken van komende vrijdag, alwaar we tussen menig pot en pint kunnen overleggen over de komende festiviteiten. Daarna halen we de riem aan zodat we droog aan vrijdag den 28sten (legendarische dag) kunnen beginnen. Hoeveel flessen Amaretto? ZES VATEN Arbo ;)
Rothiva greep waar de fans gisteren om schreeuwden: de scalp van Klein Beervelde. Het duurde vrij lang vooraleer de machine op gang kwam, want het initiatief werd aanvankelijk volledig aan Klein Beervelde gelaten. En met behulp van de knullige Rothiva-doelman (mea culpa) kwamen de jonge tegenstanders op een 0-1 voorsprong. T1 en 2 moedigden de Rothivanen aan om meer tempo op de mat te leggen in de tweede speelhelft. En het jagen op de keeper van Klein Beervelde wierp zijn vruchten af. De kansen stapelden zich op, maar de weg naar doel werd (nog) niet gevonden. Bram zorgde voor de lang verwachte gelijkmaker na een tiental seconden in het derde kwart en dat gaf de ploeg vleugels. Ook captain Don en Muggsy snoepten naar hartelust ballen af van de vermoeide tegenstander (zonder wisselspelers op de bank) en in een mum van tijd stond het 3-1. De doodsteek leek gegeven, maar Klein Beervelde sloop toch dichterbij met een afstandsschot (3-2). Geen nood, want nog vóór het laatste kwart jaagde Bram de 4-2 tegen de netten. De Beerveldse tank bleek niet groot genoeg en spitsen Peter, Bram en Muggsy verdeelden de goals onder mekaar. De verdiende 8-2 overwinning deed deugd!
Hieronder zie je wat foto's van de camera El Martinario van de toch wel vrij legendarische ribbekesavond. Bier is slecht, en zeker als het maar één euro kost. Evil potjes. maar vergeet niet: binnen twee weken is het weer extreem te bieren. Jammie!
Aan allen die gespoord naar Gent zullen varen... (moeten mannen met baarden zijn)
U wordt ten laatste om 16u verwacht aan het station van Zele, beter ietsje vroeger uiteraard! Het mag ook een uurtje vroeger zijn voor zij die hun dorst al willen laven in den TGV...
U hebt ook al gelezen dat er een gefuifte is des avonds in het geïndustriede park van Zele, ik heb mijn oor eens leggen te luisteren en blijkbaar zijn er hier toch wel menige kanditaat zuipers voor te vinden... (remember 1 de pot!) maar dat zien we dan nog wel op het moment zelve...
Rothiva slaagde er dan wel niet in om te winnen; het trakteerde zijn supporters wel op een spektakelstuk, gekruid met maar liefst vierentwintig doelpunten! Het begon zoals steeds met de 1-0, ditmaal van de voet van Stijn. Via een penalty en een lob-kop kwam De Lantaarn op een 1-2 voorsprong. Maar het bleek al snel dat Muggsy een begenadigde avond beleefde. Hij rolde de verdediging van de tegenstander tweemaal en bracht de 3-2 op het bord. Tijdens het tweede kwart werd de solide Rothiva-verdediging zwaar op de proef gesteld. Ondanks verschillende knappe shot-blocks (Dusko D'heer leeft weer!) speelden de Lantaarn-boys ons enkele keren uit verband, met diverse binnenleggers aan de tweede paal tot gevolg. Muggsy lukte alweer in een doelpunt en schilderde bovendien een lob op het hoofd van Sim, maar dat kon de vier doelpunten van De Lantaarn niet uitwissen (5-7). El Muggsinho verwees in de laatste quarters het penalty-complex volledig naar de annalen. Drie strafschoppen werden koelbloedig door hem omgezet. Ook de spitsbroeders Thienpondt pikten elk nog hun goaltje mee, tot groot jolijt van de talrijke fans. De tegenstander hield de marge echter constant op een tweetal doelpunten en zo eindigde deze onderhoudende wedstrijd in 11-13.
Door allerhande onvoorziene omstandigheden werd de wedstrijdkern van zeven gisteren plots uitgedund tot vier (!) spelers. Bovendien stond met MVC Chiquita geen hapklare bananenbrok op het menu... En toch lukte Rothiva in het traditionele openingsdoelpunt. Bram werkte een lange bal knap af. Even werd overwogen om met vier een levende muur op te trekken in de goal, maar Rothiva verkoos de voetballende oplossing De schade kon in het eerste kwart enigzins beperkt blijven tot 1-2, maar in het volgende kwart was het hek van de dam en Chiquita liep uit tot 1-7. De talrijke supporters - het waren er alvast meer dan spelers - lieten hun dappere vedetten niet in de steek en applaudiseerden bij iedere kans. Dit bewoog coach Tim tot de boude uitspraak: "per corner geef ik ne Vedett". Chiquita kwam nog wel enkele keren tot scoren, maar het was toch Rothiva dat met de pluimen ging lopen in de laatste quarters. Er vielen niet minder dan vier corners en twee doelpunten (Don en Sim). Eindstand: 3-12. Wat banaan, hoe banaan, waar banaan? Vedett is Vedett!
Zoals ge weet gaan we op 17/03 een paar ribbekes gaan eten in Gent met de trein. Om 23u sporen we terug naar Zele. Wat doen we dan? Hoor ik u vragen. Wel: zoals al aangekondigd in de titel, weten wij een fuif zijn in Zele waar we voor 1/pot kunnen zuipen!
Deze fuif genaamd "The Cocksokker Straiks Bek" gaat door op het terrein van De Pikke, Herderstraat 2 (inderdaad in het industrieperk).
Het gaat om een fuif georganiseerd door de Scouts, bevers verzekerd..., en meer moeten we nie zeggen eigenlijk... Of toch voor de vrouwen: binken verzekerd...
Dus voor degenen die al goesting hebben: 2 in voorverkoop, maar geen nood: ter plaatse kost het maar één meer nl, 3 (toch één pot verkwisting eigenlijk)
De clash tegen Jong MV Zele begon gisteren heel goed voor de Rothivanen. Muggsy legde de (bijna traditionele) 1-0 binnen na een steal van Bram. De manschappen van Marc Du Mesniel waren onmiddellijk gewaarschuwd en reageerden op het plein met drie tegentreffers. Renaat vierde zijn wederoptreden met de aansluitingstreffer (2-3) net voor het einde van het eerste kwart. Ondanks enkele mooie kansen, was het Jong MV dat de weg naar doel vond. Van 2-3 ging het naar 3-6 met enkel een geslaagde lob-kop tussendoor. De mogelijkheden om tegen te scoren bleven zich aanbieden, maar de zoektocht naar aansluitingstreffers bleef zonder gevolg. Na de vierde corner voor jong MV werd het 3-7 in de voorlaatste speelhelft. Renaat en Peter deden nog hun best om Rothiva terug in de match te brengen. Maar de jonge hoop van het Zeels minivoetbal liet het echter niet zover komen en zo eindigde de match op 5-9. Volgende week woensdag wacht MVC Chiquita, de nummer twee in het voorlopige klassement. Kan Rothiva eens stunten?
Weekend 9 heeft nood aan een onvergetelijke CD, barstensvol legendarische schijven. Master DJ Dries breit ze aan elkaar, met hier en daar wat extra tussenvoegseltjes ;)
Graag dus, zo snel mogelijk, uw schijf doormailen naar DJ DAUWE, op ddauwe@hotmail.com. Liefst al in mp3, maar in nood volstaat ook de titel-artiest al.
Nog een hele resem fotookes van oudejaarsweekend 2006-2007. Ja maag, ook jij staat hier te bewonderen in vol ornaat. En veel vazekes, jammie. Deze foto's zijn er van Don en mezelf. Als er anderen zijn die ook nog fotookes te delen hebben?
Op het programma gisteren in sporthal VHVD: een fel bevochten match tegen een rechtstreekse concurrent. De ingrediënten: inzet, spektakel, efficiëntie voor doel, een scheids die soms de pedalen verloor en een mysterieuze roze string Carrosserie Debeule nam een kwieke start, maar kon geen uitgespeelde kansen versieren. Rothiva op zijn beurt was een pak trefzekerder. Bram scoorde 1-0 na een vijftal minuten en Captain Don kruiste het veld van links naar rechts om enig mooi de 2-0 aan te tekenen. Het tweede kwart toonde Bram opnieuw zijn tor-instinct voor 3-0. Een zeldzaam foutje in de compacte Rothiva-verdediging liet de tegenstander toe om er 3-1 van te maken. Maar Rothiva toonde zich bijzonder koelbloedig in kwart drie. Terwijl Carrosserie Debeule bleef aandringen, toonde een gemotiveerd Rothiva zich dodelijk efficiënt. De immer beweeglijke Muggsy en topscorer Don maakten 4-1 en 5-1. In het begin van het laatste kwart stelde een bedrijvige Diet de overwinning veilig met zijn tweede van het seizoen. De garage-boys stilden hun honger naar tegendoelpunten met een goedkope penalty. Moet ook nog gezegd dat ze twee strafcorners misten, maar dat had hoe dan ook geen zoden aan de dijk gebracht... Muggsy legde de eindcijfers vast op 7-3, na een mooie steal op de keeper. Een deugddoende zege en drie verdiende punten!
Een match in de B-zaal, om zeven uur, tegen de ongeslagen leider uit de Zeelse competitie en zonder de spitsbroeders Thienpondt... Alle voortekenen waren onheilspellend, maar gelukkig hielden de aanwezige Rothiva-spelers de eer hoog. De aftastingsronde in het eerste kwart duurde vrij lang, maar de verhoudingen werden gerespecteerd. Immoben kampeerde op onze helft, terwijl Rothiva zich beperkte tot enkele counters. De leiders vonden slechts één gaatje in onze afweer: 0-1. Na de 0-2 vroeg in het tweede kwart, schoot Stijn de bal vanop eigen helft in het lege doel. Maar Immoben, met een sterk oprukkende keeper, strafte vliegensvlug af tot 1-5. Coach Tim greep in en gaf Dieter een dubbele dekkingsopdracht (keeper en opkomende verdediger). Het bleek een goeie ingreep, want het derde en vierde kwart waren merkbaar beter. De keeper van Immoben kon minder aanleggen en er kwam meer ruimte voor Rothiva-aanvallen... Dit resulteerde in twee goals van zowel Stijn en Don in het laatste halfuur. Ondertussen vielen er (vanzelfsprekend) ook tegentreffers; we speelden immers tegen de beste Zeelse minivoetbalploeg van het moment. Vlak voor affluiten zette Sim met een lob-kop de 6-9 eindcijfers op het bord. Tevredenheid alom, want de gevreesde zware nederlaag bleef uit, dankzij goed voetbal. Bedankt aan alle spelers en coach voor hun voorbeeldige inzet!
Na een op verschillende niveaus legendarisch oudejaarsweekend, kijke we beter al snel vooruit. Er komt natuurlijk ook nog een minstens even legendarisch mannenweekend in de paasvakantie. Maar voor we 't weten zijn de schone residenties alweer verhuurd, en moeten we ons beperken tot de te kleine ruimtes der bungalowparken. Daarom deze snelle vraag: wie gaat er mee op weekend op oudejaar? Als voorsmaakje het huisje dat ik al op oog heb... 't leven is aan de rappe beslissers!
... Zo blijkt althans uit de vele positieve reacties "Mond-tot-mond-reclame" is nog steeds de beste vorm van publiciteit en zo komt het dat er al een pak bijbestellingen te noteren vallen:
- Gerben R. (XL) - Joris M. (L) - Katrien 2 (M) - Geert T. (L) - Paul G. (S) - Johan V.D. (XL) - Peter V.D. (XL) - Stijn L. (L)
Wie nog geen Rothiva-trui heeft en er ééntje wil voor de zachte prijs van 40 EUR, reageer dan hier... Dit collector's item is gewoon onmisbaar voor de échte Rothivaan!
Rothiva ging voluit voor een welkome driepunter tegen het net iets hoger geklasseerde Oud Chiro Huivelde. De gekende Rothivaanse blitzstart bleef uit en iets voor affluiten van het eerste kwart werd een defensief foutje afgestraft: 0-1. Maar in de daaropvolgende speelhelft namen de Rothivanen het roer over. Muggsy strooide assists op het hoofd van Sim en de voet van Peter met een 2-1 voorsprong tot gevolg. De Chiro-mannen lieten niet begaan en ondanks enkele gemiste strafcorners sloegen ze terug: 2-2 en zelfs 2-3. Bram bracht ons weer langszij en na een licht gefloten strafschop zette captain Don 4-3 op de borden. Het laatste kwart had alles van een thriller. Al vroeg konden we onze vier corners omzetten in een doelpunt: 5-3. Die marge bleek echter niet voldoende, want dankzij een lucky-goal en een strak schot kwam Oud Chiro terug op gelijke hoogte. Op luttele minuten van het einde kregen de Huiveldenaren zelfs de kans om de drie punten te pakken, maar strafcorners zijn gelukkig niet hun sterkste kant. Mede dankzij die derde (!) lob-kop-misser bleef het 5-5. Volgende week wacht leider Immoben/Trapkes op ... supporters op post!
aangezien beide heren instemden (door stilzwijgen) zich te houden aan de uitslag, gaat dus dit jaar iedereen mee op weekend! Enkel Stijn Landuyt (dit jaar zeer dicht bij deelname) heeft laten weten dat hij dat weekend niet vrij is.
Na een fel bevochten strijd tegen het hoger geklasseerde Mabibo droop Rothiva gisteren af met één punt. De inmiddels traditionele superstart stond ook op het programma. Wie iets later de zaal binnenglipte, miste de hattrick van Bram en de goal van Muggsy die ons een 4-2 voorsprong bezorgden. Mooi verdedigend voetbal en scherpe counters waren het concept van het tweede kwart, captain Don en Kevain de oprukkende afwerkers van dienst... 6-2 halverwege. Mabibo wou welliswaar niet van opgeven weten en drukte ons tijdens kwart drie op onze eigen helft. Bram wist nog wel 7-2 te scoren, maar de nukkige tegenstanders kwamen op hun kousenvoeten terug in de match. Bij aanvang de de laatste dertien minuten bedroeg de marge nog twee doelpunten: 7-5. Na een onopzettelijke hands legde de scheidsrechter de bal op de stip en daar was de aansluiting voor Mabibo. Toen de bal dan nog eens afweek op een verdedigend been, hingen de bordjes weer in evenwicht: 7-7. De gemoederen raakten verhit en er ontstond een schermutseling waarin iedereen -behalve die grote blauwe vuilbak dan- zijn woordje wou hebben. Mabibo probeerde vergeefs de vierde corner te forceren, maar het bleef 7-7 in een match waar de neutrale tachtigjarige supporter een hartaderbreuk zou aan overhouden...
Het komt dichterbij, weekend 9. Eerstdaags zit de organisatie nogmaals samen om de laatste knopen door te hakken. Uiterlijk volgend weekend verneemt u wie de chauffeurs zijn, wanneer we vertrekken, en op welke locatie. Al kunnen die laatste twee vragen snel ingeschat worden door een combinatie te maken van de volgende twee begrippen: Rudy en après-werk. Mogen we ook nog eens vragen aan de laatste niet-betalers om de centen te storten, wegens het wordt tijd! We hebben al ons geld nodig om volgende week de Colruyt te overvallen. Intussen raden we iedereen aan om nog een laatste keer goed los te rijden op het aprèswerksken van komende vrijdag, alwaar we tussen menig pot en pint kunnen overleggen over de komende festiviteiten. Daarna halen we de riem aan zodat we droog aan vrijdag den 28sten (legendarische dag) kunnen beginnen. Hoeveel flessen Amaretto? ZES VATEN Arbo ;)
Rothiva slaagde er dan wel niet in om te winnen; het trakteerde zijn supporters wel op een spektakelstuk, gekruid met maar liefst vierentwintig doelpunten! Het begon zoals steeds met de 1-0, ditmaal van de voet van Stijn. Via een penalty en een lob-kop kwam De Lantaarn op een 1-2 voorsprong. Maar het bleek al snel dat Muggsy een begenadigde avond beleefde. Hij rolde de verdediging van de tegenstander tweemaal en bracht de 3-2 op het bord. Tijdens het tweede kwart werd de solide Rothiva-verdediging zwaar op de proef gesteld. Ondanks verschillende knappe shot-blocks (Dusko D'heer leeft weer!) speelden de Lantaarn-boys ons enkele keren uit verband, met diverse binnenleggers aan de tweede paal tot gevolg. Muggsy lukte alweer in een doelpunt en schilderde bovendien een lob op het hoofd van Sim, maar dat kon de vier doelpunten van De Lantaarn niet uitwissen (5-7). El Muggsinho verwees in de laatste quarters het penalty-complex volledig naar de annalen. Drie strafschoppen werden koelbloedig door hem omgezet. Ook de spitsbroeders Thienpondt pikten elk nog hun goaltje mee, tot groot jolijt van de talrijke fans. De tegenstander hield de marge echter constant op een tweetal doelpunten en zo eindigde deze onderhoudende wedstrijd in 11-13.
Door allerhande onvoorziene omstandigheden werd de wedstrijdkern van zeven gisteren plots uitgedund tot vier (!) spelers. Bovendien stond met MVC Chiquita geen hapklare bananenbrok op het menu... En toch lukte Rothiva in het traditionele openingsdoelpunt. Bram werkte een lange bal knap af. Even werd overwogen om met vier een levende muur op te trekken in de goal, maar Rothiva verkoos de voetballende oplossing 
De schade kon in het eerste kwart enigzins beperkt blijven tot 1-2, maar in het volgende kwart was het hek van de dam en Chiquita liep uit tot 1-7. De talrijke supporters - het waren er alvast meer dan spelers - lieten hun dappere vedetten niet in de steek en applaudiseerden bij iedere kans. Dit bewoog coach Tim tot de boude uitspraak: "per corner geef ik ne Vedett". Chiquita kwam nog wel enkele keren tot scoren, maar het was toch Rothiva dat met de pluimen ging lopen in de laatste quarters. Er vielen niet minder dan vier corners en twee doelpunten (Don en Sim). Eindstand: 3-12. Wat banaan, hoe banaan, waar banaan? Vedett is Vedett!
De clash tegen Jong MV Zele begon gisteren heel goed voor de Rothivanen. Muggsy legde de (bijna traditionele) 1-0 binnen na een steal van Bram. De manschappen van Marc Du Mesniel waren onmiddellijk gewaarschuwd en reageerden op het plein met drie tegentreffers. Renaat vierde zijn wederoptreden met de aansluitingstreffer (2-3) net voor het einde van het eerste kwart. Ondanks enkele mooie kansen, was het Jong MV dat de weg naar doel vond. Van 2-3 ging het naar 3-6 met enkel een geslaagde lob-kop tussendoor. De mogelijkheden om tegen te scoren bleven zich aanbieden, maar de zoektocht naar aansluitingstreffers bleef zonder gevolg. Na de vierde corner voor jong MV werd het 3-7 in de voorlaatste speelhelft. Renaat en Peter deden nog hun best om Rothiva terug in de match te brengen. Maar de jonge hoop van het Zeels minivoetbal liet het echter niet zover komen en zo eindigde de match op 5-9. Volgende week woensdag wacht MVC Chiquita, de nummer twee in het voorlopige klassement. Kan Rothiva eens stunten?
Dag mannen van de drank,
Op het programma gisteren in sporthal VHVD: een fel bevochten match tegen een rechtstreekse concurrent. De ingrediënten: inzet, spektakel, efficiëntie voor doel, een scheids die soms de pedalen verloor en een mysterieuze roze string 
Na een op verschillende niveaus legendarisch oudejaarsweekend, kijke we beter al snel vooruit. Er komt natuurlijk ook nog een minstens even legendarisch mannenweekend in de paasvakantie. Maar voor we 't weten zijn de schone residenties alweer verhuurd, en moeten we ons beperken tot de te kleine ruimtes der bungalowparken.
"Mond-tot-mond-reclame" is nog steeds de beste vorm van publiciteit en zo komt het dat er al een pak bijbestellingen te noteren vallen:
Rothiva ging voluit voor een welkome driepunter tegen het net iets hoger geklasseerde Oud Chiro Huivelde. De gekende Rothivaanse blitzstart bleef uit en iets voor affluiten van het eerste kwart werd een defensief foutje afgestraft: 0-1. Maar in de daaropvolgende speelhelft namen de Rothivanen het roer over. Muggsy strooide assists op het hoofd van Sim en de voet van Peter met een 2-1 voorsprong tot gevolg. De Chiro-mannen lieten niet begaan en ondanks enkele gemiste strafcorners sloegen ze terug: 2-2 en zelfs 2-3. Bram bracht ons weer langszij en na een licht gefloten strafschop zette captain Don 4-3 op de borden. Het laatste kwart had alles van een thriller. Al vroeg konden we onze vier corners omzetten in een doelpunt: 5-3. Die marge bleek echter niet voldoende, want dankzij een lucky-goal en een strak schot kwam Oud Chiro terug op gelijke hoogte. Op luttele minuten van het einde kregen de Huiveldenaren zelfs de kans om de drie punten te pakken, maar strafcorners zijn gelukkig niet hun sterkste kant. Mede dankzij die derde (!) lob-kop-misser bleef het 5-5. Volgende week wacht leider Immoben/Trapkes op ... supporters op post!
19 % (3)
0 % (0)
6 % (1)
13 % (2)
0 % (0)
63 % (10)
Na een fel bevochten strijd tegen het hoger geklasseerde Mabibo droop Rothiva gisteren af met één punt. De inmiddels traditionele superstart stond ook op het programma. Wie iets later de zaal binnenglipte, miste de hattrick van Bram en de goal van Muggsy die ons een 4-2 voorsprong bezorgden. Mooi verdedigend voetbal en scherpe counters waren het concept van het tweede kwart, captain Don en Kevain de oprukkende afwerkers van dienst... 6-2 halverwege. Mabibo wou welliswaar niet van opgeven weten en drukte ons tijdens kwart drie op onze eigen helft. Bram wist nog wel 7-2 te scoren, maar de nukkige tegenstanders kwamen op hun kousenvoeten terug in de match. Bij aanvang de de laatste dertien minuten bedroeg de marge nog twee doelpunten: 7-5. Na een onopzettelijke hands legde de scheidsrechter de bal op de stip en daar was de aansluiting voor Mabibo. Toen de bal dan nog eens afweek op een verdedigend been, hingen de bordjes weer in evenwicht: 7-7. De gemoederen raakten verhit en er ontstond een schermutseling waarin iedereen -behalve die grote blauwe vuilbak dan- zijn woordje wou hebben. Mabibo probeerde vergeefs de vierde corner te forceren, maar het bleef 7-7 in een match waar de neutrale tachtigjarige supporter een hartaderbreuk zou aan overhouden...
