Het duister dat ons scheidt

Het leven van loes

25-11-2020

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

18 jaar

Hey,

Nu ben ik een beetje ouder. Ik ben 18 en ik studeer nu in Amsterdam. Ik ga jullie vertellen wat er ondertussen nog allemaal is gebeurd. Ik had veel nieuwe vrienden gemaakt maar ik hield me wel op men hoeden, omdat ik bang was opnieuw gepest te worden. We hadden met alle kinderen een plek waar we altijd naar toe gingen. De plek was een fort op het strand. De leider was Gavin, hij was 16. Ik en Gavin waren redelijk close. Na een tijde waren me stapelverliefd op elkaar en we hadden een relatie. Ik had ook seksuele zaken met hem gedaan ook al was ik 13 en hij 16. De band met mijn moeder was nooit echt goed, ze werd ineens heel onrustig en wou het eiland weer verlaten. Ze wou verhuizen maar ik had net mijn draai terug gevonden. Ik had een lief, ik had vrienden dus besloot ik op het eiland te blijven met de Luco's. Jullie weten misschien al dat ik hou van kinderen dus ik wou ook dat ik er later voor mijn job ook iets mee kon doen. Op mijn 18de verjaardag besloot ik om terug naar Nederland te gaan en in Amsterdam te studeren voor kinderopvang. Op mijn 18de verjaardag had ik met de Luco's een laatste afscheid etentje voor dat ik vertrok. Mijn moeder was al 5 jaar ervoor vertrokken. Ik woon in Amsterdam in een appartementje dat de Luco's voor mij hadden geregeld. Op een avond keek ik naar een documentaire waar ik mijn moeder in zag. Toen ik zag dat ze hier ook woonden ging ik haar direct opzoeken. We waren gezellig iets gaan drinken en rustig aan het praten. Het was allemaal heel fijn tot dat ze de waarheid zeide achter de moord op de vader van Thomas. Ze vertelden dat zij niet de moordenaar was maar dat het de Luco's waren. Ik kan het nog altijd niet geloven. De vriendelijke Luco's die heel mijn leven voor mij gezorgd hebben. Ze hadden hem vermoord omdat ze er achter waren gekomen dat Thomas zijn vader mijn vader was. Dat betekend dus dat mijn vroegere beste vriend mijn half broer is.
Dit was mijn levensverhaal maar nu moet ik gaan want ik heb binnen een halfuurtje les.

groetjes,
Loes

Geef hier uw reactie door