Het spel begint en dat eindigt is gegeven, maar daar blijft het bij
23-09-2007
Haat vs. Liefde
Heb je dat wel eens? Dat er één bepaald persoon is die je totaal niet kan uitstaan? Iedereen heeft dat toch wel? Wel, ik dus ook! En ik vind het heerlijk om mij er nu eens hélemaal over uit te laten!
We hebben het hier over Thomas, een hele simpele jongen. Hij is 20, doet een prima opleiding, niks mis mee. Toch... als ik samen met hem in één ruimte ben, gaat het altijd mis! En waarom? Inderdaad, omdat ik hem niet kan uitstaan en ik denk dat ik gerust mag zeggen dat deze gevoelens wederzijds zijn. Ik kan me zo aan hem ergeren! Nu vraag je je natuurlijk af: "Maar hoe kán dat dan? Wat is er gebeurd dat deze jongen jou zo op je zenuwen werkt?" Het hele probleem is, is dat we een totaal verkeerde start hebben gemaakt. Dat plus een beetje collega's, vrienden en familie maakt een perfecte combinatie om me te ergeren aan hem, of nee, zelfs te haten!
Ik leerde hem kennen op een feest. Hij had veel gedronken, ik had veel gedronken. Hij staat aan de toog en ik toevallig ook. We beginnen te praten. Het grappige is, dat ons gesprek ook meteen begon over haat. Hij haatte mijn zus, want hij was een collega van haar. In der tijd kon ik niet goed over weg met mijn zus, dus kon ik perfect met hem meepraten. Zodoende. Naarmate de avond vorderde en het alcoholpercentage in ons bloed steeg, begonnen we elkaar steeds leuker te vinden. Om kort en bondig te vertellen hoe de avond eindigde: bij hem in bed. Na deze wilde avond hoopte ik hem nooit meer te zien. Ik had die avond zo veel gedronken, dat ik bang was hem zelfs niet meer te herkennen! Gelukkig kon ik het achter me laten, maar goed deze stad waar ik woon, is te vergelijken met een klein dorp: iedereen kent iedereen, alleen moet je er zelf achter komen wie wie nu kent. Heel vervelend. Dus 2 maanden later had mijn beste maat het idee om een groot feest te geven. Hij hield mij op de hoogte van alle vorderingen van het feest. Toen hij al zo ver was dat de flyers gedrukt waren, overhandigde hij mij er één. Op de flyer zag ik dat Joris die avond DJ zou zijn. Joris is de beste vriend van mijn broer. Joris zou samen draaien met... Thomas! Ik had de link eerst niet gelegd, maar uiteindelijk bleek het toch zo te zijn...
Voor het eerst in maanden dat ik hem zag na onze nacht. Er kon niet eens een "hallo, hoe gaat het" vanaf. Irritatie 1. En dat was ook avond 1. Er zouden nog veel avonden komen dat hij geen woord tegen me zou zeggen! Ik snap daar dus echt niks van, want hij hoeft zich echt niet groot te houden voor zijn vrienden, want die ken ik heel goed! Mijn tweede irritatie is dan wel... dat iedereen zich met ons bemoeit. Ok, nu moet ik ook wel toegeven dat het niet bij onze ene avond bleef, we hadden een tweede nacht gehad, maar dat was alleen maar omdat ik me de vorige niet meer kon herinneren. Ik wilde het gewoon over doen en dan goed. Dus veel woorden hebben we ook niet gewisseld die avond. Maar goed mijn tweede irritatie is dus dat iedereen zich ermee ging bemoeien. Joris stelde constant ambetante vragen en in ons stamcafé, ja we hebben hetzelfde stamcafé, stuurden zijn maten altijd opmerkingen, naar Thomas en mij gericht, naar het grote sms-scherm wat er hangt. Misschien is dat niet zijn fout, maar toch hij hij vertelt uitgebreid hoe het was aan zijn vrienden. Mijn derde irritatie is misschien wel de meest terechte. Namelijk na onze twee nachten maakte Thomas er een sport van om mij 's nachts wakker te bellen als hij gedronken had. Hij wilde dan dat ik "een drankje kwam drinken" bij hem. Daarmee bedoelde hij eigenlijk, dat hij seks wilde. Deze irritatie liep op een gegeven moment zo hoog op, dat ik op zijn aanbod ben ingegaan en hem compleet heb uitgescholden. Ik heb hem gezegd dat ik het behoorlijk respectloos vond.
Overtuigd? Dit zijn toch 3 dingen waar je je echt aan zou kunnen ergeren? En dat doe ik dus ook! Maar... ondanks dat ik hem zo haat... ben ik hopeloos verliefd op hem.
