Het spel begint en dat eindigt is gegeven, maar daar blijft het bij
25-09-2007
Mannen met Regels?
Ik probeer mijn Thomas nu al een paar maanden te vergeten en omdat ik hem nu al een tijdje niet gezien heb, gaat me dat redelijk goed af. Gelukkig heb ik ook genoeg andere dingen die mij bezig houden. Zoals studie, sport en mijn studentenvereniging. Wel dat laatste daar blijven we even hangen, want ik had er gisteren nog al een avond beleefd!
Omdat we in onze jaarclubvormingsperiode zitten, doen we veel activiteiten met de eerstejaars. Deze avond zouden we op kroegentocht gaan. We zouden allemaal, verdeeld in groepen, naar 3 cafés gaan waar dan een ouderejaars cordial zou zitten (cordial = jaarclub = groepje mensen van hetzelfde geslacht uit hetzelfde jaar). De eerste twee cafés waren goed te doen. We waren op bezoek bij twee vrouwencordialen en het bier smaakte overal goed. Toch sloeg het laatste café alles. We kwamen aan en ik zag dat het HET mannen cordial was, waarmee ik vorige zomer mee op stap was geweest en uit dat cordial had ik met drie mannen gekust en met ééntje had ik ook seks gehad. Ik was bang voor hun reactie. Zouden ze net zo leuk zijn als vorige keer? Ik werd een beetje nerveus, maar Mark die achter de toog stond, was alweer super lief tegen mij. Niet dat ik met hem ooit gekust heb, maar Mark is gewoon een schatje. Peter daarentegen negeerde mij totaal! Ik begreep er niets van, maar goed sommige mannen zijn nu eenmaal zo... Johan ook één van de gasten waar ik mee gekust had, was er niet en de derde jongen, waarmee ik ook het bed had gedeeld, was er wel. Hij zei mij vriendelijk gedag en dat was voor mij al genoeg. Na nog een paar pintjes was het tijd om terug te keren naar de sociëteit. Daar bleven we nog even kibbelen met de vrouwen en toen we er eenmaal uit waren konden we naar huis. Ik pakte mijn fiets en vertrok naar mijn café. Het was er leeg... alleen Joris, Aad en Karel waren er en ze waren weer dat suffe dobbelstenenspel aan het spelen. Ik dacht dan maar naar huis te gaan, maar ik werd gebeld door Jan. Jan was nog altijd op de sociëteit. Hij vroeg of ik geen pintje wilde komen drinken met hem. Des te beter! Ik was wel in voor nog wat drank. Toen ik er weer was praatte ik wat met vrienden. Eén kerel was wel behoorlijk ambetant, omdat hij te graag wilde regelen (= versieren). Gelukkig wist ik hem keihard af te wijzen. Daarna had ik er geen zin meer in en ging ik samen met een andere sjaars (= eerstejaars) naar de fietsen, met de bedoeling naar huis te gaan, maar eenmaal buiten werd ik tegengehouden door Mark: "Ga jij nu al naar huis!?" Ik bedacht mij even... wilde ik nog mee? Tom, de jongen waarmee ik naar bed was geweest, stond er ook bij. "Ja, je gaat toch niet nu al weg?" Hij is nog altijd knap... dacht ik. "Kom ga mee nog één drankje doen," zei hij en hij wenkte mij naar binnen. OK! Binnen spraken we elkaar niet aan, spijtig genoeg had ik nu wel weer last van Paul, die ambetante kerel. Toen Tom ook echt zijn laatste drankje op had vroeg hij of ik mee ging. Ik hing helemaal aan zijn lippen en wilde erg graag mee. Ik herinnerde mij weer hoe goed hij kon kussen. Buiten duurde het dan ook niet lang of we waren aan het kussen. We pakten de fietsen en gingen naar huis. Bij hem thuis, zag het ernaar uit dat de avond weer zou eindigen als de vorige, maar er gebeurde zoiets vreemds! We waren aan het kussen en we begonnen elkaar een beetje uit te kleden. Hij probeerde mij een beetje "blij te maken" met zijn ene hand. Ik wilde hem ook zijn plezier gunnen, dus ook ik kon overweg met mijn hand. Maar ineens zag ik bloed aan mijn handen. Ik schrok me dood! Het bloed kwam gewoon uit zijn penis!? Ik was behoorlijk geshockeerd! Hij bleef daarentegen heel kalm. "Heb je dit vaker?" vroeg ik hem. Hij zei van niet en vond het zelf ook heel raar. Het deed ook geen pijn zei hij. Ik vond het vreemd...
We zijn daarna ook maar gestopt, want geen van ons had nog echt zin meer om iets te presteren. Of we durfden misschien niet meer. Ik hoop voor hem dat het niets ernstigs is, want ja... dan is hij behoorlijk de lul!
Heb je dat wel eens? Dat er één bepaald persoon is die je totaal niet kan uitstaan? Iedereen heeft dat toch wel? Wel, ik dus ook! En ik vind het heerlijk om mij er nu eens hélemaal over uit te laten!
We hebben het hier over Thomas, een hele simpele jongen. Hij is 20, doet een prima opleiding, niks mis mee. Toch... als ik samen met hem in één ruimte ben, gaat het altijd mis! En waarom? Inderdaad, omdat ik hem niet kan uitstaan en ik denk dat ik gerust mag zeggen dat deze gevoelens wederzijds zijn. Ik kan me zo aan hem ergeren! Nu vraag je je natuurlijk af: "Maar hoe kán dat dan? Wat is er gebeurd dat deze jongen jou zo op je zenuwen werkt?" Het hele probleem is, is dat we een totaal verkeerde start hebben gemaakt. Dat plus een beetje collega's, vrienden en familie maakt een perfecte combinatie om me te ergeren aan hem, of nee, zelfs te haten!
Ik leerde hem kennen op een feest. Hij had veel gedronken, ik had veel gedronken. Hij staat aan de toog en ik toevallig ook. We beginnen te praten. Het grappige is, dat ons gesprek ook meteen begon over haat. Hij haatte mijn zus, want hij was een collega van haar. In der tijd kon ik niet goed over weg met mijn zus, dus kon ik perfect met hem meepraten. Zodoende. Naarmate de avond vorderde en het alcoholpercentage in ons bloed steeg, begonnen we elkaar steeds leuker te vinden. Om kort en bondig te vertellen hoe de avond eindigde: bij hem in bed. Na deze wilde avond hoopte ik hem nooit meer te zien. Ik had die avond zo veel gedronken, dat ik bang was hem zelfs niet meer te herkennen! Gelukkig kon ik het achter me laten, maar goed deze stad waar ik woon, is te vergelijken met een klein dorp: iedereen kent iedereen, alleen moet je er zelf achter komen wie wie nu kent. Heel vervelend. Dus 2 maanden later had mijn beste maat het idee om een groot feest te geven. Hij hield mij op de hoogte van alle vorderingen van het feest. Toen hij al zo ver was dat de flyers gedrukt waren, overhandigde hij mij er één. Op de flyer zag ik dat Joris die avond DJ zou zijn. Joris is de beste vriend van mijn broer. Joris zou samen draaien met... Thomas! Ik had de link eerst niet gelegd, maar uiteindelijk bleek het toch zo te zijn...
Voor het eerst in maanden dat ik hem zag na onze nacht. Er kon niet eens een "hallo, hoe gaat het" vanaf. Irritatie 1. En dat was ook avond 1. Er zouden nog veel avonden komen dat hij geen woord tegen me zou zeggen! Ik snap daar dus echt niks van, want hij hoeft zich echt niet groot te houden voor zijn vrienden, want die ken ik heel goed! Mijn tweede irritatie is dan wel... dat iedereen zich met ons bemoeit. Ok, nu moet ik ook wel toegeven dat het niet bij onze ene avond bleef, we hadden een tweede nacht gehad, maar dat was alleen maar omdat ik me de vorige niet meer kon herinneren. Ik wilde het gewoon over doen en dan goed. Dus veel woorden hebben we ook niet gewisseld die avond. Maar goed mijn tweede irritatie is dus dat iedereen zich ermee ging bemoeien. Joris stelde constant ambetante vragen en in ons stamcafé, ja we hebben hetzelfde stamcafé, stuurden zijn maten altijd opmerkingen, naar Thomas en mij gericht, naar het grote sms-scherm wat er hangt. Misschien is dat niet zijn fout, maar toch hij hij vertelt uitgebreid hoe het was aan zijn vrienden. Mijn derde irritatie is misschien wel de meest terechte. Namelijk na onze twee nachten maakte Thomas er een sport van om mij 's nachts wakker te bellen als hij gedronken had. Hij wilde dan dat ik "een drankje kwam drinken" bij hem. Daarmee bedoelde hij eigenlijk, dat hij seks wilde. Deze irritatie liep op een gegeven moment zo hoog op, dat ik op zijn aanbod ben ingegaan en hem compleet heb uitgescholden. Ik heb hem gezegd dat ik het behoorlijk respectloos vond.
Overtuigd? Dit zijn toch 3 dingen waar je je echt aan zou kunnen ergeren? En dat doe ik dus ook! Maar... ondanks dat ik hem zo haat... ben ik hopeloos verliefd op hem.
