Het is zondagavond en ik zit hier weeral alleen. Weeral maar eens een voetbalavondje.
Heb er weeral een moeilijke week opzitten. Vrijdagavond is hij gewoon in slaap gevallen, had alweer voldoende gedronken. Geluk dat hij geen gap van de hond heeft gekregen. De manier waarop hij weeral deed, had echt zin om alles op te geven.
De zaterdag daarentegen. Heel leuk namiddagje in Antwerpen. Genova met Colin Firth gaan zien. Ik vond hem goed maar hij viel met momenten in slaap. Daarna een lekkere pizza gaan eten bij da giovanni. en daarna terug met de wagen naar huis. Jaja met de wagen geweest, heb er eindelijk nog eens in kunnen zitten. Vandaag, zondag een rustig dagje thuis. Marc en Sandra hebben me aangeboden dat ik eens mag binnenspringen als ik wil praten. Vrijdag wou ik nog alleen gaan wonen, vandaag niet. Bart is ook zo stil. Vraag me af of er iets is. Drukjes zei hij. Maar mijn gevoel zegt iets anders
Alhoewel ik vandaag heel fier op me ben, is dit niet een dag dat zich elke dag moet herhalen. Ik heb heel veel gedaan vandaag: * koelkast proper gemaakt, ook eronder en erachter! * garage, keuken, en living gekuist. * 2 wasmanden gewassen in de machine. * propere lakens gelegd. * 's avonds nog gaan wandelen met de hond. * haartjes gewassen * een beetje gestreken en natuurlijk ook nog eten gemaakt. Ik ben moe inderdaad. Meneer zat deze avond in de zetel naat zijne voetbal te kijken en ikke maar werken. Het strafste vond ik dan nog dat hij kwam vragen of ik buiten wou met de hond?! Heb het dan toch maar gedaan, en heb een traantje gelaten onderweg. Dat deed deugd. Alle opgekropte emoties van vandaag zijn er weer uit. Kristine hiernaast is defintief weg, Jan is dus nu hier helemaal alleen. Ondanks mijn problemen heb ik met hem medelijden. Bart niet gehoord vandaag. Soms denk ik of het geen goed idee zou zijn om eens een mail naar Ilse en Dirk te sturen. Hoe het er echt voor staat, want zoals Dirk het omschreven heeft ' mijn moedergevoelens' trekt op niks. Geen woord waarschijnlijk hoe dit allemaal komt. Enfin nog wat Tv zien en dan mijn bedje in. Morgen een dagje naar zee.
Laatste maar toch drukke dagje vandaag. Gelukkig hebben we het overleefd en kunnen we nu genieten van een citytripje naar Londen, mijn favoriete stad trouwens in Europa. Deze avond Kasper weg gaan brengen. Ik ga woefie missen. Een ganse week is best wel lang. Ik zie dat beestje graag? Bij mijn schoonouders voelde ik me niet allerbest en ik had dan ook geen zin om te blijven eten. Ik was/ben ontzettend moe en ga straks vroeg mijn bedje in. Ik stuur Bart nog een berichtje, ik ga hem ook missen. Alhoewel ik niet verliefd ben, vind ik hem toch een toffe jongen maar ik respecteer volledig zijn leven en ga nooit iets ondernemen om zijn leven in gevaar te brengen, zijn huwelijk wil ik dan toch zeggen. Straks nog wat Tv kijken en hopelijk kan ik in Londen ook een dagelijks verslagje uitbrengen.
Donderdag 03/09 voorlaatste dag voor we naar Londen vertrekken. Ik ben benieuwd hoe het ginder gaat zijn. Dezelfde stress als thuis£? Dezelfde gevoelens? Welke gevoelens voel ik. Ik vraag het mezelf af. Soms weet ik echt niet wat ik voel alleen maar verdriet. De voorbije dagen was hij weer totaal onvriendelijk en arrogant en veeleisend. Hij verplicht me als het ware om mee te gaan naar de voetbal. Ik heb het eventjes gehad daarmee en ik wil niet dat hij dat aan me opdringt. Ik dring toch ook geen kind op aan hem? Hoe hij zich ten opzichte van mij gedroeg vond ik echt niet kunnen. Enfin net berichtje van Bart, het woordje slaapwel betekent heel veel voor me.
Vandaag een leuke maar ook lange dag gehad op het werk. Ik mis B. Wanneer terug....na Londen waarschijnlijk. Voor het slapengaan was het weer zover. Hij zei op gebiedende toon dat ik mijn 3 resterende verlofdagen maar samen moesten nemen. Op zo een toon van ik had geen andere keus. Gewoon omdat ik had gezegd dat ik een dag wou nemen met mijn moeder. Neen ik moet weeral een dag nemen als het voetbal is terwijl ik daar helemaal geen zin in heb! Daarna verwachte hij dan ook nog eens sex!! Ik kon het niet opbrengen. Wie denkt hij wel dat hij is en wat verwacht hij eigenlijk wel van mij? Ik weet echt niet of ik dit volhoud, echt niet.
