Vandaag heeft Ron zijn 17e bestraling gekregen. Dus nog 16 te gaan. Het lijkt nog en eeuwigheid, maar vanaf nu kunnen we beginnen aftellen. De moeheid en misselijkheid beginnen meer en meer de bovenhand te krijgen. Met de misselijkheid komt ook het slechter eten en dat zou kost wat kost moeten worden vermeden, maar ja probeer maar te eten als je misselijk bent. Weinig eten betekend meer flesjes bijvoeding. Maar ook daar moet je dan maar zin in hebben. De bestraling laat nu ook zijn sporen na. De huid begint op die plaats nu een brandwonde te worden. Op de poli van de bestralings kliniek Maastro hebben we een potje zalf meegekregen om op de huid dik te smeren. Werkt deze goed dan krijgt Ron morgen een recept voor deze zalf en kan hij naar hartelust smeren. Voor de misselijkheid heeft hij een heel zwaar middel gekregen, maar die helpen ook niet zo goed meer. Deze pillen heten Ondansetron 8mg voor de liefhebbers onder jullie die graag eens gaan opzoeken op het net. Op dit moment ligt Ron in bed te slapen. Ik hoop dat hij zo dadelijk toch zin heeft om een hapje te eten maar dat moeten we telkens afwachten. Voor de rest wens ik allen die een ingreep hebben gehad een spoedig herstel. Benny en Gerda zorg dat jullie snel weer de oude zijn (of de jonge als dat leuker is om te lezen). Zodra er weer ingrijpende zaken gebeuren dan lezen jullie dit weer hier op de blog. Nog een fijne avond gewenst.
