Tijdens hun bezoek aan Hurghada zijn we met Anne, Bo en Naim en de kids op jeepsafari geweest in de woestijn.
Het werd, vooral voor de kids, een unieke ervaring.  Het ritje op een kameel in het bedoeinendorp was vooral voor Samia gelijk Leuven kermis.  Ik denk dat ze er nog altijd van droomt. 
Een fantastische week voor de familie die er al aan denken om terug te komen.
 

Gisteren waren we uitgenodigd op het huwelijk van onze vrienden Ramy en Mariana.  We werden verwacht in Nagada, een stadje langs de Nijl tussen Qena en Luxor. Het was er broeiend heet zo een 47°, niet te doen.
Nagada is een zeer oud stadje met verschillende oude huizen en gebouwen.  De houten erkers aan de huizen zijn  prachtig.  Er staan nog gebouwen van in de Engelse periode, spijtig dat ze dat zo laten vervallen.
80% van de bevolking zijn Coptische christenen, en aan één van de vele kerken staat zowaar nog een Romeinse zuil.
Het huwelijk was dan ook een christelijk orthodoxe feestelijkheid, enig om mee te maken.
Geniet van de foto's

Nog een beetje nieuws van de bouw.  De voorgevel is aangepast, wat de living een stuk groter maakt.
Op de eerste verdieping is er een muur bijgemetst wat ons, samen met de kamer op het dak, een totaal geeft van 4 slaapkamers en 3 badkamers. 
De ruimte onder de trap is dichtgemetst zodat we daar één en het ander onder kwijt kunnen.
Gisteren is men begonnen met het leggen van de electriciteit en zo komen we step by step, zoals onze Ramadan zegt, korter bij ons doel: een mooie woonst.

Na al dat afbreken moet er natuurlijk opgekuist worden.
Als  alles opgeruimd is binnen en buiten ziet het er al heel anders uit.
Nadia heeft haar van haar beste kant laten zien en ook de laatste restjes afbraak moesten eraan geloven.

Donderdag 1 april zijn we met onze vriend Faisal een quadsafari gaan doen, die ons naar een plek in de woestijn gebracht heeft die nog niet te veel toeristen zullen gezien hebben.
Met een heel select groepje bestaande uit Faisal, Pascal, Patrick, Kris, Nadia en ik zijn we zo'n 40 km  de woestijn ingereden naar een plek waar een bedoeïnenstam leeft rond een bron temidden van de rotsen.
Het is moeilijk te begrijpen hoe dit kan in de woestijn waar niets groeit buiten een paar bomen en struiken.
Op deze plek hebben wij ook een kerkhof bezocht waar de graven bestaan uit een hoop opeen gestapelde stenen.
Ik heb geprobeerd met een paar foto's weer te geven wat we gezien hebben maar eigenlijk is dit niets in vergelijking met de echte ervaring.
Geniet ervan.

Verleden week zijn we, ter gelegenheid van de verjaardag van onze buren en beste vrienden Frans en Peggy, een paar dagen naar Cairo geweest.
Resultaat, veel gezien, goed gelachen en vooral goed gegeten.
Een paar sfeerbeelden willen we met jullie wel delen.

Donderdag 8 oktober werden we in Cairo verwacht op het huwelijksfeest van mijn beste Egyptische vriend en golfpro,  Abdallah.
Na een rit van 500 km werden we door de familie opgewacht en hartelijk ontvangen.
Voor wie dit nog nooit heeft meegemaakt een hele ervaring.
Nadia en ik werden daar behandeld als vip's, de hele familie werd aan ons voorgesteld en er werd voor ons een speciale maaltijd klaargemaakt en ge moogt gerust zijn, honger lijden doet ge daar niet.
De woning is gelegen juist naast de pyramides en geloof mij, dit is een uniek kader om een huwelijk te vieren.
De bruidegom gaat eerst naar de kapper en maakt zich volledig klaar en dan is het tijd om in stoet de bruid af te halen die bij de kapper.  Vervolgens wordt het koppel naar de fotostudio gereden en dan eindelijk naar de straat waar het feest in openlucht doorgaat.
Alle aanwezigen verheugen zich op de aankomst van het koppel in een calèche (paardenkoets).
Iedereen wenst het koppel veel geluk en liefde en na de openingsdans barst het feest los.  Heel moeilijk te beschrijven maar ik kan u verzekeren dat wij dit nog nooit gezien en meegemaakt hadden.
We moesten er ook niet aan denken om op de zijlijn te blijven staan, niks van, meedoen was de boodschap.
Een unieke ervaring die we later dit jaar nog eens zullen meemaken maar dan in Qena een stad aan de Nijl in Upper-Egypt.
De foto's in dit bericht zullen jullie een klein idee geven hoe het er aan toe gegaan is.

Een paar foto's om jullie een idee te geven van de plaatselijke markt in Hurghada.
Totaal iets anders dan in Belgie.
Zonder commentaar.
Foto's werden gemaakt door M. Charles Rondas

Na onze trip naar het zuiden besloten we deze keer koers te zetten naar het noorden van het land en meer bepaald Port Said.
De vierde grootste stad van Egypte is gelegen aan de Middelandse zee, aan de monding van het Suezkanaal.


 

In het zuiden kwamen we vooral bananenplantages tegen, hier in het noorden waren het mango's.

 

In de bruisende binnenstad vielen ons vooral de huizen op met de  houten balkons.

 

In de haven kan men met een gratis ferry naar de overkant van het Suezkanaal.

 

Port Fouad aan de andere kant van het Suezkanaal heeft als bijzonderste eigenschap dat het gelegen is in Azie.  Inderdaad deze stad ligt op het punt waar Afrika en Azie mekaar raken om even bij stil te staan. Op 10 minuten vaart men van Arika naar Azie.

 

Na een verblijf van een paar dagen zakten we af naar de  hoofdstad van Egypte: Cairo, de grootste stad van Afrika met 20 miljoen inwoners.
We hadden een hotelletje gevonden in Zamalek, een eiland in de Nijl, vanwaar we een mooi zicht hadden op de Nijl en een gedeelte van de stad.



Buiten de klassiekers zoals de pyramiden en het Egyptisch museum zijn de souks van Cairo de moeite waard.

 

In de oude binnenstad vinden we de typische huizen met de houten erkers terug.

 

Ik kreeg hier de kans om met mijn vrienden Abdallah en Abdou een partijtje golf te spelen op de golf van  Mena House golfclub, de oudste golfclub van Egypte, 170 jaar oud en gelegen in een fantastisch kader, de foto spreekt voor zichzelf.

 

Cairo en stad waar we zeker nog terug zullen komen
Onze plannen voor onze volgende trip liggen al klaar: Alexandrie, we houden jullie op de hoogte.