Zaterdag 20 juni ll. kregen wij het in ons hoofd om op zo'n 300 km ten noorden van Hurghada de kloosters van St-Paul en van St-Antonius te bezoeken. Ja inderdaad dit zijn twee van de verschillende koptische kloosters die in Egypte gelegen zijn. Het eerste dat we bezochten was St-Paul monastery.
.
Dit klooster is, zoals ook het tweede, gelegen goed verborgen in de bergen in de woestijn. Het wordt vooral gekenmerkt door de 7 Kerken die gelegen zijn tegen de bergflank en die alleen tevoet te bereiken zijn. Er wordt echter gevraagd om de 7 Kerken niet te bezoeken omdat de enige toegang door de cellen van de monniken leidt en omdat men hun privacy niet wil schenden.
.
Een nieuwe kerk werd op het domein gebouwd voor de koptische gemeenschap die daar woont.
.
Midden in de woestijn en toch beschikt dit klooster over een natuurlijke bron waar de monniken hun watervoorraad halen.
Zo'n 80 km meer naar het noorden bevindt zich het grootste en oudste koptische klooster in Egypte, het St-Antony monastery.
Daar werden we ontvangen door vader Ruwais, een koptische monnik die al meer dan 30 jaar in het klooster woont.
Binnen de muren van dit oude klooster vinden we de St-Antony kerk die 1700 jaar oud is en die over een deel prachtige fresco's beschikt.
De welbewaarde lange 1100 jaar oude eetzaal is een must voor iedere bezoeker.
Na het nuttigen van wat brood en het drinken van water zoals echte monniken past hebben we afscheid genomen van onze medegezellen uit Italie en uiteraard ook van vader Ruwais wiens eenvoud en humor ons nog lang zullen bijblijven.
Maandag 30 maart vertrokken wij, Nadia, tante Anne en ik, naar Qena. Vanuit Hurghada 22O km door de woestijn richting binnenland en de Nijl, is Qena de eerste stad die men tegenkomt. Na een wandeling door de winkelstraatje brachten wij een bezoek aan Dandara tempel op de westbank van de Nijl.
Via een machtige toegangspoort
kregen we toegang tot de zuilengalerij waarvan de uitzonderlijke staat ons onmiddellijk opviel.
.
Goed beseffende dat de tekeningen en de kleuren 3000 jaar oud zijn, om kippevel van te krijgen. Een beetje bakshish (drinkgeld) doet deuren opengaan en zo kregen we toegang tot de krypten onder de tempel. Galerijen met zeer goed bewaarde hierogliefen en afbeeldingen van de egyptische godenwereld hebben daar onze bewordering gestolen.
Natuurlijk mocht de traditionele familiefoto niet ontbreken.
Na een leuk onderonsje met de "locals" trokken we tevreden huiswaarts richting Rode Zee. Qena en Dandara tempel een must voor iedere Egyptlover.
.
.
.
.
.
.
.
, 
.
